Organista i kompozytor, urodzony 24 lutego 1955 w Łodzi.
Studiował w Akademii Muzycznej w Łodzi: grę na organach w klasie Mirosława Pietkiewicza (dyplom z wyróżnieniem w 1980), teorię muzyki pod kierunkiem Antoniego Kędry (dyplom z wyróżnieniem w 1981) oraz kompozycję u Jerzego Bauera (dyplom w 1984). Jako stypendysta fundacji "Rotary-Club" w roku akademickim 1981/82 studiował gościnnie w Wyższej Szkole Muzycznej w Hamburgu w klasie organów Ernst-Ulricha von Kameke. Brał także udział w wielu kursach mistrzowskich interpretacji organowej, m.in. pod kierunkiem Johannesa-Ernsta Köhlera w Weimarze, Milana Šlechty w Pradze, Flora Peetersa w Mechelen. W latach 1984-92 był członkiem Koła Młodych Związku Kompozytorów Polskich.
Jego utwory były wykonywane w kraju i za granicą, m.in. w Filharmonii Łódzkiej, na Festiwalu "Młoda Muzyka Polska" w Szczecinie, wielokrotnie w ramach cyklu "Musica Moderna" w Akademii Muzycznej w Łodzi oraz podczas recitali organowych.
Jako organista koncertuje od 1980. Uczestniczył w wielu krajowych i zagranicznych festiwalach muzyki organowej, m.in. w Belgii, Czechach, Danii, Francji, Mołdawii, Niemczech, Słowacji i na Ukrainie. Jesienią 1999 uczestniczył w pracach jury I Międzynarodowego Konkursu Organowego im. Mikaela Tariverdieva w Kaliningradzie.
Piotr Grajter jest pedagogiem gry na organach oraz teorii muzyki w akademiach muzycznych: w Łodzi i Bydgoszczy. W 2002 uzyskał tytuł naukowy profesora sztuk muzycznych.
Ważniejsze kompozycje:
- Suita na klarnet i fagot (1978)
- Utwór koncertowy na skrzypce i organy (1979)
- Chorale pro organo (1980, 1989)
- Siedem medytacji o stworzeniu świata na perkusję (1981)
- Sygnały na instrumenty dęte blaszane (1982)
- Passacaglia na małą orkiestrę symfoniczną (1983)
- Partita na kwartet smyczkowy (1983)
- Anapeirae e harmonia na wielką orkiestrę symfoniczną (1984)
- Ab ovo na sekstet perkusyjny (1988)
- Introwersje na wiolonczelę i organy (1988)
Opracowanie: Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, styczeń 2005.