Książka ukazuje się dokładnie w 90. rocznicę urodzin poety.
Wydanie "Dzieł zebranych", pierwszego tak kompleksowego podsumowania spuścizny Karpowicza, umożliwi bliższe poznanie zmarłego w 2005 roku autora oraz jego niełatwej twórczości, o której Jacek Gutorow mówi wprost: "Poezja Karpowicza nie będzie popularna, bo też i nie chce być popularna". Wielotomowe wydawnictwo pod redakcją Jana Stolarczyka wypełnią różne rodzaje twórczości pisarza - od wierszy, przez eseje, na listach skończywszy.
Redakcja i publikacja "Dzieł zebranych" Karpowicza jest olbrzymim wyzwaniem, realizacja zadania zajmie kilka najbliższych lat. Ostatnia książka z zaplanowanego na co najmniej osiem tomów przedsięwzięcia ukaże się w 2015 roku, w dziesiątą rocznicę śmierci autora.
Jan Stolarczyk, redaktor całego cyklu, ma do dyspozycji obszerne archiwum Karpowicza, składające się z dokumentów zostawionych przez poetę w jego wrocławskiej willi oraz przywiezionych do Wrocławia z Chicago. Pokaźnych rozmiarów spuścizna kryje w sobie prawdziwe skarby - maszynopisy i rękopisy poezji, dramatów, ale także esejów i listów, w tym wiele materiałów nigdy wcześniej niepublikowanych.
"Na ujrzenie światła dziennego czekają jeszcze oczywiście karty nieznane nawet wytrawnym karpowiczologom czy po prostu wielbicielom poety. Myślę tutaj zarówno o zapowiadanych listach i innych materiałach odsłaniających życie prywatne 'samotnika z Oak Park', jak i o nieznanych tekstach poetyckich, które zapewne tkwią w gęstym i trudnym do przebycia lesie Karpowiczowskich fiszek" - pisze Joanna Mueller.
Całe przedsięwzięcie jest jednym z kluczowych elementów projektu "Dziedzictwo literackie Wrocławia", wspierającego badania nad spuścizną literacką największych twórców związanych z Wrocławiem (Karpowicz, Różewicz, Wojaczek, Falkiewicz) oraz umożliwiającego pozyskiwanie, gromadzenie dokumentów i przekazywanie ich do Ossolineum.
Za sprawą wsparcia Miasta Wrocław (w szczególności Jarosława Brody) sprowadzono do stolicy Dolnego Śląska prochy Marii i Tymoteusza Karpowiczów, wykupiono jego archiwum i umożliwiono prace badawcze z nim związane. Teraz miasto czyni starania o przejęcie willi Karpowicza na wrocławskich Krzykach, którą zamierza z czasem przekształcić w dom pracy twórczej.
Tymoteusz Karpowicz (1921-2005) był poetą, prozaikiem, dramaturgiem, tłumaczem i krytykiem literackim. Jest uważany za reprezentanta nurtu lingwistycznego w poezji. Jako publicysta debiutował w "Prawdzie wileńskiej". Po wojnie przeniósł się do Szczecina, gdzie pracował w Polskim Radiu, a następnie - do Wrocławia.
W latach 1949-1956 wycofał się z życia literackiego. W 1957 roku objął funkcję prezesa wrocławskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Po "odwilży" należał m.in. do redakcji "Nowych Sygnałów" (1956-1957) i "Odry" (1958-1976). Towarzyszył poetyckim debiutom m.in. Rafała Wojaczka i Bogusława Kierca.
W 1973 roku wyjechał na stałe z Polski, a w 1978 roku objął stanowisko profesora na University of Illinois w Chicago. Jego wydany po długiej przerwie zbiór "Słoje zadrzewne" (1999) otrzymał Nagrodę miesięcznika "Odra" i został nominowany do Nagrody Literackiej Nike.
Biuro Literackie od dawna popularyzuje i odkrywa twórczość Karpowicza. W 2005 roku ukazała książka Mirosława Spychalskiego i Jarosława Szody "Mówi Karpowicz", stanowiąca zapis rozmów autorów z poetą. Dwa lata później nakładem wrocławskiej oficyny opublikowane zostały nieznane wcześniej "Małe cienie wielkich czarnoksiężników". W piątą rocznicę śmierci Biuro wydało zbiór rozmów "W cztery strony naraz" wraz z filmem "Karpowicz".
Czytaj też podsumowanie dyskusji o Karpowiczu na stronach Biura Literackiego.
Źródło: http://biuroliterackie.pl/biuro/biuro.php