W 1949 ukończył Liceum Muzyczne w Katowicach w klasie fortepianu. W latach 1949-55 studiował grę na fortepianie u Władimira Nilsena w Konserwatorium w Leningradzie, a od 1956 do 1960 - dyrygenturę pod kierunkiem Artura Malawskiego i Witolda Krzemieńskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. W latach 1960-62 był chórmistrzem i dyrygentem w Operze Warszawskiej. W latach 1962-69 pełnił funkcję dyrektora i kierownika artystycznego Miejskiego Teatru Muzycznego w Krakowie, gdzie przygotował ok. trzydziestu premier, m.in. "Fausta" Charlesa Gounoda we własnej reżyserii i scenografii Józefa Szajny.
Sukces tego spektaklu otworzył Kordowi drogę do Gärtnerplatztheater w Monachium ("Dama Pikowa" Piotra Czajkowskiego, "Zamek księcia Sinobrodego" Béli Bartóka), a następnie do Metropolitan Opera w Nowym Jorku ("Dama Pikowa", "Borys Godunow" Modesta Musorgskiego, "Aida i Makbet" Giuseppe Verdiego, "Così fan tutte" Wolfganga Amadeusa Mozarta).
W latach 1969-73 był dyrektorem i kierownikiem artystycznym Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach. Od 1977 do 2001 zajmował stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego Filharmonii Narodowej w Warszawie. Z zespołem Filharmonii Narodowej odbył szereg wielkich tournées po krajach europejskich, Stanach Zjednoczonych, Australii, Chinach i Japonii oraz dokonał licznych nagrań radiowych i płytowych. Jednocześnie był dyrygentem Orkiestry Südwestfunk w Baden-Baden (1980-86). Występował z wieloma słynnymi orkiestrami w Leningradzie, Cleveland, Chicago (debiut w 1973), Cincinnati, Pittsburgu, Detroit, Tokio, Toronto (w 1974 - europejskie tournée z Toronto Symphony Orchestra po śmierci Karela Ančerla), Londynie, Pradze, Monachium, Stuttgarcie, Rzymie, Mediolanie, Paryżu, Amsterdamie, Berlinie, Frankfurcie, Atenach. Realizował spektakle w teatrach operowych w Nowym Jorku, Londynie (Covent Garden), Monachium, Düsseldorfie ("Eugeniusz Oniegin" Czajkowskiego, "Żywot rozpustnika" Igora Strawińskiego), Amsterdamie ("Orlando" Georga Friedricha Haendla, "Katierina Izmaiłowa" Dmitrija Szostakowicza w reżyserii Aleksandra Bardiniego, "Wozzeck" Albana Berga), Kopenhadze (Opera Królewska), San Francisco ("Rigoletto", "Otello i Falstaff Verdiego, "Borys Godunow", "Gioconda" Amilcare Ponchielliego). Od 2005 do 2006 był dyrektorem muzycznym Teatru Wielkiego - Opery Narodowej w Warszawie. Tu poprowadził m.in. "La Bohème" Giacomo Pucciniego w reżyserii Mariusza Trelińskiego oraz "Czarodziejski flet" Mozarta w reżyserii Achima Freyera.
Nagrał wiele płyt, m.in. z utworami Jeana Sibeliusa i "4. Symfonią" Czajkowskiego z orkiestrą New Philharmonia (Decca), "Fidelio" Ludwiga van Beethovena, "Requiem" Verdiego (Polskie Nagrania). Zrealizował też wiele nagrań telewizyjnych dla Südwestfunk (m.in. msze Josepha Haydna, "Requiem" Mozarta, utwory Karola Szymanowskiego i George'a Gershwina). Jest inicjatorem "Forum Lutosławskiego" - cyklów koncertów połączonych z prezentacją sztuk plastycznych oraz forum dyskusyjnym.
Kazimierz Kord był laureatem wielu nagród artystycznych, m.in. Nagrody Krytyki podczas Biennale Muzycznego w Berlinie (1971), Złotego Orfeusza podczas Festiwalu "Warszawska Jesień" (1972), Conductor of the Year w Monachium (1972). W 1976 otrzymał od Ministra Spraw Zagranicznych dyplom uznania za wybitne zasługi w propagowaniu polskiej muzyki za granicą, w 1977 - Nagrodę I stopnia Ministra Kultury i Sztuki, w 2001 - Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, w 2005 - Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" oraz Diamentową Batutę - wyróżnienie Zarządu Polskiego Radia.
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, sierpień 2002, aktualizacja: listopad 2009.