Każde kolejne wystawienie "Moby Dicka" było odrębnym, autonomicznym projektem, w ramach którego artysta dokonywał niepowtarzalnych przekształceń w konstrukcji dzieła, każdorazowo kreując je od nowa. W efekcie tych wariacji praca zyskiwała nowe znaczenia, przywodziła na myśl kolejne skojarzenia płynące z archetypicznej natury "Moby Dicka", rozpiętej między tym, co pierwotne i uniwersalne, między jednostkowym bytem, a kosmosem.
"Moby Dick" zapoczątkował też realizowany przez Bednarskiego przez wiele lat cykl prac zwanych "Maskami", transformujących motyw łodzi – lewiatana, wykonanych za pomocą tradycyjnego warsztatu rzeźbiarskiego w marmurze i brązie.
W 2008 roku powstała praca "Moby Dick – Anima Mundi" (2008), zaprojektowana dla Muzeum Sztuki Współczesnej w Szczecinie. Kadłub łodzi wykorzystany w tej realizacji znaleziono nad kanałem portowym w Gdańsku. Został on pocięty, na nowo złożony przez Bednarskiego i zainstalowany w dwupoziomowej sali muzeum. Nie jest rozpięty na stalowych linach jak pierwotna wersja "Moby Dicka", ale zakleszczony w przestrzeni długimi, stalowymi rurami, które przechodzą na wylot przez fragmenty łodzi. We wnętrzu tej struktury wisi czółno, które jest centralnym źródłem światła instalacji. Światło jako nośnik nieskończoności zastąpiło więc w tej wersji dźwięki kosmosu. Wrzecionowata forma małej łodzi umieszczonej w dużej symbolizuje duszę świata, Anima Mundi.
Ewa Gorządek
Krzysztof M. Bednarski, "Moby Dick - 16 wycinków na nieskończoność", 1987
Instalacja rzeźbiarska
Materiał: pocięta łódź - poliester, liny stalowe, powierzchnia pokryta oliwą;
Dźwięk: komputerowo przetworzone odgłosy z kosmosu, nagrane przez laboratoria NASA (pochodzenie: płyta kompaktowa załączona do książki Joachima Ernsta Berendta, Nada Brahma. Die Welt ist Klang. Klangeder Planeten).
Wymiary zmienne: ok. 1000 x 300 x 300 cm
Własność: od 1992 w Muzeum Sztuki w Łodzi (kolekcja stała)