Urodziła się 1 lutego 1969 roku w Lublińcu. W 1994 roku ukończyła z najwyższą oceną Akademię Muzyczną w Warszawie, gdzie studiowała grę na saksofonie. Uczestniczyła też w kursach w Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Jej nauczycielami gry na saksofonie byli: Bernard Steuer, David Pituch, Krzysztof Herder, Michael Leonard, Ed Bogaard i Radosław Mleczko. W 2011 roku otrzymała tytuł doktora sztuk muzycznych i od tego roku prowadzi klasę saksofonu na Uniwersytetecie Muzycznym Fryderyka Chopina (Wydział Instrumentalno-Pedagogiczny w Białymstoku) na stanowisku adiunkta.
W 1995 rku zadebiutowała jako solistka w Filharmonii Narodowej w Warszawie w wirtuozowskiej "Fantazji" Heitora Villi-Lobosa. Już w 1996 roku amerykański magazyn "Saxophone Journal" przybliżył jej sylwetkę w specjalnym wydaniu poświęconym najwybitniejszym saksofonistom świata Wkrótce po debiucie została zaproszona na koncerty do Wielkiej Brytanii, Francji, Stanów Zjednoczonych (jeden z jej koncertów był transmitowany z Chicago Cultural Center), Niemiec, Danii, Czech i na Ukrainę.
Uczestniczyła w wielu festiwalach muzycznych, m.in. Warszawskiej Jesieni, Forum im. Witolda Lutosławskiego, Festiwalu "Musica Polonica Nova" we Wrocławiu, Festiwalu "Alkagran" w Czechowicach-Dziedzicach, Festiwalu Kultury Latynoamerykańskiej, Festiwalu "Two Days & Two Nights" w Odessie. Grała m.in. z Orkiestrą Filharmonii Narodowej, Polską Orkiestrą Radiową, Sinfonią Varsovią, Narodową Orkiestrą Ukrainy, Orkiestrą Radia Duńskiego, Capellą Istropolitaną, Paderewski Kammerorchester, pod batutą takich dyrygentów, jak Roman Kofman, Volker Schmidt-Gertenbach, Vladimir Sirenko, Jacek Kaspszyk, Michał Dworzyński, Adam Klocek, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Jan Wincenty Hawel.
Odbyła wiele tras koncertowych z zespołami muzycznymi Teatru Dramatycznego i Teatru Studio w Warszawie. Brała udział w licznych spektaklach m.in. w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego z muzyką Pawła Mykietyna. Komponowała także własną muzykę na potrzeby teatralne, choćby w spektaklach autorstwa Grzegorza Walczaka, takich jak: "Treny mojej Matce" czy "Saksofon" według powieści Wiesława Myśliwskiego "Traktat o łuskaniu fasoli".
Koncerty z muzyką improwizowaną zajmują coraz więcej miejsca w jej zawodowym kalendarzu. W dużym stopniu powodowane jest to współpracą z Bubą Badije Kuyateh – muzykiem pochodzącym z Gambii i grającym na korze afrykańskiej.
Alina Maria Mleczko była liderem Polskiego Kwartetu Saksofonowego i założycielką Kwartetu A-4. Od 2000 współtworzy Kwartet "Arundo"z Tytusem Wojnowiczem, Leszkiem Wachnikiem i Romualdem Gołębiowskim. Współpracowała z zespołem Nonstrom, Zespołem Polskim Marii Pomianowskiej, a także z pianistami: Agnieszką Kopacką, Iwoną Mironiuk, Yoko Yamada-Salvaggio i Włodkiem Pawlikiem.
Wydała pięć solowych płyt. Dwie z nich – "Siesta" (2003) i "Fiesta" (2005) nagrane we współpracy z zespołem Prima Vista Quartet – zdobyły nominację do nagrody fonograficznej Fryderyk. Pierwsza z nich została ponadto nagrodzona przez francuski magazyn "Classique", a płyta "Fiesta" otrzymała wyróżnienie Rewelacja Audio Video. Ostatni solowy album Aliny Marii Mleczko z sonatami Hindemitha, Crestona, Woodsa i Yoshimatsu otrzymał znakomite recenzje m.in. w brytyjskim magazynie "Gramophone". Podobnie jak poprzednie, wydany został nakładem DUX.
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, wrzesień 2003, aktualizacja: październik 2016, AG.