Władysław Broniewski to poeta o bogatym, wartościowym dorobku i skomplikowanej, niejednoznacznej biografii, stanowiącej odbicie burzliwej historii Polski w XX wieku.
Broniewski był postacią pełną sprzeczności - komunistą, który lubił przywoływać swoje szlacheckie pochodzenie, redaktorem lewicowego "Miesięcznika Literackiego" chlubiącym się Virtuti Militari i czterema Krzyżami Walecznych zdobytymi w legionach Piłsudskiego i za wojnę z bolszewikami, rewolucyjnym trybunem, który stracił wszystkie zęby w więzieniu na Łubiance, poetą, który odmówił Bierutowi napisania nowego polskiego hymnu, ale ze swojego "Słowa o Stalinie" był bardzo dumny.
Głównym zamierzeniem autorów wystawy "Broniewski. Próba portretu" jest przypomnienie postaci poety - uwolnienie go od narzuconego przez okres PRL-u oraz utrwalonego późniejszą publicystyką schematu poety politycznego, socrealistycznego czy wręcz partyjnego i przywrócenie w świadomości odbiorców jako poety tyrtejskiego, społecznego, a jednocześnie wspaniałego liryka.
Wystawa przedstawi Broniewskiego za pośrednictwem rękopisów jego tekstów poetyckich i osobistej korespondencji, dokumentów, fotografii, publikacji. W scenografii wystawy wykorzystane zostaną także plakaty, obrazy, rzeźby, nagrania oraz fragmenty związanych z poetą filmów.
Zdecydowana większość eksponatów to zbiory i archiwum jednego z oddziałów Muzeum Literatury - Muzeum Władysława Broniewskiego, których w siedzibie placówki ze względu na ograniczenie przestrzeni nie dało się odpowiednio wyeksponować.
Wystawie towarzyszy katalog "Broniewski. Próba portretu".
W pierwszej połowie lutego 2012 odbyło się szereg spotkań poświęconych Władysławowi Broniewskiemu, którego 50. rocznica śmierci przypadła 10 lutego 2012.
Czas i miejsce wystawy:
- 22 marca - 12 sierpnia 2012: Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, Rynek Starego Miasta 20, 00-272 Warszawa
Muzeum czynne:
- poniedziałki, wtorki, piątki: 10:00 - 16:00
- środy i czwartki: 11:00 - 18:00
- niedziele z wyjątkiem ostatniej w miesiącu: 11:00 - 17:00
Władysław Broniewski (1897-1962) - poeta, żołnierz, twórca poezji rewolucyjnej, liryki miłosnej oraz trenów, tłumacz. Jego twórczość była silnie związana z biografią i przekonaniami ideowymi. Najbardziej znany jest jej nurt "proletariacki", ale także liryka osobista i erotyki. Liryka, silnie nacechowana emocjonalnie, wyraża całe spektrum doznań - od euforii, przez melancholię po depresję. Wybrane tomy poezji Broniewskiego to m.in.: "Wiatraki" (1925), "Dymy nad miastem" (1927), "Krzyk ostateczny" (1938), "Bagnet na broń" (1943), "Nadzieja" (1951), "Anka" (1956), "Wiersze i poematy" (1972).
Źródło: informacja nadesłana, materiały własne; opr. ak