Na wystawie można także zobaczyć kilka nieznanych wcześniej fotografii Dłubaka z 1948 roku.
- Abstrakcja jest jednym z toposów XX-wiecznego modernizmu. W malarstwie była w zasadzie synonimem sztuki autotelicznej i autonomicznej; uosabiała klasyczne pojęcie "specyfiki medium". W fotografii, w zależności od argumentacji, abstrakcja uznawana była za zaprzeczenie jej modernistycznego modelu, jako, że przeczyła owej "specyfice medium". Czasem negowano wręcz zasadność istnienia abstrakcji w fotografii, która miała być śladem rzeczywistości na materiale światłoczułym.
W przypadku wystawy "Geometrie" pojęcie abstrakcji jest rozumiane jako umowne hasło wywoławcze, które bez wnikania w modernistyczne spory, organizuje skonfrontowane ze sobą fotografie, szkice do obrazów i rysunki Zbigniewa Dłubaka wybrane z jego powojennej twórczości - tłumaczy Karolina Lewandowska, kuratorka wystawy.
Abstrakcyjne formy, które Dłubak studiował pod koniec lat 40., a więc w pierwszych latach swojej twórczości fotograficznej, powróciły w niej dopiero w latach 80., w niektórych motywach cyklu "Asymetria". W obu okresach widać fascynację możliwościami deformacji obrazu rzeczywistości, jaką daje aparat fotograficzny. Pomiędzy tymi cyklami Dłubak robił fotografie realistyczne.
Inaczej było w przypadku malarstwa. Dzięki odkryciom w archiwum artysty wiemy, że pierwsze abstrakcyjne szkice Dłubak wykonał pod koniec lat 40. W latach 50., kiedy warunki bytowe pozwoliły mu powrócić do malarstwa, w szkicach był niezwykle realistyczny, w obrazach - metaforyczny. Od początku lat 60. jego malarstwo stało się abstrakcyjne, podobnie jak szkice (w których widać poszukiwanie form) do malarskich cykli "Antropolity", "Movensy", "Systemy".
- Szkice i gwasze nie powstawały nigdy w relacji do fotografii, fotografia nie służyła też artyście jako szkicownik do obrazów - dodaje Karolina Lewandowska. - Zaskakujące jest jak silne, mimo to, okazują się wzajemne relacje kiedy fotografie i rysunki zostają pokazane razem: wzbogacają się, uzupełniają, zmieniają odbiór. Bardzo znane fotografie w zestawieniu z rysunkami ujawniają nowe, niezauważane wcześniej formy.
Kuratorka: Karolina Lewandowska.
Wernisaż: 7 lutego 2012, godz. 19:00.
Wystawa czynna do 13 kwietnia 2012.
Galeria Fundacji Archeologia Fotografii
Andersa 13, klatka VII, domofon 112
Warszawa
www.archeologiafotografii.pl
Źródło: informacja prasowa