Poeta, prozaik, dramaturg. Urodził się 31 stycznia 1895 w Dobrocicach pod Sandomierzem, zmarł 21 stycznia 1959 w Warszawie. Pseudonimy: m.in. Jan Chmurek, Jan Rut, Karol, K. Mrozek i K. Wnuk.
Stanisław Młodożeniec to jeden z głównych przedstawicieli polskiego futuryzmu, przez jednych zwany "chłopskim futurystą" (Stanisław Burkot), przez innych zaliczany do "pogromców tradycji" (Edward Balcerzan).
Na świat poeta przyszedł 31 stycznia 1895 roku w Dobrocicach pod Sandomierzem, w zamożnej rodzinie chłopskiej. Podstawowe wykształcenie odebrał w Klimontowie, potem w Sandomierzu, gdzie uzyskał także świadectwo dojrzałości. W 1914 miał rozpocząć studia, jednak te plany musiał odsunąć ze względu na wojnę. Kilka następnych lat spędził w Rosji, był m.in. świadkiem rewolucji 1917 roku. Skreśli na ten temat stosowny komentarz poetycki, który ukaże się w awangardowych czasopismach i jednodniówkach.
Do kraju powrócił w połowie 1918 roku. Jesienią rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, przerywając je dwukrotnie z powodu służby wojskowej. Jego kolegą ze studiów był Bruno Jasieński, za którego pośrednictwem Młodożeniec zbliżył się do Tytusa Czyżewskiego i środowiska formistów. W tym czasie poeta zaangażował się też w ruch futurystyczny i wraz z Jasieńskim założył klub "Katarynka".
Futuryzm wyraźnie widać także w jego dwóch pierwszych zbiorach ("kreski i futureski", 1921; "Kwadraty", 1925). Poeta ujawnił się tam jako zwolennik radykalnego eksperymentu poetyckiego, polegającego na użyciu języka i słownika akcentujących nową rytmikę i wersyfikację.
