Surplus - Życie i twórczość | Artysta

Projekt z pogranicza mody i sztuki stworzony przez artystkę wizualną Magdę Buczek.

Zdjęcie nagłówka

Szerokość zdjęcia

standardowy (1240 px)

Podpis obrazka

Magda Buczek, fot. materiały projektantki

Tryb paralaksy

Off

Text positon

Center

Artystka mówi o projekcie:

Jako artystka wizualna dużo pracowałam z tekstem. (...) Wcześniej w moich pracach tekst pojawiał się w formie audio albo wyświetlany był na czytnikach pod postacią haseł lub ich zdjęć. W pewnym momencie materiału nagromadziło się tyle, że zdałam sobie sprawę, że sama przyczyniam się do nadprodukcji. Nie tylko tej materialnej, ale i symbolicznej. Nie chodzi przecież tylko o udział w nadmiernej konsumpcji, ale i generowanie idei, dyskursów, trendów, mód i sztucznych potrzeb. Zaczęło mnie to bardzo denerwować.

Tak zrodził się pomysł na Surplus (z angielskiego "nadprodukcja", "nadmiar"). Jego początków można szukać w 2016 roku. Buczek zaangażowała się wtedy w pracę nad wystawą o antropocenie w galerii XS, której kuratorką była Aleksandra Jach. Co miesiąc do współpracy zapraszała ona innych artystów; Buczek na potrzeby wydarzenia, które współtworzyła w tej przestrzeni, postanowiła umieścić teksty odnoszące się do tematu cyklu na koszulkach, jako że niewielki mokotowski lokal, w którym mieściła się galeria, dzięki swojej charakterystycznej witrynie przypominał sklep. Pokazała w niej t-shirty, które następnie miała rozdać zebranym. Nie zdążyła, same zniknęły... Buczek postanowiła zaś rozwinąć inicjatywę.

Dziś Surplus lokuje się między projektem artystycznym a marką odzieżową, wymykając się klasycznej klasyfikacji. Choćby dlatego, że na jej potrzeby nie ma prawa powstać nic nowego. Wszystkie ubrania – od t-shirtów, poprzez sukienki, bluzy, aż po kamizelki – są używane, znalezione w second handach, otrzymane od przyjaciół albo odkupione z magazynów odzieżowych marek z niesprzedanych kolekcji czy resztek produkcyjnych. Buczek wyjaśnia:

Tę nadprodukcję zderzam z własną – wycinam fragmenty moich tekstów i nadrukowuję je na ubrania, dopasowując nadruk do jego rozmiaru i do rodzaju tkaniny.

"Surplus" Magdaleny Buczek [galeria]

Styl wyświetlania galerii

wyświetl slajdy

Wcześniej jednak, jak sama mówi, "dekapituje" ubrania – odcina im metki (a oprócz rzeczy z sieciówek zdarzają się też designerskie ubrania – od Comme des Garçons czy Dolce&Gabbana). Podkreśla, że to bardzo uwalniające uczucie, a informacje z metki, takie jak nazwa marki czy rozmiar, nie są nikomu potrzebne.

Każdy print, zgodnie z założeniem autorki, nadrukowany może być maksymalnie 30 razy, ale jeszcze nigdy do tego nie doszło. Haseł jest kilkanaście. Wśród nich znaleźć możemy między innymi takie jak "Fear smells like kale", "Ageless women with bleached hair", "Shame dissapointment escapism", "Blame your name – Polish shame", "Choice is a privilege", "F is for fake" czy "In Guggenheim I could only think about fucking".

Ubrania marki skierowane są, jak podkreśla artystka, do "zwykłych ludzi”, choć wśród osób zaproszonych przez nią do sesji promujących projekt znaleźć można także znamienitych artystów, ostatnio choćby Tadeusza Rolke czy Pawła Bownika. Wszyscy fotografowani są w swoim naturalnym środowisku – w miejscach pracy i w domach, a oprócz projektów Surplusa mają na sobie swoje codzienne ubrania. Za obiektywem najczęściej stoi Zuza Krajewska, która współpracuje z marką, współtworząc jej wizerunek. Surplus ma być bowiem nie tylko brandem, ale przede wszystkim platformą współpracy twórczej zajmującej się wszelkimi przejawami nadprodukcji. W projekt zaangażowana jest nie tylko Krajewska, ale i performerka Bożna Milan (aka Bożna Wydrowska), artysta Łukasz Jasikowicz, graficzka Emilia Obrzut i inni twórcy. Jak podkreśla Buczek, jedyny pozytywny aspekt nadprodukcji pojawia się w wyniku zetknięcia się ze sobą dwójki artystów, którzy wspólnie nad czymś pracują.

Zin promujący Surplus powstał na potrzeby wystawy promującej markę, która odbyła się na początku czerwca w londyńskiej Calvert 22 Foundation w ramach projektu Wystawiajmy się 2018 w kategorii moda i design. W nawiązaniu do idei projektu, zin został wydrukowany zgodnie z zasadą zero waste – na zadrukowanych wcześniej arkuszach, przeznaczonych w drukarni na straty. Powstał więc podobny efekt jak na koszulkach – stare i nowe nadruki nakładały się na siebie, zamieniając odpady w coś wartościowego i tworząc palimpsest, a tym samym – nowe sensy. W końcu właśnie po to powstał Surplus.

Autorka: Magdalena Zawadzka, lipiec 2017

polski design

marka modowa

Magda Buczek