Pochodzący z Imielina na Śląsku prozaik, redaktor, autor tekstów dla teatru oraz esejów i recenzji filmowych. Nazywany przez krytykę jednym z ciekawszych głosów literackich młodego pokolenia.
Urodził się w 1996 roku. Po liceum wyjechał ze Śląska do Krakowa, aby podjąć Międzywydziałowe Indywidualne Studia Humanistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, których jednak nie ukończył. Jak sam mówi, formalną edukację porzucił na rzecz pracy literackiej. W 2020 roku został jednym z uczestników projektu "Pierwsza książka prozą" organizowanego przez Biuro Literackie, gdzie nad warsztatem pisarskim pracował pod okiem Adama Kaczanowskiego. Dwa lata później nakładem wydawnictwa Ha!art ukazał się jego debiut zatytułowany "Trash Story". Pierwsza książka Górniaka – stanowiąca w zasadzie zbiór niewielkich opowiadań – zapowiadana była jako "kołysanka dla epoki telewizji i pępkowe społeczeństwa katastrofy". Krytyka literacka przyjęła ją ze sporym entuzjazmem, dostrzegając w prozie Górniaka autorskie opracowanie pokoleniowego doświadczenia, które wykracza poza utarte w rodzimym świecie literackim strategie. Dawid Kujawa stwierdził, że "Górniak zaczyna pisać jako autor XXI wieku, już na starcie doskonale rozpoznając dynamikę późnokapitalistycznej rzeczywistości", Marcin Bełza ("Kultura Liberalna") określił natomiast jego debiut mianem "językowej i politycznej rebelii" oraz "olśniewającej próby ożywczego upuszczenia krwi z polszczyzny", z kolei Dariusz Sośnicki na łamach "Dwutygodnika", nazywając powieść "nową śląską balladą", docenił czułość, z jaką autor spogląda na to, co porzucone, błahe i – nawiązując do tytułu – "śmieciowe". Debiut przyniósł Górniakowi nominacje do najważniejszych polskich wyróżnień literackich – Nagrody Nike 2023 oraz Nagrody Literackiej Gdynia. Adaptacja "Trash story" trafiła także na deski Teatru Nowego w Łodzi, gdzie wyreżyserował ją Jan Kanty Zienko.
Druga książka prozatorska Górniaka ukazała się już rok po debiucie. "Dwie powieści ruchu" opublikowane przez Wydawnictwo Filtry to, jak wskazuje tytuł, prozatorski dyptyk, na który składają się "Chata, taka z drewna" i "Nomadka". Choć teksty te funkcjonują autonomicznie, łączy je temat dynamiki, pędu, przymusu pozostawania w ruchu. Podobnie jak debiut druga książka Górniaka wpisana została w krąg narracji problematyzujących życie wprzęgnięte w tryby machiny późnego kapitalizmu i skupiających się na tych, którzy i które nie potrafią – lub nie chcą czy nie mogą – zaadaptować się do zasad współczesnej rzeczywistości. Sara Nowicka ("Final Girls") określiła "Dwie powieści ruchu" jako "łachmaniarską prozę", porównując ją do słynnego "Dziennika złodzieja" Jeana Geneta i analizując filmowe odniesienia charakterystyczne dla twórczości Górniaka. Igor Kierkosz stwierdził z kolei, że "Dwie powieści ruchu" to "antynostalgiczny manifest przeciwko zgodzie na status quo, bunt wymierzony w fanów kapitalistycznej mizerii".
Teksty Górniaka dla teatru realizowane były w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie, Teatrze Soho i Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu. W czerwcu 2023 roku w Nowym Teatrze w Warszawie odbyła się premiera "Przemiany" na podstawie jego scenariusza inspirowanego legendarną powieścią Franza Kafki w reżyserii Grzegorza Jaremki. Był to zarazem debiut Górniaka jako dramaturga, dotychczas funkcjonującego jako autor i współautor dramatów. Teksty krytyczne i eseistyczne poświęcone kinu i literaturze publikował między innymi na łamach "Nowego Napisu", "Dwutygodnika" i "Kina". Od 2019 roku współredaguje cyfrowy magazyn artystyczno-kulturalny "Stoner Polski". Jest też dwukrotnym laureatem Nagrody Krakowa Miasta Literatury UNESCO.
oprac. lipiec 2023