Na emigracji
Od 1974 roku Adam Makowicz coraz częściej decydował się na samodzielne działania artystyczne, które spotykały się z dużym zainteresowaniem krytyki oraz publiczności. W 1977 wyjechał do Stanów Zjednoczonych (wówczas zmienił nazwisko na Makowicz), gdzie pomoc okazał mu Willis Conover. W tym samym roku, na zaproszenie Johna Hammonda, odkrywcy talentów i producenta płyt, odbył 10-tygodniowy kontrakt w klubie jazzowym The Cookery na Greenwich Village w Nowym Jorku oraz nagrał dla wytwórni fonograficznej CBS Columbia płytę "Adam". Wystąpił również w Carnegie Hall w Nowym Jorku oraz na Festiwalu Jazzowym w Newport w stanie Rhode Island. W 1978 przyjechał ponownie do Nowego Jorku, gdzie, z powodu wprowadzenia w Polsce w 1981 stanu wojennego, pozostał na stałe. Dużo nagrywał, grał w małych klubach jazzowych i większych salach koncertowych, na prestiżowych europejskich i amerykańskich festiwalach jazzowych. Występował z najwybitniejszymi artystami jazzowymi, do których należą: Sarah Vaughan, Earl Hines, Teddy Wilson, George Shearing, Marian McPartland, Benny Goodman, Herbie Hancock, Phil Woods, Freddie Hubbard, George Mraz, Al Foster, Jack DeJohnette, Charlie Haden.
Po 1989 mógł odwiedzić Polskę, do której przyjeżdża teraz bardzo często i regularnie. Był wielokrotnie solistą orkiestr i zespołów kameralnych, takich jak National Symphony of Washington, London Royal Philharmonic Orchestra, Moscow Symphony Orchestra, Orkiestra Filharmonii Narodowej, Orkiestra Kameralna Polskiego Radia "Amadeus", Polska Filharmonia Kameralna, Toruńska Orkiestra Symfoniczna, Chester String Quartet, Amici String Quartet, Kwartet "Wilanów" i wiele innych. Bardzo wysoko przez recenzentów został oceniony jego występ w duecie z Leszkiem Możdżerem w Carnegie Hall we wrześniu 2004. Koncert - pojedynek pomiędzy mistrzem-weteranem i wschodzącą gwiazdą jazzu, został utrwalony na płycie CD i DVD, a krążek nagrodzony "Platynową Płytą" przez wytwórnię EMI Music.