Ich związek przeżywa kryzys. Wojtek, który czuje się odpowiedzialny za zapewnienie bytu rodzinie i ocalenie małżeństwa, bezskutecznie poszukuje pracy. Wreszcie postanawia za wszystkie oszczędności kupić uliczną budkę, w której chce piec i sprzedawać kurczaki. Magda zapisuje się na kurs filmu dokumentalnego – przed laty zdawała na reżyserię, dziś chce spróbować swoich sił jeszcze raz. Wierzy, że kiedyś będą z tego pieniądze, ale na razie chce przede wszystkim nauczyć się wyrażać siebie poprzez film, nawiązać dialog z otoczeniem. W codziennym życiu, nawet we własnym domu, ma z tym bowiem kłopoty. Nie umie – nie tylko ze swojej winy – rozmawiać z najbliższymi, i ma nadzieję, że szkoła pomoże jej przełamać te bariery. Na zaliczenie ma przygotować dokument. Profesor sugeruje, żeby zrobiła film o Wojtku. Patrząc na męża przez obiektyw, Magda zobaczy coś, czego dotąd w nim nie dostrzegała.
Iwonie Siekierzyńskiej udało się coś, co w przypadku podobnego filmu wydaje się najważniejsze: odnajdują się w tej historii przedstawiciele pokolenia, o którym film opowiada. Źródłem sukcesu jest nie tylko przenikliwość socjologiczna, lecz również język opowiadania: narracja dynamiczna, skrótowa, stanowiąca dziś jeden z warunków, by widz z tego pokolenia uznał film za swój. Głównym atutem 'Moich pieczonych kurczaków' jest jednak realizm, wykraczający poza obserwację socjologiczną; prawd zachowań, reakcji, sposobu myślenia trzydziestolatków w codziennych sytuacjach, przetworzonych w prawdę artystyczną. Portret pokolenia ma tu wyraźne cechy autoportretu, z wątkiem autotematycznym włącznie; tę historię opowiada ktoś, kto zna podobne od wewnątrz. (Bożena Janicka "Kino") To dotknięcie prawdy. Dziewczyna z "Kurczaków" dzięki kamerze odkrywa coś bolesnego: że nie tyle film wymaga zrobienia, co własne życie (Tadeusz Sobolewski, "Gazeta Wyborcza")
"Moje pieczone kurczaki". Reżyseria i scenariusz: Iwona Siekierzyńska. Zdjęcia: Witold Płóciennik. Scenografia: Anna Wunderlich, Jarosław Żebrowski. Muzyka: Janusz Grudziński. Montaż: Anna Baraniecka-Wagner. Produkcja wykonawcza: Avocado Tv. Obsada aktorska: Agata Kulesza (Magda), Adam Nawojczyk (Wojtek, mąż Magdy), Maria (Majka) Maj (matka Magdy), Antek Barszczak (Antoś, syn Magdy i Wojtka), Ewa Beata Wiśniewska (Sabina, przyjaciółka Magdy), Józef Robakowski (profesor), Andrzej Konopka (Piotr, partner Sabiny), Barbara Szcześniak (urzędniczka w urzędzie zatrudnienia), Sylwia Juszczak (blondynka, studentka szkoły filmowej), Andrzej Paweł Ossowski (agent biura nieruchomości), Mirosław Henke (ojciec Magdy), Iwona Siekierzyńska (kupująca kurczaki)Produkcja: Telewizja Polska – Agencja Filmowa, 2002 rok, kolor, 63 min.
Nagrody:
- Nagroda za drugoplanową rolę kobiecą dla Marii Maj na FPFF w Gdyni, 2002
- Nagroda za reżyserię oraz nagroda aktorska dla Agaty Kuleszy na KSF "Młodzi i Film", Koszalin, 2002
- Nagroda organizatorów Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Filmowej "Prowincjonalia", Września 2003
- Golden Plague – Chicago International Television Awards – w kategorii: telewizyjne dzieło dramatyczne, 2003)