Absolwent dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego oraz reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, w 1978 roku otrzymał nagrodę fundacji im. Kościelskich.
Debiutował w 1967 roku książką "Kamienne pszczoły", docenioną wówczas przez krytykę (nagroda im. Wilhelma Macha) i czytelników. Wojciechowski posługuje się konsekwentnie takimi środkami, jak pastisz bądź cytat, świadomie łączy różnorakie stylistyki (np. powieści psychologiczno-obyczajowej i sensacyjno-szpiegowskiej). Swobodnie traktuje przy tym realia historyczno-obyczajowe, tworząc prozę impresyjną, kreującą własny obraz świata. Współwystępowanie różnych płaszczyzn czasowych wydaje się być próbą zapisu polskiej tradycji, w tej postaci, jaka zawarta jest w społecznej świadomości. A zatem pełnej stereotypów, zapożyczeń z literackich konwencji i styli. Takie odczytanie daje się w jakimś stopniu odnieść także do wydanego w 1996 (a przygotowywanego przez dekadę) "Harpunnika otchłani". Świat tej powieści to rzeczywistość jawnie wykreowana, w której tyleż jest odniesień do realiów politycznych (stan wojenny i współczesność), co np. duchowego klimatu Młodej Polski, z jej fascynacją Podhalem i francuską moderną.
"W swoich książkach po prostu zapraszam ludzi do stołu zastawionego rozmaitymi potrawami. Częstujcie się, rozmawiajmy przy tym, pogadajmy, a już co kto znajdzie... Pisanie to jest działalność nie tylko świadoma. To jest również zakładanie drenów w swoją podświadomość." (Piotr Wojciechowski)
Wojciechowski jest scenarzystą (m.in. filmów animowanych "Piesek Agaty" i "Czego nie lubią kruki" i dokumentów "Spółdzielczość bankowa w PRL" i "Zbyt wielkie serce..."), a scenariopisarstwo przenika do jego powieści. Przykładem "Próba listopada" (2006), w której pisze o ludziach opowiadających historie i sam zaciera granice między prawdą a literacką fikcją. Krzysztof Uniłowski napisał o niej:
"Uważam tę powieść za rzetelną diagnozę sytuacji, a jednocześnię próbę rozpoznania szans współczesnej literatury, sztuki, kultury. Skoro problem podjął autor Czaszki w czaszce, to trzeba go uważnie wysłuchać."
Tematy powieści Wojciechowskiego - "Doczekaj nowiu" (2007) również są jakby zaczerpnięte z kina, tym razem gatunkowego, sensacyjnego.
"Spiski, mafie, sekty, tajne służby wielkich i mniejszych mocarstw - to katalog tematów zdawałoby się zastrzeżonych dla popularnej literatury sensacyjnej, na podstawie której powstaje później kino akcji. Tymczasem najnowsza książka Piotra Wojciechowskiego dołącza do żywiących się także nimi - a ustawiających się od niedawna na zupełnie nowej półce literatury wysokoartystycznej - powieści Stefana Chwina "Żona prezydenta" i Eustachego Rylskiego "Człowiek w cieniu". Tak jak ich autorzy Wojciechowski pokusił się o odtworzenie emocji figur, którymi wyższe, nierozpoznane siły rozgrywają swoje partie gry o najwyższe stawki" - pisał o niej Paweł Dunin-Wąsowicz ("Gazeta Wyborcza", 12.02.2007).
Ostatnia, jak dotąd, powieść autora to "Tratwa manekina" (2013), skonstruowana w oparciu o klasyczną zasadę jedności miejsca i czasu i odwołująca się do szekspirowskiej "Burzy".
W 2016 roku odznaczony został Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Źródło: www.polska2000.pl; Copyright: Stowarzyszenie Willa Decjusza, aktualizacja: NMR, wrzesień 2016; jrk, listopad 2016.
Twórczość
Powieści :
- Kamienne pszczoły, Warszawa: Iskry, 1967
- Czaszka w czaszce, Warszawa: Iskry, 1970
- Wysokie pokoje, Warszawa: PIW, 1977
- Obraz napowietrzny, Kraków: WL, 1988
- Szkoła wdzięku i przetrwania, Warszawa: Agawa, 1995
- Harpunnik otchłani, Warszawa: Odeon, 1996
- Próba listopada, Warszawa: W.A.B., 2000
- Doczekaj nowiu, Warszawa: Świat Książki, 2007
- Tratwa manekina, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen, 2013
- Strych Świata, Warszawa: Wielka Litera, 2016
Opowiadania:
- Ulewa, kometa, świński targ, Warszawa: PIW, 1974
- Manowiec, Warszawa: PIW, 1978
- Półtora królestwa. (Opowiadania beskidzkie), Kraków: WL, 1984
- Cafe Navarra, Warszawa: Biblioteka "Więzi", 2007
- Serce do gry, Warszawa: Świat Książki, 2010
Książki dla dzieci i młodzieży:
- Lew koloru marchewki, Warszawa: RSW Prasa-Książka-Ruch, 1971
- Zdobywcy orzechowego tortu, Warszawa: RSW Prasa-Książka-Ruch, 1975
- Czarodzieje pachną klejem, Warszawa: KAW, 1976
- Poniedziałek, którego nie było, Warszawa: KAW, 1977
- Jezioro na wyspie, Warszawa: KAW, 1979
- Autobus spóźnialskich, Warszawa: KAW, 1980
- Wiatr schwytany w lustro, Warszawa: MAW, 1984
- Bajki żółtego psa, Warszawa: Stentor, 1993
Felietony:
- Prawo tyraliery, Warszawa: MAW, 1980
Nagrody i wyróżnienia:
- 1975 – Harcerska Nagroda Literacka (honorowe wyróżnienie)
- 1978 – Nagroda literacka Fundacji im. Kościelskich
- 1979 – "Zasłużony dla Kultury Polskiej"
- 1993 – Nagroda Polskiego PEN Clubu
- 1993 – Nagroda Fundacji Büchnera
- 1994 – Nagroda Literacka im. Kornela Makuszyńskiego