źródło: http://www.nina.gov.pl
Narodowy Instytut Audiowizualny udostępnił na swojej stronie kolekcję sztuki współczesnej, a w niej różnorodny przegląd dzieł i tendencji sztuki współczesnej. Kluczem przy wyborze artystów była audiowizualność, dlatego też większość prezentowanych prac to dzieła videoartu
Kolekcja ma być rodzajem spaceru po różnych dziełach audiowizualnych powstałych po 1945 roku. Została podzielona na dwie części: strony artystów i artystek (alfabetyczny indeks nazwisk) oraz słowa (słownik pojęć związanych ze sztuką). Najważniejsze są oczywiście same materiały audiowizualne, wśród których znalazł się videoart, dokumenty lub dokumentacje związane z danym artystą czy artystką, zagadnieniem lub zjawiskiem. W kolekcji prezentowane są przede wszystkim prace polskich artystów (Zbigniew Rybczyński, Zorka Wollny, Zbigniew Warpechowski), nie zabrakło jednak zagranicznych twórców (m.in. "Unforgettable Memory" Chińczyka Wei Liu czy "Holy Ghost" Portugalczyka Pedro Mai). Na razie to lista 23 artystów, z czasem ma ich być więcej. Szczegółowe kryteria wyboru i cele prezentacji wylicza w tekście kuratorskim Zofia Maria Cielątkowska:
- Po pierwsze, interesują nas artyści i artystki "klasyczni", których dokonania dla danych kierunków czy zjawisk nie mogą zostać pominięte. Po drugie, zależy nam na materiale wartościowym artystycznie, wizualnie czy po prostu ciekawym, dlatego chcemy zaprezentować również prace młodszego pokolenia. Wreszcie po trzecie, chcemy zwrócić uwagę na możliwe konteksty danych zjawisk w sztuce, stąd obecność dokumentów czy wywiadów.
Kolekcja w zamierzeniu twórców ma być atrakcyjna zarówno dla tych, którzy sztukę znają – ci mogą w niej znaleźć swoje ulubione tematy - jak i dla tych, którzy chcieliby się o niej dopiero czegoś dowiedzieć. Z myślą o tej drugiej grupie powstał dział "Słowa". Ta część słownikowa towarzysząca materiałom audiowizualnym i tekstom na razie ogranicza się do kilku, za to kluczowych, haseł - wytłumaczone zostały takie pojęcia jak found footage, medializm czy sztuka współczesna. Słownik - jak i cała kolekcja - ma się jednak stopniowo rozbudowywać. Jego twórcy chcą zachęcić do współpracy artystów, artystki, instytucje kultury, organizacje pozarządowe, muzea oraz galerie.
Każdy materiał audiowizualny w kolekcji opatrzony jest komentarzem, który w istotny sposób pomaga w odbiorze dzieła. Biogramy ma też wielu artystów prezentowanych w kolekcji. Przy każdym materiale umieszczona została sugerowana kategoria wiekowa, co ma zachęcać do oglądania filmów z młodszymi widzami. W ten sposób Kolekcja realizuje funkcję edukacyjną, która przyświecała też m.in. poprzedniemu projektowi NInA - muzykotekaszkolna.pl.
NInA jest instytucją kultury powołaną w celu digitalizacji, udostępniania i promocji polskiego dziedzictwa audiowizualnego. Na stronie nina.gov.pl/ninateka Instytut udostępnia materiały archiwalne i dorobek kultury w formie cyfrowej, dostępny bezpłatnie lub za drobną opłatą. Czytaj o Ninatece na Culture.pl...
Współczesny videoart można też oglądać na stronie Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w sekcji Filmoteka Muzeum.
Link do Kolekcji Sztuki Współczesnej NInA...
Źródło: NInA.gov.pl, materiały prasowe, opr. mg