Kino Niewolskiego jest proste, emocjonalne; ma specyficzną siłę i przekaz – historie balansują na granicy dobrego smaku, ale przyciągają uwagę i znajdują odbiorców. Po debiutanckim, telewizyjnym filmie "D.I.L", reżyser zrealizował pierwszy kinowy obraz – "Symetrię".
"Symetria" jest filmem więziennym. Niewolski czerpał ze swoich doświadczeń – sam spędził w areszcie śledczym pół roku. Może przez to Symetria jest filmem bardzo wiarygodnym, szczególnie w odtworzeniu atmosfery za murami. Nie jest to film o tym, jak więzienie zmienia człowieka, ale o tym, że człowiek odkrywa więzienie jako miejsce, w którym paradoksalnie może sam decydować o swoim losie.
Dwudziestosześcioletni Łukasz wychodząc wieczorem z kina, zostaje zgarnięty prosto z ulicy przez policję. Na komisariacie odbywa się rozpoznanie sprawcy – w tej okolicy dokonano rozboju na staruszce. Roztrzęsiona ze strachu kobieta, nie będąc pewna, kto napadł, wskazuje Łukasza jako sprawcę. Przypadek, jednak prawdopodobny… Kobieta umiera w kilka godzin po dramatycznych przejściach. Chuligańska napaść zmienia się więc w napad ze skutkiem śmiertelnym.Łukasz zostaje osadzony w areszcie śledczym, a adwokat nie obiecuje mu szybkiego uwolnienia. Chłopak z własnego wyboru trafia do celi dla "grypsujących". Od tego momentu widz towarzyszy głównemu bohaterowi uwięzionemu w więziennych przeżyciach, mając jednocześnie świadomość niezawinionej krzywdy.
Bohater, uświadomiwszy sobie własną słabość wobec mechanizmów społecznych, procedur policyjnych i sądowych, chce poczuć się pewniej i mocniej, stać się kimś, choćby tylko w wąskim, więziennym światku. Uczy się języka grypsery, praw, niepisanego kodeksu zachowań więziennych. Zdaje egzamin. Jego proces metamorfozy z normalnego studenta szukającego pracy w więziennego grypsującego to dehumanizacja i patologia. Obserwujemy proces niszczenia kręgosłupa moralnego u człowieka przez system więziennictwa.
Doskonała gra aktorska, zdjęcia kręcone w autentycznym zakładzie karnym na Białołęce, poczucie klaustrofobii i beznadziei sytuacji – wszystko to zilustrowane muzyką Michała Lorenca każe pamiętać o filmie i o historii, która może się przytrafić każdemu z nas.
"Symetria", Polska 2003. Scenariusz i reżyseria: Konrad Niewolski, zdjęcia: Arkadiusz Tomiak, scenografia: Konrad Niewolski, kostiumy: Agnieszka Kaszyńska, muzyka: Michał Lorenz, montaż: Jarosław Pietruszek, producent: Krzysztof Dobosz. Występują: Arkadiusz Detmer (Łukasz Machnacki), Andrzej Chyra (Dawid), Janusz Bukowski (Roman), Marcin Jędrzejewski (Siwy), Mariusz Jakus (Kosior), Borys Szyc (Albert), Kinga Preis (żona Dawida), Janusz Chabior (oddziałowy), Elżbieta Kijowska (matka Łukasza), Weronika Brzezicka-Kamińska (Ola, siostra Łukasza), Paweł Szczesny (pedofil), Andrzej Andrzejewski (Zborek), Dariusz Biskupski (Adolf). Produkcja: SPI International Polska, EM. Dystrybucja: SPI International Polska. Czas trwania: 99 min. W kinach od 6 lutego 2004.
Nagrody filmowe:
- 2003 - Nagroda dziennikarzy dla Konrada Niewolskiego na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni; Nagroda Festiwalu w Toronto dla Największej Indywidualności Festiwalu; Nagroda Artystyczna Miasta Torunia im. Grzegorza Ciechowskiego dla Konrada Niewolskiego;
- 2004 - Nagroda Główna - Brązowa Statuetka Leliwity oraz nagroda jury młodzieżowego dla Konrada Niewolskiego podczas Tarnowskiej Nagrody Filmowej; Nagroda Główna "Laur Cisowy" dla Konrada Niewolskiego na Międzynarodowym Festiwalu Filmu-Muzyki-Malarstwa "Lato z Muzami" w Nowogardzie; Nagroda Publiczności dla Konrada Niewolskiego na Przeglądzie Polskich Filmów Fabularnych "Debiuty" w Koninie;
- 2005 - Nagroda dla Konrada Niewolskiego za najlepszy film Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Durango; Nagroda za reżyserię dla Konrada Niewolskiego, nagroda za pierwszoplanową rolę męską dla Arkadiusza Detmera na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym River Run; Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego dla Borysa Szyca.
Autor: Joanna Pawluśkiewicz, grudzień 2006.