Od 1822 roku studiował w Konserwatorium w Warszawie - grę na fortepianie w klasie Alojzego Stolpego, grę na skrzypcach pod kierunkiem Józefa Bielawskiego i grę na organach u Wenzela Wilhelma Würfla, zaś w latach 1824-27 kompozycję pod kierunkiem Józefa Elsnera. Po ukończeniu studiów przez pewien czas pracował jako skrzypek w Orkiestrze Teatru Wielkiego, po czym - jako stypendysta polskiego Rządu - wyjechał do Wiednia i w latach 1828-31 kontynuował studia muzyczne prawdopodobnie w tamtejszym Konserwatorium. Bywał u Fryderyka Chopina, który przyjechał do Wiednia w sierpniu 1829 na dwa koncerty oraz przebywał tam w latach 1830-31. W 1831 roku Nidecki związał się z teatrem w dzielnicy Leopoldstadt w Wiedniu. Tu została wystawiona jego komedia Die Kathi von Hollabrunn, parodia sztuki Heinricha von Kleista Das Kätchen von Heilbronn. Znalazła ona uznanie wiedeńczyków, a to skłoniło dyrekcję teatru do następnego zamówienia. Kolejne operetki - Schneider, Schlosser und Tischler oraz Der Waldbrand oder Jupiters Strafe, przyjęte zostały z jeszcze większym aplauzem. Następstwem tych sukcesów było zaangażowanie Nideckiego w grudniu 1833 roku na stałe jako kapelmistrza orkiestry. Przez następne lata pisał dla Leopoldstadt-Theater po dwie, trzy operetki rocznie.
Do Warszawy wrócił w 1838 roku. W 1839 roku w Teatrze Wielkim wystawił operę Koń spiżowy Daniela Françoisa Aubera. Po udanym debiucie powierzono mu obowiązki drugiego dyrygenta, a w 1840 roku, po odejściu Karola Kurpińskiego, powołano na stanowisko pierwszego dyrygenta i dyrektora opery. W ciągu dwunastu lat pracy wystawił po raz pierwszy w Polsce m.in. Normę Vincenza Belliniego, Łucję z Lammermooru, Lukrecję Borgię, Lindę di Chamounix, Don Pasquale, Napój miłosny i Córkę pułku Gaetana Donizettiego, Loterię Stanisława Moniuszki, Alessandra Stradellę i Martę Friedricha von Flotowa, Macbetha i Ernaniego Giuseppe Verdiego. Krytyka chwaliła jego wiedzę muzyczną, talent dyrygencki, a zwłaszcza dokładność w przygotowywaniu wystawianych dzieł oraz precyzję ich wykonania. Prowadził także chóry w kościołach warszawskich, dla których tworzył repertuar. Sam założył m.in. chór przy Kościele Dzieciątka Jezus i przy Kościele ojców Franciszkanów. Do 1850 uczył ponadto śpiewu w szkole przy Teatrze Wielkim i gimnazjum realnym w Warszawie. Zmarł w czasie epidemii cholery.
Ważniejsze kompozycje:
Utwory orkiestrowe:
- Marsz uroczysty wykonany podczas przeniesienia Obrazu Świętej Weroniki... na orkiestrę
- Polonaise sur des Motifs de l'Opéra Le Brasseur de Preston na orkiestrę
- Polonaise à Grand Orchestre exécutée le 27 Mai / 8 Juin 1846 au Théatre de l'Orangerie à Łazienki... na orkiestrę
- Marsz żałobny na orkiestrę dętą i chór
- Polonez i hymn Lwowa "Boże Cesarza chroń" na orkiestrę
- Uwertura według melodramatu 'Das Mädchen von Gomez Arias' A. Schumachera na orkiestrę
Utwory na fortepian:
- Polonaise sur des thèmes favoris de l'opéra 'Le Postillon de Longjumeau'
- Mazur z tematów opery 'Koń spiżowy'
- Romance
- Rondo
Utwory wokalno-instrumentalne:
- Msza
- Msza nr 1 na cztery głosy ułożona dla Uczniów Gimnazjum Realnego na sopran, alt, tenor i bas z towarzyszeniem orkiestry
- Veni Creator, kantata
- Salve Regina
- Ave Maria
Pieśni na głos z fortepianem:
- Hulanka. Mazur do śpiewania lub na pianoforte
- Das Grab, słowa Johann Gaudenz Salis-Seewis
Operetki:
- Die Kathi von Hollabrunn, 3 akty
- Schneider, Schlosser und Tischler, 3 akty
- Der Waldbrand oder Jupiters Strafe, 2 akty
- Der Schwur bei den Elementen oder Das Weib als Mann, 3 akty
- Versöhnung, Wohltätigkeit und Liebe, 1 akt
- Der Traum am Tannenbühl oder Drei Jahre in einer Nacht, 2 akty
- Die Junggesellen-Wirtschaft im Monde, 2 akty
- Der Temperamentenwechsel, 3 akty
- Der Geist der düstern Inseln oder der Spiegel der Zukunft, 2 akty
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, grudzień 2006