Wczesne prace artysty tworzone w latach 80. wywoływały skojarzenia zarówno z ekspresyjnością sztuki informel, jak z malarstwem "nowych dzikich", zwłaszcza tam, gdzie - poniekąd wbrew jego założeniom - pojawiały się formy odsyłające widza do świata widzialnego: sugestie przedmiotowe. Jolanta Męderowicz pisała, że
"samotne przedmioty lub ich elementy stanowiły [w tych kompozycjach] wymowny sztafaż w kontekście dramatycznego otoczenia. Samotność w pejzażu abstrakcyjnym ewokowała krzyk alienacji w monochromatycznym świecie płócien".
Obrazy były malowane ciężko: ważną rolę odgrywała w nich praca nad fakturą, często gruzłowatą, pobrużdżoną, przeciwstawianą partiom traktowanym gładko, co dawało efekt wewnętrznego napięcia, a nawet pęknięcia całości i nasycało ją metaforycznym znaczeniem. Jeśli w ogóle można w tym przypadku mówić o metaforze, trzeba zaznaczyć, że powodem ku temu są raczej emocje, które to malarstwo wywołuje, reakcja na barwę i światło obrazów, a więc na ich plastyczny język, niż na jakikolwiek sens w tym języku malarsko "opisany". Ten bowiem niezwykle trudno wskazać i nazwać. Jak słusznie zauważył Mirosław Haponiuk, za malarstwem Zawadzkiego "nie stoi [...] teologia, teozofia, metafizyka ani ontologia. Kolor to kolor. Farba to farba".
Ten status obrazu jako przedmiotu pokrytego pigmentem podkreślają tytuły niektórych prac: "Obraz czerwony", "Obraz zielony". Obraz to barwa - zdaje się mówić autor, idący zresztą dalej w paradoksalnym skądinąd stwierdzeniu, że obraz jest "ikoną barwy". Gdzie indziej konkretyzuje:
"Posługuję się kolorem, materią i światłem. Z tych komponentów buduję swoje obrazy. Ich jakość i znaczenie są ze sobą bezpośrednio związane. To, co na początku jest barwą, w konsekwencji staje się materią obrazu, jego światłem i przestrzenią. Staram się te jakości zrozumieć i wyjaśnić w sposób racjonalny, tak aby tworzyły obraz czysty i logiczny - rodzaj znaku, który jest podstawowym elementem kodu informacyjnego. Taki obiekt, obraz - obojętnie jak nazwiemy przedmiot zbudowany według tych reguł [...] - może istnieć samodzielnie, bez dodatkowych tłumaczeń na inne języki, inne formy przekazu, w przeciwieństwie do takich działań, które bez dokładnego werbalnego opisu [...] łatwo jest przeoczyć. W swoim postępowaniu zwracam się ku obrazowi, by w jego wnętrzu odnajdywać logikę mojego działania. Innymi słowy, obraz jest dla mnie istotą, konkretem budującym konstrukcję alfabetu malarstwa."
Logika kompozycji Zawadzkiego jest bez wątpienia przede wszystkim obrazowa, a nie - chociażby - ikonograficzna czy stylistyczna. Chęć dotrzymania wierności zasadzie spójności malarskiego warsztatu jest tutaj aż nadto czytelna - w każdej kompozycji wyczuwamy silne dążenie do syntezy, a nawet identyfikacji, utożsamienia ze sobą wszystkich elementów: materii, czyli podłoża i pigmentu, barwy, światła. Jak zawsze, i tutaj pozostają one jednak śladem konkretnego ludzkiego istnienia - kryje się za nimi praca myśli i ręki artysty. Myśl prowadzi rękę, ręka przyciska pędzel - mocniej lub słabiej, nawarstwia, żłobi i drobi farbę, jakby mozolnie strzygła żółtą ("Obraz żółty", 1996), czerwoną ("Obraz czerwony", 1997) lub zieloną ("Obraz zielony", 2000) trawę.
To skojarzenie nie wydaje się pozbawione uzasadnienia. Obrazy Zawadzkiego mają bowiem nie tylko naturalną logikę wewnętrzną; mają również harmonię kompozycyjną rodem z abstrakcji geometrycznej w najbardziej radykalnym, mondrianowskim wydaniu. Do tej tradycji nawiązuje on zarówno w pracach, w których pojawiają się szeroko maźnięte kraty na kontrastowym tle (np. czarne na fiolecie w jednym z obrazów z 1998 roku), jak i w pracach stanowiących układy barwnych prostokątów, kwadratów lub jednych i drugich (powstają one począwszy od lat 90. do chwili obecnej). W tych ostatnich kompozycjach neoplastycystyczną surowość zaciera monochromatyzm - podziały reguluje jedynie zróżnicowana faktura i, co za tym idzie, pełzające po powierzchni płótna światło, wydobywające z tła, układające się w figury geometryczne, wykwity pigmentu.
Barwa jednak, jak wiadomo, jest z natury wyrazista, nacechowana określoną aurą - ma chociażby swoją temperaturę. Wyzbyty elementów przedstawiających, tematycznych obraz odwołuje się zatem przede wszystkim do zmysłów, które prowokuje wybór tonacji barwnej i sposób nakładania farby, prowadzenia pędzla czy szpachli. Zawadzki lubi farbę nakładać mięsiście - grubo, gęsto, tworzyć powierzchnie porowate, przypominające spękane, pełne zadrapań pnie drzew. Często jego płótna robią wrażenie, jakby na blejtramach rozciągnął pozszywane kawałki zdartej z pni skóry i przemalował je na wybrany kolor - czerwony, błękitny, zielony. Postrzępiona na krawędziach blejtramu "skóra" nadal jednak pulsuje pamięcią poprzedniego życia, zdradza swoje pochodzenie, chociaż jest już tylko surowcem, elementem pracy artysty.
Być może z powodu tych nieoczywistych, ukrytych sensów obrazy Tomasza Zawadzkiego dają się interpretować nie tylko jako tautologiczne wypowiedzi o malarstwie czy też jako dzieła sztuki "reduktywnej" (sam autor nie nadaje im tytułów, rezerwując je wyłącznie dla całych wystaw: np. w 2003 roku pokazał "Znaki" w warszawskiej Galerii Lufcik, a w 2006 "Plus minus nieskończoność" w lubelskiej Galerii Starej BWA). Traktowanie obrazu jako przedmiotu przeznaczonego do zamalowania, czy też jakiejkolwiek innej interwencji plastycznej w Lublinie, gdzie artysta mieszka i pracuje, byłoby całkowicie zrozumiałe z uwagi na tradycję "malarstwa materii" w wydaniu działającej tu w końcu lat 50. Grupy Zamek. Powiedzieć jednak, że obrazy Zawadzkiego mają nie tylko neoplastycystyczną, ale również strukturalistyczną proweniencję, to zbyt mało. Niewątpliwie są one - jak pisał trafnie Mirosław Haponiuk - małomówne, ale przecież nie są milczące. O ich istocie stanowi spójność barwy i faktury.
Te dwa elementy stanowią niejako status quo malarstwa Tomasza Zawadzkiego. Nie znaczy to, że nie zachodziły w nim zmiany. Wczesne, wielobarwne, jaskrawe płótna sprawiają wrażenie malowanych szybko, zamaszyście, jakby bez dbałości o dynamiczną kompozycję ("Moje miejsce", 1991). Pojawiają się w nich barwne kontrasty. Szybko paleta się jednak zawęża do dwóch tonów jednego koloru, a faktura staje się misternie dziergana. Od wielu lat powstają prace jeszcze bardziej skondensowane, zarówno od strony kolorystyki, jak faktury: dzięki uspokojeniu powierzchni płótna, która nie jest już tak zróżnicowana, jak niegdyś, uspokoiła się również barwa, a przez to zwęziła się przestrzeń obrazów. Zabiegi te zneutralizowały uprzednią dynamikę kompozycji - iluzję ruchliwości powierzchni wywoływaną przez światło. Obraz zyskał większą harmonię. Ostatnio pojawił się nowy element: obok serii kilku (dwóch lub trzech) prac tego samego formatu malarz, który już wcześniej aranżował swoje wystawy na zasadzie environment, umieszcza "cytaty" z własnych obrazów - zmaterializowane linie, krótsze lub dłuższe, wycięte z tychże obrazów (wspomniana ekspozycja "Plus minus nieskończoność").
Informacje na temat twórczości artysty zawierają katalogi wspomnianych wystaw (głównie w Galerii Lufcik i Galerii Starej).
Autor: Małgorzata Kitowska-Łysiak, Instytut Historii Sztuki KUL, kwiecień 2006. Uzupełniono: maj 2015.
Wybrane wystawy indywidualne:
1988 – Malarstwo, BWA Galeria Stara w Lublinie; 1989 – Grafika i Rysunek, Galeria Grażyny Hase w Warszawie; 1990 – Malarstwo i Rysunek, Galeria Grażyny Hase w Warszawie; 1991 – Malarstwo, Galeria Władysława Hasiora w Zakopanem; 1992 – Malarstwo, Galeria Foyer, Filharmonia Lubelska w Lublinie; 1993 – Malarstwo, BWA Galeria Sztuki Współczesnej w Sandomierzu; 1993 – Tomasz Zawadzki, Rombach Scheuer Galerie w Staufen w Niemczech; 1993 – Malarstwo, Andzelm Gallery w Lublinie; 1994 – Malarstwo, Mała Akademia Sztuki, Galeria Vetter Lublinie ; 1994 – Malarstwo, Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych we Wrocławiu; 1994 – Tomasz Zawadzki, Rombach Scheuer Galerie w Staufen w Niemczech; 1995 – Malarstwo, Fundacja Galeria na Prowincji, Trybunał Koronny w Lublinie; 1996 – Malarstwo, BWA Galeria Grodzka w Lublinie; 1998 – Malarstwo, Galeria Pod Podłogą w Lublinie; 1998 – Malarstwo, Centrum Sztuki Studio, Galeria Studio w Warszawie; 1999 – Malarstwo, Galeria Test w Warszawie; 1999 – Tomasz Zawadzki, Rombach Scheuer Galerie w Staufen w Niemczech; 1999 – Malarstwo, BWA Galeria Stara w Lublinie; 2001 - Malarstwo, Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu; 2002 – Znaki, BWA Galeria Sztuki Współczesnej w Sandomierzu; 2003 – Znaki, Galeria 72 w Chełmie; 2003 – Znaki, DAP, Galeria Lufcik w Warszawie; 2004 – Zieleń dla Hunfeld, Museum Modern Art Hunfeld w Niemczech; 2006 – Plus minus nieskończoność, BWA Galeria Grodzka w Lublinie; 2006 – Kontekst zieleni, Galeria XX1 w Warszawie: 2007 – Monochromia, Vychodoslovenska Galeria w Kosicach (Koszyce) w Słowacji; 2008 – TheWaypoint 2010/1, Galerie Caesar, w Olomouc (Ołomuniec) w Czechach (z Markiem Radke i Fredem Schierenbeck); 2009 – Forma koloru, Centrum Sztuki, Galeria EL w Elblągu. 2010 - Notatki na temat malarstwa, Galeria Wystawa w Warszawie; 2012 - Notatki na temat malarstwa, Mała Galeria w Nałęczowie: 2012 - Notatki na temat malarstwa, wybór prac z lat 1995–2012, Muzeum Lubelskie w Lublinie; 2014 – Obrazy Autonomiczne, Galeria Sztuki im. Jacka Sempolińskiego w Nałęczowie
Wybrane wystawy zbiorowe:
1980 – Pokaz Oficyny Wydawniczej Mieczysława Zdanowicza, Muzeum Narodowe we Wrocławiu; 1981 – Remanent, Salon Wystawowy Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie; 1981 – IX Ogólnopolski Konkurs im. Jana Spychalskiego, Galeria Biura Wystaw Artystycznych w Poznaniu; 1981 – 7 Ogólnopolska Wystawa Pokonkursowa Grafiki, Galeria Sztuki BWA w Łodzi; 1983 – Małe Formy Grafiki, Galeria Sztuki BWA w Łodzi; 1984 – 12 Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie; 1985 – 39 Ogólnopolski Salon Zimowy Plastyki, Muzeum Okręgowe w Radomiu; 1985 – II Parafrazy Malarskie > Kosmos, Materia < Galeria EL w Elblągu; 1986 – Jubileuszowy 40 Ogólnopolski Salon Zimowy Plastyki, Muzeum Okręgowe w Radomiu; 1986 – Plastyka Lubelska, BWA Galeria Stara w Lublinie, Muzeum Lubelskie w Lublinie; 1987 – VII Ogólnopolska Wystawa Przeciw Wojnie, Państwowe Muzeum na Majdanku; 1987 – Małe Formy Grafiki, BWA Galeria Sztuki w Łodzi; 1987 – 7 Mini Print Internacional de Cadaques, Taller Galeria Fort w Cadaques w Hiszpanii; 1988 – 41 Ogólnopolski Salon Zimowy Plastyki, Muzeum Okręgowe w Radomiu; 1988 – 14 Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie; 1988 – Kolekcja Galerii BWA w Lublinie, BWA Galeria Stara w Lublinie; 1988 – Wystawa Malarstwa Uczestników Ogólnopolskiego Pleneru Malarskiego Kazimierz 88 w Muzeum Nadwiślańskim w Kazimierzu Dolnym; 1991 – Czas na Odsłonę, BWA Galeria Stara w Lublinie; 1991 - Mikro Art, Galeria Art. w Warszawie; 1992 – Natura Natury, BWA Galeria Stara w Lublinie; 1992 – Mini Print International de Cadaques, Taller Galeria Fort w Cadaques w Hiszpanii; 1993 – Wschodni Salon Sztuki, Muzeum Lubelskie w Lublinie, BWA Galeria Stara w Lublinie; 1993 – Artyści z Lublina, Fundacja Galeria na Prowincji, Trybunał Koronny w Lublinie; 1994 - II Triennale Plastyki > Sacrum, Wiara, Sztuka > BWA Galeria Sztuki Współczesnej w Częstochowie; 1994 – Artyści Galerii Galeria Artystów, Galeria Sztuki Współczesnej BWA w Sandomierzu; 1994 – I Lubelskie Forum Sztuka i Edukacja’94, Muzeum Lubelskie w Lublinie; 1995 – Deutshe Polnische Woche, Stadhause Galerie w Munster w Niemczech; 1997 – Spojrzenia, BWA Galeria Stara w Lublinie; 1997 – 3 Trzecie Biennale Małych Form Malarskich, Państwowa Galeria Sztuki w Toruniu; 1997 – Warszawski Miesiąc Malarstwa, Galeria DAP w Warszawie; 1997 – Krajobraz Końca XX wieku, BWA Galeria Bielska w Bielsku Białej, Galeria BWA w Bydgoszczy; 1997 – II Lubelskie Forum Sztuka i Edukacja’97, Muzeum Lubelskie w Lublinie; 1998 – XXXIII Ogólnopolska Wystawa Malarstwa Bielska Jesień (prace nagrodzone), PGSW w Toruniu, Galeria BWA w Słupsku; 1998 – Fragment Kolekcji, Fundacja Galerii na Prowincji, Trybunał Koronny w Lublinie; 1998 – Kolekcja 1997 – 1998, Galeria Studio w Warszawie; 1999 – Aqua Fons Vitae, Galeria BWA w Bydgoszczy; 1999 – Fragment Kolekcji, Fundacja Galeria na Prowincji, Trybunał Koronny w Lublinie; 1999 – Malarze Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie, Galeria BWA w Rzeszowie; 1999 – Kolekcja Studio, Centrum Sztuki Studio w Warszawie; 2000 – Postawy, Sala Kolumnowa Filharmonii Lubelskiej w Lublinie; 2000 – International Exhibition of Miniature Art Ośrodek promocji Kultury w Częstochowie; 2000 – Wielki Jubileusz 2000, BWA Galeria Stara w Lublinie; 2001 – 4 Biennale Małych Form Malarskich, Galeria Sztuki Wozownia w Toruniu; 2001 – Rok Pierwszy w Malarstwie Polskim XXI wieku, BWA Galeria Bielska w Bielsku Białej; 2001 – Natura Natury, Muzeum Nadwiślańskie w Kazimierzu Dolnym; 2001 – Malarstwo Polskie 2001, BWA Galeria Stara w Lublinie; 2001 – Artyści Kolegium Sztuk Pięknych, Galeria u Michalaków w Kazimierzu Dolnym; 2001 – Kolekcja Fundacji Galeria na Prowincji, Trybunał Koronny w Lublinie; 2002 – Ogólnopolska Wystawa Malarstwa Bielska Jesień, Galeria BWA w Bydgoszczy; 2002 – Contact, Bruce Gallery of Art, Edinboro University of Pennsylvania, USA; 2002 – 10 Wschodni Salon Sztuki, BWA Galeria Stara w Lublinie; 2003 – Aukcja na rzecz Muzeum Sztuki w Łodzi, Galeria Ars Nova w Łodzi; 2003 – Nabytki 2002 – 2003, Galeria 72 w Chełmie; 2003 – Historia drobin, Statna Galeria w Banskiej Bystrzycy w Słowacji; 2004 – Abstrakcja i Metafora ze zbiorów Muzeum Chełmskiego w Chełmie, Muzeum Nadwiślańskie Odział w Janowcu; 2004 – Polska Sztuka Abstrakcyjna z Kolekcji Muzeum Chełmskiego, Vychodoslowenska Galeria w Kosicach (Koszyce) w Słowacji; 2004 – Labirynt, wystawa z okazji trzydziestolecia realizacji programu Galerii, BWA Galeria Stara w Lublinie; 2005 – Sammlung Jurgen Blum, Museum Modern Art Hunfeld w Niemczech; 2005 – Nova Biała, Kolekcja Drobin, Galeria Biała w Lublinie; 2005 – Argumenta z Kolekcji G. J. Bluma Kwiatkowskiego, Museum Modern Art Hunfeld w Niemczech, Atlas Sztuki w Łodzi; 2005 – Z kolekcji Galerii BWA w Lublinie, BWA Galeria Grodzka w Lublinie; 2005 – Ogrody Sztuki, Kolekcja, Wystawa Pierwsza, Wystawa Sztuki Współczesnej, Fundacja Sztuki Współczesnej In Situ w Podkowie Leśnej; 2005 – Motiva, International Konstruktiv Konkret Intelligibel, Austria Center, Vienna w Austrii; 2006 – 14 Wschodni Salon Sztuki, Galeria Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie; 2006 – Ikony Zwycięstwa, Dawne Zakłady Norblina w Warszawie; 2006 – Sztuka Konkretna, Pracownia - Galeria Gerarda w Krzewiu Wielkim; 2006 – Ład i Odczucie, BWA Galeria Grodzka Lublinie, Galeria Labirynt w Lublinie; 2006 – Łódź Biennale 2006, Łódź Art Center w Łodzi; 2007 – Kolekcja, zbiory Galerii BWA w Lublinie, BWA Galeria Grodzka w Lublinie; 2007 – Abstrakcja i Metafora ze zbiorów Muzeum Chełmskiego, Muzeum Chełmskie w Chełmie; 2007 – Constructivo, Concreto, Reductivo, Intelligible, Sala de Expositiones Centro Cultural Isabel de Franesio, Aranjuez w Hiszpanii; 2007 – Wystawa dzieł z kolekcji BWA w Lublinie, Galeria Labirynt 2 w Lublinie; 2007 – Nabytki kolekcji sztuki współczesnej Muzeum Chełmskiego z lat 2004-2006, Muzeum Zamek w Janowcu 2007 – Ikony Zwycięstwa – Odsłona Radomska, Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu; 2007 – Malarstwo Materii wczoraj i dziś ze zbiorów BWA w Lublinie, Mała Galeria w Nałęczowie; 2008 – Mały Format ze zbiorów Muzeum Chełmskiego, Muzeum Zamek w Janowcu; 2008 – Minimum – Maksimum, BWA Galeria Grodzka w Lublinie, Galeria Labirynt 2 w Lublinie; 2008 – Oko Zwiedzione, wystawa sztuki optycznej, Centrum Sztuki, Galeria EL w Elblągu; 2009 – Energia Koloru, BWA Galeria Grodzka w Lublinie; 2009 – 42. Salon Zimowy, Powrót, Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu; 2009 – In 117x137mm, Kompakt, Konkret, Konstruktiv, Galeria Baszta w Zbąszyniu; 2009 – Icons of Victory – transFORM, Humboldt w Berlinie; 2009 - Nabytki Galerii 72 z lat 2007 – 2009, Galeria 72 w Chełmie; 2009 – Konkret-Intelligibel, Museum Modern Art Hunfeld, Kunstlerforum w Bonn; 2010 – Duży format mały format, Galeria 72 w Chełmie; 2010 – Sztukmistrze z Lublina, Miejska Galeria Sztuki, Galeria Willa w Łodzi; 2010 – Europa Konkret Intelligibel, Stadtgalerie Villa Dessauer, Bamberg w Niemczech; 2010 – Dialog Polsko Niemiecki w Sztuce, Galeria 72 w Chełmie; 2010 – Sztuka i Wirtualność, Galeria Zajezdnia w Lublinie: 2011- Monochromy z kolekcji działu sztuki współczesnej Galerii 72, Galeria 72 w Chełmie; 2011 – Kolekcja Museum Modern Art Hunfeld, Centrum Sztuki, Galeria El w Elblągu; 2011 – Teraz Sztuka /Art Now, Parlament Europejski w Brukseli; 2011 – Kolekcja Galerii Studio, Centrum Sztuki Studio w Warszawie; 2011 – Sammlung, Museum Modern Art Hunfeld w Niemczech; 2012 – Patience of Paper / Cierpliwość Papieru, Quensland College of Art, Brisbane w Australii; 2012 – Nowe Otwarcie, Galeria DAP w Warszawie; 2012 – Ars loci – Obraz aktualny, Warsztaty Kultury w Lublinie; 2012 – Ars loci – Obraz kolekcji, Lubelskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Lublinie; 2012 – Wchite, Black & Grey, Galeria 72 w Chełmie; 2012- 17 Wschodni Salon Sztuki, Muzeum Lubelskie w Lublinie; 2012 – Kolekcja 21. Kolor, Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu; 2013 - Geometria i Metafora z kolekcji Galerii 72, Muzeum Południowego Podlasia, Bielsko Biała; 2013 - Koło kropka, okrąg z kolekcji Galerii 72, Galeria 72 Chełm; 2013 - Lublin-Wrocław, Galeria Centrum Sztuki Użytkowej ASP, Wrocław: 2013 - No Budget Show 5%, pomieszczenia byłego Domu Kultury Kolejarza, Lublin: 2013 - Lublin-Wrocław, Galeria Zajezdnia, Lublin; 2013 – Sztuka jako Remedium, 18 Wschodni Salon Sztuki, Galeria Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego, Lublin; 2014 - Omne trinum perfectum, formy trójkątne z kolekcji Galerii 72, Muzeum Ziemi Chełmskiej, Galeria72, Chełm; 2014- Ars – Principia, Galeria Forum, UMK Toruń; 2014 - Ars – Principia, wybór, Galeria BWA, Kielce; 2014 – Uczulenie na kolor, Galeria Labirynt, Lublin;
Prace w zbiorach (między innymi):
Museum Modern Art Hunfeld w Niemczech, Gutenberg Museum Mainz w Niemczech, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Sztuki Współczesnej - Odział Muzeum Okręgowego im. Jacka Malczewskiego w Radomiu, Kolekcja Sztuki Współczesnej Galerii 72 - Muzeum Ziemi Chełmskiej w Chełmie, Muzeum Okręgowe w Rzeszowie, Państwowa Galeria Sztuki w Łodzi, Centrum Sztuki Studio w Warszawie, Centrum Sztuki - Galeria EL w Elblągu, Galeria Labirynt w Lublinie, Galeria 2b w Warszawie, Lubelskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Fundacja Sztuki Współczesnej In Situ w Sokołowsku, Kolekcja Jiri Valocha w Brnie.
Nagrody (między innymi):
1985 - Nagroda Biura Wystaw Artystycznych w Radomiu, XXXIX Ogólnopolski Salon Zimowy Plastyki, Muzeum Okręgowe, Radom; 1988 - Nagroda Muzeum Okręgowego w Radomiu, 41 Ogólnopolski Salon Zimowy Plastyki, Muzeum Okręgowe, Radom; 1988 - Roczne Stypendium Twórcze Ministerstwa Kultury i Sztuki; 1990 - Roczne Stypendium Twórcze Wojewody Lubelskiego; 1997 - Wyróżnienie, Ogólnopolski Konkurs Malarstwa Współczesnego Bielska Jesień, Galeria Bielska BWA , Bielsko Biała; 2001 - Wyróżnienie, 35 Ogólnopolski Konkurs Malarstwa Współczesnego Bielska Jesień, Galeria Bielska BWA, Bielsko Biała; 2001 – Srebrny Krzyż Zasługi; 2012 - Nagroda Prezydenta Miasta Lublina; 2012 - Nagroda Kulturalna Województwa Lubelskiego.
