"Niech sczezną artyści" rozpoczyna serię spektakli Kantora, w których niezwykle silne jest myślenie o własnych dokonaniach, przetwarzanie dawnych motywów. Tak ujął tę kwestię Jan Kłossowicz:
"Wyraźnie widać, jak w tym spektaklu zbiegają się wszystkie zasadnicze tendencje i cechy stylistyki, które kolejno dominowały w poprzednich. Są tu ‘maszyny’ i przedmioty i przedmioty-aktorzy, bio-obiekty. Są też przedmioty i postacie – ‘znalezione’. Powtarzają się happeningowe czynności, a zasadę działań aktorskich stanowi ‘cyrkowa jaskrawość’ – klownada. (…) A całość obraca się w kręgu ‘Realności Najniższej Rangi’ i rozgrywa się w ‘budzie jarmarcznej’, ‘teatrze wzruszeń’."
Autorka: Karolina Czerska, grudzień 2014
Literatura:
- J. Kłossowicz, "Tadeusz Kantor. Teatr", Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1991
- K. Miklaszewski, "Spotkania z Tadeuszem Kantorem", TKECh, Kraków 1992
- "Sztuka jest przestępstwem. Tadeusz Kantor a Niemcy i Szwajcaria", red. U. Schorlemmer, Cricoteka-Verlag für moderne Kunst Nürnberg, 2007
- « Tadeusz Kantor 2 », textes de T. Kantor réunis par D. Bablet, études de D. Bablet, T. Dobrowolski, Ch. Meyer-Plantureux, S.J. Norman, M-T. Vido-Rzewuska, Paris, CNRS, 1993
- "Teatr Cricot 2. Informator 1986", Cricoteka, Kraków 1987