W 1988 roku Siemion jako stypendysta Fulbrighta wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie na Uniwersytecie Columbia napisał i obronił pracę doktorską nt. amerykańskiej powieści XX wieku. W latach 1988-2000 mieszkał na przemian w USA (Nowy Jork) i w Kanadzie (Montreal). W tym czasie opublikował kolejne przekłady (m.in. poezji Williama Butlera Yeatsa i prozy Toma Clancy; za przekład Thomasa Pynchona "49 idzie pod młotek" otrzymał w 1990 roku nagrodę "Literatury na Świecie"), a także współpracował jako felietonista i facecjonista z undergroundowym pismem "BruLion". W 1997 roku ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Columbia i rozpoczął pracę na Manhattanie w kancelarii prawniczej Weil, Gotshal & Manges. Od lata roku 2000 mieszka ponownie w Warszawie.
"Ja opowiadam o wyjściu z piekła, nie o stałym pobycie w raju z reklamy margaryny. Bo wyszliśmy z piekła. Kiedy publikuję powieść, moja wiarygodność - jako prawnika - na tym cierpi, bo oto okazuje się, że jestem również jakimś - excusez moi le mot - artystą. Z drugiej strony dla artystów jestem wyjątkowo podejrzany jako prawnik, bo nie wiadomo, czy ktoś mi na przykład nie pisze książek za pieniądze. Dla mnie jednak jest to duża zabawa, że te dwa światy są w konflikcie, ja mam w związku z tym jakby dwie tożsamości, a mimo to nie jest to wcale schizofrenia. Jeden świat karmi się drugim.
Co dziś dzieje się z Polską naprawdę, można zobaczyć tylko tam, gdzie ścierają się ogromne pieniądze, wielkie emocje, gdzie nowi ludzie dopisują sobie nowe biografie. Powieść jako gatunek wzięła się z obserwacji wibrującego życiem, kapitalistycznego miasta. Tak było w Anglii i Francji dwieście lat temu, i tak samo jest dziś."
Jego pierwszą powieść, "Niskie Łąki" (2000) o grupie młodych Wrocławian (pierwowzorem postaci było środowisko skupione wokół zespołu punkowego Mickey Mausoleum) czyta się jednym tchem, jak bolesny reportaż o pogubionej polskiej młodzieży w dobie schyłku komunizmu i trudnych narodzin wolności, a zarazem jak przewrotny, bawiący się konwencjami scenariusz filmowy o dojrzewaniu do normalności.
"Od dawna żadna książka tak mnie nie poruszyła: "Niskie Łąki", debiut powieściowy Piotra Siemiona. Zupełne zaskoczenie: autor, jak na debiutanta nie taki znowu młodzieniaszek (ur. 1961), znany dotąd czytelnikom tylko jako tłumacz literatury anglosaskiej, zademonstrował niezwykłą błyskotliwość narracyjną i rozmach epicki" - pisał Piotr Bratkowski ("Gazeta Wyborcza", 22.12.2000).
"Najważniejsza powieść pokoleniowa, która najpełniej jak dotąd chwyta doświadczenia i wyraża nastroje Polaków urodzonych na początku lat 60." (Dariusz Nowacki).
Kolejna książka Siemiona, "komedia romantyczna" "Finimondo" (2004) to sensacyjno-romansowa fabuła osadzona we współczesnej Polsce. Autor, jak się wydaje, pisał ją, kierując się przykazaniem, wypowiedzianym przy okazji publikacji "Niskich łąk": "Pisząc, trzeba wzmacniać, przesadzać, przeginać, zagęszczać codzienność, zagęszczać postacie, żeby nie zginęło to potem w przekładzie na słowa". Akcja powieści rozgrywa się na stołecznych ulicach, w biurowcach i urzędach, przede wszystkim w środowisku polityków i biznesmenów.
Po trwającym ponad dekadę milczeniu Siemion powrócił z zapiskami z codziennego życia zebranymi w "Dzienniku roku węża". Mimowolnie wpisał się w dyskusję o zasadności publikowania dzienników przez aktywnych prozaików - w tym samym czasie ukazały się tomy Jacka Dehnela i Szczepana Twardocha. Na tle tomów młodszych kolegów, książkę Siemiona – mimo długiego milczenia i "apetytu" na jego powieść – krytycy oceniali pozytywnie:
Teraz zamiast nowej powieści dostajemy dziennik, zapiski z jednego roku. Można się zjeżyć na sam pomysł – dziś przecież wszyscy publikują zapiski. Ale pozycja, z której mówi do nas Siemion, jest ciekawa. A to dlatego, że wszędzie jest trochę obcy – punkowiec w biznesie, niepiszący pisarz, późny ojciec małego Miłosza (po Czesławie Miłoszu) - pisała Justyna Sobolewska ("Polityka", 28.07.2015).
Źródło: www.polska2000.pl; Copyright: Stowarzyszenie Willa Decjusza, 2001, aktualizacja: NMR, wrzesień 2016.
Bibliografia:
- Niskie Łąki (powieść), Warszawa: W.A.B., 2000.
- Finimondo (powieść), Warszawa: W.A.B., 2004.
- Dziennik roku węża", Kraków: Znak, 2015