Napisał kilkadziesiąt utworów religijnych i świeckich 2-, 3-, 4- i 5-głosowych, m.in.:
- Presulis eminenciam totam
- Probleumata enigmatum
- Plaude, euge theotokos
- Predulcis eurus turbinis
- Promitat eterno
- Pregrata era
- Panis ecce / Panis ewus / Pange exul / Tantum ergo
- Prefulcitam expolitam
- Preconia etroclita
- Kyrie fons bonitatis
- Probitate eminentem / Poditando exarare
- Presulem ephebeatum
- Phonicorum ethicorum
- Presidiorum erogatrix
- Phebus ecclipsi tumuli
- Paraneuma eructemus
- Prelustri elucencia
Większość jego kompozycji to kilkutekstowe motety łacińskie, podpisywane charakterystycznym akrostychem - Petrus, który składał się zawsze z pierwszych liter kolejnych słów tekstu, przez co był wyjątkowy, gdyż popularne w owym czasie akrostychy zwykle były pierwszymi literami wersów lub zwrotek. Można przypuszczać, że Piotr z Grudządza pisał teksty do swoich kompozycji sam.
Nazwisko Piotra z Grudziądza długo nie było znane muzykologom. Odkrycia dokonał dopiero w 1975 czeski naukowiec Jaromír Černý, który odczytał je zaszyfrowane jako akrostych w pierwszych literach poematu:
Pneuma eucaristiarum
Veni vere illustrator
Dator eya graciarum
Paraclito tripudia.
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, grudzień 2006.