Obie studiowały w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku w latach 1998-2003. Karska obroniła dyplom w pracowni prof. Zdzisława Pidka, Went - w pracowni prof. Sławoja Ostrowskiego. Pracują wspólnie od 2002 roku.
W swoich projektach od kilku lat zajmują je problemy architektury i przestrzeni publicznej. Interesują je miejsca, których czasy świetności już minęły, obiekty opuszczone i zaniedbane. Artystki zadają pytanie o treści, jakie niesie opuszczona architektura, ale próbują jej także ponownie nadać znaczenia, czasem - przywrócić utraconą tożsamość, a nawet zwrócić na nią uwagę innych. Działania Karskiej i Went nie mają jednak charakteru interwencyjnego, artystki nie chcą za wszelką cenę chronić rozpadających się budynków czy zachowywać aurę miejsc. Interesuje je raczej aspekt czasu, pozostawiającego swe piętno w murach, które przetrwały dziesiątki lat, a także natury, która nie oglądając się na rządy czy ustroje dokonuje powolnego aktu destrukcji na dziełach człowieka.
Pierwszy wspólny film wideo "Projektowanie i organizacja przestrzeni" (2002) przedstawiał proces ożywienia budynku hotelu, którego budowę rozpoczęto wiele lat wcześniej i nigdy jej nie ukończono. W trakcie rozbiórki szkieletowej konstrukcji Karska i Went wprowadziły do tej przestrzeni postacie pokojówek, które niczym duchy, ślepe na zmieniającą się rzeczywistość, powtarzały czynności zmiany pościeli i słania nieistniejących łóżek. Ich ruchy były harmonijne i precyzyjne, razem z wizualną grą białych płócien wyznaczały relacje przestrzenne budynku. Niemal dosłownej rewitalizacji Karska i Went dokonały w 2004 roku na jednym z domów przy ulicy Stągiewnej 45 w Gdańsku. Z budynku pozostała już tylko zniszczona ściana frontowa. Artystki pomalowały ją zgodne z oryginalną kolorystyką, która wyłoniła się spod warstw tynku. Film, który wówczas nakręciły rejestrował proces malowania, ale także reakcje przechodniów.
Niechciana i zaniedbana architektura stała się też motywem cyklu fotograficznego "Wiadukty" (2005-2006). Karska i Went rejestrowały pozostałości dawnych szlaków komunikacyjnych, od dawna nieużywane, z których przetrwały jedynie fragmenty czy pojedyncze przęsła. Dziś tylko ślady historii, niegdyś symbole nowoczesności, na fotografiach stawały się malowniczymi ruinami. Podczas pobytu stypendialnego w Zilinie na Słowacji artystki nakręciły film "Obieg zamknięty" (2006), przedstawiający, jak do starego, opuszczonego basenu jednocześnie napływa i odpływa woda. W filmowym kadrze widok ten został zdwojony, przez co basen upodobnił się do organizmu. Zdaniem Kaji Pawełek,
"obrazuje stan nerwowego constans, związanego z wiecznym ruchem, który nie zmienia jednak niczego. Woda nagle wypełniająca zniszczony zbiornik wprowadza element zagrożenia, nowego, nie do końca kontrolowanego życia, którego źródło pozostaje nieznane i które powraca falami, podnosząc i obniżając napięcie".
Artystki zazwyczaj zwracają uwagę na to, co umyka uwadze przechodniów. Na przykład w 2005 stworzyły miniaturowe "Inspekty", którymi próbowały ochronić niewielkie roślinki i źdźbła trawy wyrastające w szczelinach między płytami chodnikowymi. Fotografie rejestrujące ten proces ujawniają, że istnieją rzeczy, które nie zmieściły się w uporządkowanych przestrzeniach nowoczesnych miast. Podobny przekaz niosą za sobą niektóre projekty Karskiej i Went, realizowane zwłaszcza w ostatnich latach, mające charakter interwencji w tkance miejskiej. Na przykład w niewielkim słowackim miasteczku litery starego, niedziałającego neonu zamieniły fotografiami wnętrz i fasady budynku, na którym był zawieszony ("Neon", 2008). W 2007 roku natomiast w spektakularny sposób przysłoniły neoklasycystyczną fasadę budynku opery w Brukseli ogromną "Kurtyną" z czerwonego aksamitu.
"W projekcie kurtyny - pisała Bożena Czubak - estetyczna fikcja nie niesie obietnicy jakiejkolwiek konsolidacji, raczej wprowadza element niepewności, nieoczywistości, który wymyka się gotowym scenariuszom funkcjonowania w miejskiej przestrzeni".
Z kolei w Raciborzu Karska i Went okryły zaniedbane elementy małej architektury miejskiej białym kartonem, oddającym pierwotne kształty, tworząc iluzję otoczenia idealnego, odnowionego, choć może nieco kanciastego, jakby wyjętego z komputerowych wizualizacji. W 2008 roku we Wrocławiu artystki w przejściu między kamienicami umieściły kałuże z białego wosku ("Deszcz"). Niemal minimalistyczna interwencja, poza swym aspektem estetycznym, działała siłą kontrastu z otoczeniem.
Artystki tworzą też prace indywidualne, choć zazwyczaj utrzymane w podobnej atmosferze i tematyce, co ich wspólne projekty. Alicja Karska jest między innymi autorką filmu wideo i fotografii "Drzewa" (2004), ukazujących smutny los przyrody na szarych blokowiskach, dyscyplinowanej i ograniczanej przez budynki - w krajobrazie zapuszczonych, budynków sterczą poprzycinane kikuty drzew. Karską zainteresowały też domy, które stojące na sąsiednich działkach przylegają do siebie, oraz te obrosłe licznymi przybudówkami, tworzące jeden hybrydalny organizm ("Uczysz się budować domy", 2005, makiety i fotografie). Aleksandra Went tworzyła fotografie wnętrz mieszkalnych na deskach parkietu czy klepkach podłogowych, które ułożone na podłodze czy oparte o ściany zdawały się zachowywać atmosferę przeszłości ("Mo-je po-ko-je", 2004).
Autor: Karol Sienkiewicz, grudzień 2008, aktualizacja AW, kwiecień 2015.
Wybrane wystawy indywidualne:
- 2015 – "Młyniska", Fundacja Profile, Warszawa
- 2013
- "Franciszek Duszeńko – Monumenty", PGS, Sopot
- "Ćwiczenia przyszłości", Fundacja Profile, Warszawa - 2012
- "Pamięć obrazów", Galeria Miejska Arsenał, Poznań
- "Scenerie", Galeria Entropia, Wrocław
- "Wrzeszcz Art!", Kolonia Artystów, Gdańsk
- "Pamięć obrazów", Galeria Labirynt, Lublin - 2011
- "Pamięć obrazów", BWA Olsztyn
- "Opóźnienie", Fundacja Profile, Warszawa - 2010
- "Pamiątka", Galeria Sztuki Najnowszej, Gorzów Wielkopolski
- "Minimalne poprawki", BWA, Katowice
- "Dialog 4" (z Mariną Steinacker, Susanne K. Willand), GGM, Gdańsk - 2009
- "Na zawsze", Gdańska Galeria Fotografii, Gdańsk
- "Potknięcia czasu", Fundacja Profile, Warszawa
- "Dwie krople wody" (z Liav Mizrahi), Artistic House, Tel Aviv - 2006 - Galeria Letnia, Galeria Miejska Arsenał, Poznań
- 2005
- "Przestrzenie powinności" - Galeria Le Guern, Warszawa
- "Sandboxes" - Projekt_1, Gdańsk
- "Nie ma rzeczy zupełnych" - Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej, Słupsk
- "Mo-je po-ko-je" - Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Gdańsk (Aleksandra Went) - 2004 - "Nie pokoje" - Królikarnia, Warszawa (Aleksandra Went)
- 2003 - Laboratorium, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa
Wybrane wystawy zbiorowe:
- 2015
- "We rather look back to futures past", Lajevardi Collection, Teheran
- "Who makes Europe", GGM, Gdańsk - 2014
- Survival Kit: Utopian City, Fabryka Boļševička, Ryga
- Alternativa: Codzienność, Hala 90B, Gdańsk - 2013
- "Made in…architektura narodowa?", Trafostacja Sztuki, Szczecin
- homeMADE. Konstruowanie światów zastępczych, CSW Łaźnia, Gdańsk
- "Wolny strzelec", Zachęta, Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa
- "Ćwiczenia z (re)produkcji", MS2, Łódź - 2012
- "Test run", Kunsthaus Dresden
- "Buildings and Remnants", Guimaraes
- "City States", Liverpool Biennal, Liverpool
- "Crosstime Stories", Miriam and Ira D.Wallach Art Gallery, Nowy Jork
- "The combed thunderclap", Ve.Sch, Wiedeń - 2011
- "Looking into Neighbourship", uqbar, Berlin
- "Proszę się cofnąć do przodu!", Apollonia, Strasbourg
- "Architektura działania", CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa
- "Solidarność Camp", Instytut Sztuki Wyspa, Gdańsk
- Urban Tales ul. Haffnera, Sopot
- "Nie na miejscu", CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa - 2010
- "Wykonywanie pamięci", Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Astana
- "Grassomania", były Państwowy Dom Towarowy, Gdańsk
- 736km, Mobilny Festiwal, Gdańsk-Praga
- Bez tytułu, Fundacja Profile, Warszawa
- "Mała improwizacja", Stadtgalerie Kiel
- Fitting in Space Zico House and 98weeks Project Space, Bejrut - 2009
- "Chanuka", Nowa Synagoga, Gdańsk
- Residence 09, Futura, Prague
- "promise, practice, protocol", Akademie Schloss Solitude, Stuttgart
- "Na okrągło", Hala Stulecia, Wrocław - 2008
- "Stay, stay, stay", Former Mineral Bathhouse, Sofia
- "Syndrom lęku", Transvizualia 008, Galeria PPNT, Gdynia
- "Licht(h)aus", Lichthaus, Bremen
- Survival 06, Wrocław
- Grannar, Karlskrona
- "Zdzisław Pidek. Pamiętamy", CSW Łaźnia, Gdańsk - 2007
- "Agorafolly - Art Walk. Europalia" - Europa Festival, Bruksela, Belgia
- "Model Ad Hoc" - Instytut Sztuki Wyspa, Gdańsk
- "Trading Places" - Hotel Mariakapel, Hoorn
- "Efekt świeżości" - Racibórz
- "Sztuka - Przestrzeń - Miast" - Brema, Niemcy
- "From Poland" - Kasia Kay Art Project Galery, Chicago
- "Efekt rzeczywistości" - Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa - 2006
- Correspondances, Hall des Chars, Strasbourg
- Hansepol, Altonale, Hamburg
- "W Polsce czyli gdzie?" - Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa - 2005
- "Dutchopen. International Festival for Dutch Film" - Amsterdam
- "Impulse" - Instytut Polski, Düsseldorf
- WRO'05 - XI Międzynarodowe Biennale Sztuki Mediów, Wrocław
- Prague Biennale 2 - Praga
- "Egocentryczne, niemoralne, przestarzałe" - Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa
- "Wall to be Destroyed" - Frac Lorraine, Metz, Francja
- "Absolwent" - Instytut Sztuki Wyspa, Gdańsk - 2004
- "Przestrzenie publiczne" - Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Gdańsk
- Thailand New Media Art Festival 2004 - Bangkok, Tajlandia
- "Rybie Oko 3" - Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej, Słupsk
- "Proximum" - Galeria El, Elbląg
- 14th IFHP Film/Video Competition - Oslo, Norwegia
- "Reproduced and Replayed" - FIAC 2004, Paryż - 2003
- WRO'03 - X Międzynarodowe Biennale Sztuki Mediów, Wrocław
- "Proximum", Państwowa Galeria Sztuki, Sopot
- Supermarket Sztuki 4 - Galeria Domu Artysty Plastyka, Warszawa - 2002
- "Mode" - Fundacja Wyspa Progress, Gdańsk
- Festiwal Sztuk Medialnych "Reset" - Bunkier Sztuki, Kraków