Marzanna Bogumiła Kielar jest absolwentką Wydziału Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Jest profesorem nadzwyczajnym Akademii Pedagogiki Specjalnej, gdzie obecnie pracuje.
Jej debiutancki tomik "Sacra conversazione", wydany w prowincjonalnym wydawnictwie i liczący dwadzieścia sześć liryków, obsypany został nagrodami, m.in. Nagrodę Czasu Kultury za najlepszy debiut, Nagrodę Poetycką im. Kazimiery Iłłakowiczówny oraz Nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie.
W roku 1999 roku wydała drugi tomik poezji "Materia prima". W 2000 roku została nominowana do Literackiej Nagrody Nike. W 2002 ukazała się "Umbra", a cztery lata później wydano kolejny tomik poetki pt. "Monodia". "Brzeg", wydany w 2010, jest autorskim wyborem wierszy z wcześniejszych tomików. Poszczególne wiersze Kielar tłumaczone były na 23 języki; drukowano je w wielu rodzimych oraz zagranicznych antologiach i pismach, m.in. w "Czasie Kultury", "Zeszytach Literackich", amerykańskim "World Literature Today" czy niemieckim "Die Welt". Jest członkiem polskiego PEN Clubu i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Poezja Kielar eksponuje wyraźnie kobiecy punkt widzenia, a sama autorka w wywiadach podkreśla odmienność kobiecego sposobu pisania. W poezji Kielar znajdujemy zgodę na istnienie i czułość dla świata, gotowość modlitewnej kontemplacji jego urody, podziw dla cudu poranków i wieczorów, wreszcie tkliwą i uważną miłość dla tego, kto wart jest kochania.
Wiersze Kielar rozgrywają się na ogół w scenerii świata - letniego ogrodu, przyjaznego i pełnego tajemnic. Byłby to nieledwie rajski ogród, gdyby nie to, że zamieszkuje w nim tak miłość, jak śmierć. Wiele z tych wierszy jest erotykami, a śmierć jest jeszcze jednym rodzajem wtajemniczenia i formą obecności sensu wypełniającego istnienie. To poezja filozoficznej zadumy, erotycznej i tanatycznej wyobraźni, nieodmiennie żywiącej jednak szacunek dla tego co, rzeczywiste, dające się opisać w języku pięciu zmysłów. Same wiersze pełne sugestywnych metafor, przypominają wystudiowane fotografie, na których wszystko istnieje jakby pełniej i wyraźniej, obmyte oczyszczającym światłem, przynosi spokój i ukojenie.
"Kiedy myślę o poezji, to jest tak, jakbym stała twarzą w twarz z tym, co jest nienazwane. Dla mnie poezja jest próbą oswojenia tego, co jawi mi się jako ostateczne. Ja próbuję to nazwać - dla siebie." (Marzanna Bogumiła Kielar)
Twórczość:
- "Sacra conversazione", Suwałki: Suwalskie Towarzystwo Kultury, 1992.
- "Materia Prima", Poznań: Obserwator, 1999.
- "Umbra", Warszawa: Prószyński i S-ka, 2002.
- "Monodia", Kraków: Znak, 2006.
- "Brzeg" (autorski wybór wierszy z wcześniejszych tomików), Warszawa: Oficyna Wydawnicza Łośgraf, 2010.
- "Materia prima. Wiersze wybrane", Faber, Veliko Tarnovo 2015.
Tłumaczenia:
- angielski: "Salt Monody", tłum. Elżbieta Wójcik-Leese, Brookline: Zephyr Press, 2006
- niemiecki: "In den Rillen eisiger Stunden" [wybrane wiersze], Stuttgart: Akad. Schloss Solitude, 2000.
Nagrody i odznaczenia:
- 1993: Nagroda Fundacji im. Kościelskich,
- 1993: Nagroda im. K. Iłłakowiczówny,
- 1993: Nagroda "Czasu Kultury",
- 1995: Kryształ Vilenicy (Słowenia),
- 2000: Paszport "Polityki",
- 2000: Hubert Burda Preis (Niemcy),
- 2007: Brązowy Krzyż Zasługi.
Źródło: www.polska2000.pl, Stowarzyszenie Willa Decjusza, 2001. Aktualizacja: maj 2015, źródło: instytutksiazki.pl, literackie.pl.