Naukę gry na fortepianie rozpoczął i przez wiele lat pogłębiał pod kierunkiem swojego ojca – pianisty i pedagoga – Henryka Radziwonowicza. W 1982 ukończył studia pianistyczne w klasie Barbary Muszyńskiej (dyplom z wyróżnieniem), które odbył w warszawskiej Akademii Muzycznej. W latach 1987-88, jako stypendysta Fundacji Fulbrighta, doskonalił swoje umiejętności w Indiana University School of Music w Bloomington pod kierunkiem Georgy Seboka.
Jest laureatem Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku (1983). Uczestniczył także w następujących międzynarodowych konkursach pianistycznych: Virtuosi di Musica per Pianoforte w Usti nad Łabą (1971, IV miejsce), im. Bedřicha Smetany w Hradec Králové (1978, półfinalista), im. Rina Sala Gallo w Monzy (1980), im. Glenna Goulda w Toronoto (1986, półfinalista) i im. Giny Bachauer w Salt Lake City (1988).
Karol Radziwonowicz prowadzi ożywioną działalność artystyczną w kraju i za granicą. Wielokrotnie brał udział w znaczących międzynarodowych festiwalach muzycznych, m.in. "Wratislavia Cantans", "Warszawska Jesień", Festiwal Chopinowski w Dusznikach Zdroju, Festiwal Lisztowski w Utrechcie, Festiwal Mozartowski w Warszawie, Festiwal Pianistyki Polskiej w Słupsku, Festiwal Muzyczny "Musicora" w Paryżu, Festival d'été de Quebec w Kanadzie, Paderewski Festival w Passo Robles w Kalifornii, Tokio International Music Festival, "Europalia" w Hadze w Holandii, Festiwal "Musical Kremlin" w Moskwie.
Karol Radziwonowicz koncertował jako solista z wieloma znanymi orkiestrami symfonicznymi w Polsce i za granicą, w centrach muzycznych Europy, obu Ameryk oraz Australii, pod batutą m.in. Jerzego Maksymiuka, Witolda Krzemieńskiego, Kazimierza Korda, Krzysztofa Missony, Jana Krenza, Wojciecha Rajskiego, Antoniego Wita, Pedro Ignacio Calderona. W 1992, podczas wizyty prezydenta Stanów Zjednoczonych Georga Busha w Polsce, wykonał na Zamku Królewskim w Warszawie specjalny recital dla Barbary Bush. W latach 1999-2000, z okazji obchodów Międzynarodowego Roku Chopinowskiego występował we Francji, w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Kolumbii, Urugwaju i Japonii (recitale z Konstantym Andrzejem Kulką). W marcu 2001 odbył po raz kolejny tournée po Stanach Zjednoczonym (San Jose, Paso Robles oraz San Francisco).
W tym samym roku, z okazji obchodów Roku Ignacego Jana Paderewskiego, wielokrotnie występował z recitalami utworów tego kompozytora w Europie i Stanach Zjednoczonych. Został również zaproszony do koncertowania w Afryce i Indiach (Kinszasa, Brazaville, New Dehli). Jednym z największych osiągnięć artystycznych pianisty było zaproszenie go do wykonania "Fantazji Polskiej" Paderewskiego w Carnegie Hall w Nowym Jorku 4 listopada 2001. Był to specjalny, galowy koncert poświęcony pamięci Paderewskiego, zorganizowany pod protektoratem obu prezydentów – Georga Busha i Aleksandra Kwaśniewskiego, a powtórzony dnia następnego w Lisner Audytorium w Waszyngtonie. Zaowocowało to zaproszeniem artysty wspólnie z orkiestrą Sinfonia Varsovia na tournée koncertowe po Japonii oraz do wykonania koncertu Fryderyka Chopina w wielkiej sali Festspielehause w Salzburgu w maju 2003.
W październiku 2004 został zaproszony przez Kammerorchester Berlin do wykonania koncertu Wolfganga Amadeusa Mozarta w Berlińskiej Filharmonii. W październiku 2005 zainaugurował sezon koncertowy "Societé des Concerts de Fribourg" w Szwajcarii wykonaniem "Koncertu fortepianowego b-moll" Piotra Czajkowskiego. W maju 2006 wykonał "Błękitną Rapsodię" George'a Gerschwina w dużej sali Concertgebouw w Amsterdamie.
Artysta posiada znaczący dorobek fonograficzny. Jako jedyny pianista na świecie nagrał dla wytwórni Selene Records i Le Chant du Monde wszystkie dzieła fortepianowe Ignacego Jana Paderewskiego. Nagranie to zostało wyróżnione nagrodą francuskich krytyków "Diapason". Dla wytwórni Polskie Nagrania-Muza oraz Koch-Schwan Records nagrał również utwory Paderewskiego z towarzyszeniem orkiestry. Z okazji 13. Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego utrwalił na płytach kompaktowych wszystkie utwory na fortepian z orkiestrą w wersji kameralnej Fryderyka Chopina, wspólnie z kwintetem smyczkowym I Solisti di Varsavia. W Polsce nagranie to otrzymało nominację do nagrody Fryderyk 1998, a poprzez licencję w kanadyjskiej firmie płytowej Tandem Records Classics ukazało się na rynku amerykańskim, zyskując natychmiast wielkie uznanie krytyki – "bestseller" w Kanadzie w 1999. W polskiej wytwórni Selene Records ukazały się również płyty z utworami Juliusza Zarębskiego oraz z odkrytymi utworami Karola Mikulego – ucznia Fryderyka Chopina.
Karol Radziwonowicz zajmuje się również działalnością pedagogiczną: prowadzi klasy mistrzowskie na zaproszenie uczelni w Tokio, San Francisco, Hawanie, San Jose, Limie, Lubjanie, Krakowie i Wrocławiu. Od wielu lat jest też jurorem konkursów pianistycznych w kraju i za granicą. W 2005 został zaproszony do jury pierwszego eliminacyjnego etapu XV Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
Jest prezesem Towarzystwa im. Ignacego Jana Paderewskiego w Warszawie.
Strona internetowa artysty: www.radziwonowicz.com
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, styczeń 2006, aktualizacja: listopad 2009 r.