"Interpretacje Szekspira dokonane z dramaturgiem Piotrem Gruszczyńskim są świetne. Lear jest okrutnym bogiem, który żądając miłości, zabił ją w córkach. Kordelia (Maja Ostaszewska) żyje z ojcem w toksycznym związku. Shylock z kolei chce wykastrować Antonia. Porcja (Małgorzata Hajewska-Krzysztofik) wie, że przyczyną jej samotności jest homoseksualizm Bassania (Piotr Polak). Zamiast trzech szkatuł daje mu do wyboru laptopy ze zdjęciem swoim i jego kochanka. Cassio musi odpierać zaloty Jago (Marek Kalita) i to on jest największym zazdrośnikiem." (Jacek Cieślak, "Rzeczpospolita)
"Opowieści afrykańskie według Szekspira"- z bohaterami ukazanymi w ekstremalnych sytuacjach - reżyser Krzysztof Warlikowski stworzył z zespołem warszawskiego Nowego Teatru, wraz artystami, którzy towarzyszą mu od lat.
- Mimo wielkiej skali i rozmachu - to właśnie taki skrót - pisze Joanna Derkaczew w Gazecie Wyborczej.
" Zapisany jest w nich bryk dla wszystkich, który nie dojrzeli w porę albo nie wyszli jeszcze z poważnej traumy. W ciągu pięciu godzin spektaklu bohaterowie doświadczają za widzów wszystkich faz procesu terapeutycznego. Konfrontują się z bolesnymi wspomnieniami z dzieciństwa, przechodzą przez ból, gniew, żałobę i pogodzenie się z możliwością zwykłego, mało heroicznego funkcjonowania "bez rany". Znaczące, że Krzysztof Warlikowski zaczyna spektakl od wideoprojekcji. W karykaturalnie nastrojowej pierwszej scenie zamiast artystów dialogują ze sobą komputerowe fantomy. Animacja nie jest najwyższej jakości, mężczyzna i kobieta flirtujący na filmie wyglądają jak naszkicowani w najprostszym programie graficznym. Reżyser, który już w poprzednich spektaklach coraz częściej posługiwał się kukłami i manekinami, znów daje sygnał, że używa aktorów jak awatarów. Kolejne postaci nie tyle prezentują własne historie, ile symulują możliwe stany psychiczne twórcy i widzów. Konfrontują się za nich z problemami, ponoszą konsekwencje decyzji, doznają ulgi. "
Widowisko powstało w koprodukcji z międzynarodowym projektem Prospero. Ma on na celu kreowanie ważnych wydarzeń kulturalnych i ich promocję w całej Europie. Prospero wspierał wcześniej przedstawienia reżyserów Thomasa Ostermeiera i Alvisa Hermanisa. Grupa Prospero zrzesza sześć europejskich teatrów: Théâtre de la Place (Liège - Belgia), Théâtre National de Bretagne (Rennes - Francja), Emilia Romagna Teatro Fondazione (Modena - Włochy), Schaubühne am Lehniner Platz (Berlin - Niemcy), Fundação Centro Cultural de Belém (Lizbona - Portugalia), Tutkivan Teatterityön Keskus (Tampere - Finlandia). Oprócz nich współpracę przy przedstawieniu Warlikowskiego podjęły także zespoły Grand Théâtre de la Ville de Luxembourg z Luksemburga oraz Théâtre National de Chaillot z Paryża.