W swojej pracy Studium Teatralne wykorzystuje przede wszystkim ekspresyjne techniki cielesne i ruch sceniczny, który zbliża się do tańca nowoczesnego. Scenę założył w 1996 roku Piotr Borowski, współpracownik Jerzego Grotowskiego z wrocławskiego Teatru Laboratorium, a także aktor i muzyk działający w Gardzienicach, zespole teatralnym Włodzimierza Staniewskiego. Historie opowiadane przez Studium opisują sytuację i kondycję egzystencjalną człowieka we współczesnym świecie. Taką tematykę podejmuje również spektakl Henryk Hamlet Hospital, w którym twórcy przyglądają się obłędowi jednostki w dzisiejszej rzeczywistości i pytają, czy jest ona skazana na szaleńcze zachowania, czy też uda jej się odnaleźć drogę do harmonii i spełnienia.
Historia toczy się w więziennym szpitalu psychiatrycznym. Lekarze mają ustalić poczytalność oskarżonego o morderstwo Henryka M. Jego ofiarą miał być jego ojczym i jednocześnie prezydent. Podejrzany podaje się za słynnego rosyjskiego choreografa Wacława Niżyńskiego i mówi, że zbrodni nie pamięta, nie jest jej świadomy. Rozpoczyna się terapia, w której lekarz każe personelowi medycznemu zmusić Henryka do odtworzenia wypadków. Odgrywają więc oni postaci i zdarzenia z życia pacjenta, któremu towarzyszy również siostra zakonna spragniona, tak jak jej podopieczny, kontaktu z Bogiem.
Henryk pokazany jest w tym przedstawieniu przez pryzmat dwóch tragicznych postaci - Niżyńskiego i Hamleta. Z genialnym tancerzem, który pod koniec życia popadł w obłęd i ogłosił się Bogiem, bohater odczuwa mocną więź. Inne zdarzenia z jego życia wskazują natomiast na powinowactwa z Hamletem, który też ogłaszał się szaleńcem i zabił ojczyma. Na scenie oglądamy projekcje rozchwianej wyobraźni Henryka wykrzykującego fragmenty z Dziennika Niżyńskiego, ale mówiącego i takie słowa: "Miasto jest oschłe, pełne banków i centrów handlowych, a więc pełne ludzi interesu. A nie lubię ludzi oschłych i dlatego nie lubię ludzi interesu. Napotkani przyjaciele narzekają na pogodę. Nieprzyjaciele skarżą się na choroby, które toczą gospodarkę. Bezrobotnych dławi czas, który jak woda zalewa im płuca. Reszta jest zagubiona i przestraszona. Cały ten wrzask służy tylko rosnącej obojętności..." W spektaklu wykorzystano fragmenty kompozycji Igora Strawińskiego, Claude'a Debussy'ego, Nikołaja Rimskiego-Korsakowa i Roberta Rodrigueza, a ruch sceniczny nawiązuje do choreografii Niżyńskiego - Popołudnia Fauna i Święta wiosny.
"Grupie teatralnej Piotra Borowskiego, wieloletniego współpracownika Jerzego Grotowskiego - pisała Joanna Ruszczyk - udało się pokazać obłęd współczesnego Hamleta, który nie potrafi się odnaleźć w świecie 'oschłych miast, banków, centrów handlowych i ludzi interesu.' " ("Newsweek Polska" 14.11.2006)
- Henryk Hamlet Hospital (H.H.H.), reżyseria: Piotr Borowski, Dawid Żakowski, występują: Dawid Żakowski, Gianna Benvenuto, Monika Dąbrowska, Dominika Jarosz, Zbigniew Kowalski, Anna Olejnik, Piotr Piszczatowski, Martina Rampulla, Monika Sadkowska, Weronika Szczawińska, Magdalena Tuka. Premiera: Studio Teatralne w Warszawie, 2 października 2006.
Spektakl był prezentowany w 2006 roku na festiwalach w Argentynie - Festival Iberoamericano w La Plata i podczas Festival Iberoamericano de Teatro "Cumbre de las Américas" w Mar del Plata. Warszawskie przedstawienie zostało wybrane najlepszym spektaklem festiwalu, Dawid Żakowski najlepszym aktorem festiwalu, a Gianna Benvenuto najlepszą aktorką drugoplanową.
Autor: Monika Mokrzycka-Pokora, grudzień 2006.