1. Industrialne Biennale Sztuki Współczesnej na Uralu odbyło się w 2010 roku. Artyści zaanektowali wtedy miejską przestrzeń, a także fabryki i przemysłowe tereny rozsiane wokół Jekaterynburga. Tematem 1. Biennale kuratorzy uczynili problemy związane z materialnym i symbolicznym wytwarzaniem dzieła i sensów. Artystyczna i przemysłowa produkcja była szczególnie oczywistym aspektem w kontekście (post)industrialnego Uralu, a zwłaszcza Jekaterynburga - miasta stanowiącego niegdyś jeden z głównych ośrodków radzieckiego przemysłu, a także światową stolicę konstruktywistycznej architektury. Dziś gospodarka miasta i regionu określana jest jako "przejściowa" - i jak mówią kuratorzy - "nie jest to ani post-industrialna Europa ani industrialna Azja, ale raczej hybryda łacząca cechy obu typów". Według organizatorów, właśnie ta specyficznie lokalna sytuacja socjoekonomiczna staje się szczególnie istotna dziś - w nowym globalnym kontekście.
2. Biennale Sztuki Współczesnej na Uralu kontynuuje te wątki, przy czym kuratorzy kładą nacisk na możliwość wykroczenia poza obowiązującą w sferze artystycznej, kulturalnej i społecznej opozycję produkcja vs. konsumpcja. Twórcy Biennale stawiają sobie za cel zbadanie potencjału sztuki jako narzędzia rekonfiguracji przestrzeni i społeczności, w której sztuka nie była nigdy kluczowym elementem.
W industrialnym Jekaterynburgu pojawi się praca anonimowego kolektywu Slavs and Tatars założonego przez Irańczyka i Polkę i skupiającego twórców pochodzących z różnych państw "słowiańskiej i euroazjatyckiej kultury". Slavs and Tatars zaprezentują pracę "PrayWay", obiekt łączący w swojej formie kształt tureckiego rahle - tradycyjnej podpórki służącej do czytania świętych ksiąg - i orientalnego dywanu, który na Wschodzie jest miejscem spotkań towarzyskich. Stworzona prze Slavs and Tatars instalacja ma być właśnie taką zachętą do integracji i rozmowy. "PrayWay" przypomina czarodziejski dywan z "Baśni Tysiąca i Jednej Nocy", obiekt marzeń wszystkich dzieci, wehikuł, pozwalający na bezproblemowe podróżowanie do różnych kultur. Dzięki stalowej konstrukcji dywan zdaje się unosić nad ziemią, a jego magiczna moc emanuje od dołu w postaci neonowej poświaty. Prace Slavs and Tatars pokazywane są obecnie na wystawie "Beyonsense" w MoMA w Nowym Jorku.
Na Ural Biennial 2012 będzie też można zobaczyć pracę Agnieszki Kurant "Map of Phantom Islands" z 2011 roku pokazywaną m.in na dużej wystawie artystki "Widmowy kapitał" w CSW "Znaki Czasu" w Toruniu. "Mapa wysp fantomowych" to seria map świata, na których artystka umieściła jedynie fikcyjne terytoria. Wyspy fantomowe często pojawiały się na mapach w wyniku kartograficznych pomyłek, błędnych wyobrażeń, niesprawdzonych pogłosek, mitów i legend. Niektóre z nich zostały celowo zmyślone przez odkrywców, którzy chcieli w ten sposób przekonać rządy do wyłożenia dodatkowych pieniędzy na podbój nowych ziem. Nieistniejące tereny, pozostawały na mapach nawet przez stulecia. Wiele przetrwało aż do 1943 roku, tj. do początku rozwoju fotografii lotniczej. Wyspy fantomowe kilka razy omal nie doprowadziły do wybuchu wojny, np. Antillia spowodowała poważny konflikt między Portugalią a Hiszpanią.
Monika Sosnowska pokaże jedną ze swoich wcześniejszych prac inspirowanych społeczeństwem przemysłowym. Jej "Schody" to ponad 5-metrowa konstrukcja stworzona z oryginalnych schodów przeciwpożarowych. Instalacja Sosnowskiej pokazywana była wcześniej w budynku K21 Ständehaus w Düsseldorfie oraz w Muzeum Sztuki Współczesnej w Herzlii w Izraelu.
Podtytuł tegorocznego Biennale Sztuki Współczesnej na Uralu "The Eye Never Sees Itself" ("Oko nigdy nie widzi samego siebie") to słowa Josifa Brodsky'ego, napisane na krótko przed upadkiem Muru Berlińskiego.
Kurator: Iara Boubnova
Niektórzy artyści uczestniczący w Ural Biennial 2012: Zbyněk Baladrán, Luchezar Boyadjiev, Malevich's brigade (Marina Razheva, Viktor Oborotistov, Vladimir Romanov, Elena Gladysheva), Lize Harlev 7. IRWIN (Dušan Mandič, Miran Mohar, Andrej Savski, Roman Uranjek, Borut Vogelnik), Agnieszka Kurant, Elena Nemkova, Anton Vidokle Dan Perjovschi, Raqs Media Collective (Jeebesh Bagchi, Monica Narula, Shuddhabrata Sengupta), Recycle (Andrey Blochin, Georgy Kuznetsov), Vladimir Seleznev, Alexander Shaburov, Slavs and Tatars, Société Réaliste, Nedko Solakov, Monika Sosnowska.
Źródło: en.uralbiennale.ru, www.ekburg.ru, Culture.pl