Absolwent architektury na Politechnice Gdańskiej. Dyplom w 2002 roku. Związany z gdańską galerią Spiż 7.
Marek Zygmunt należy do najmłodszego pokolenia polskich artystów wideo, którym bliski jest także performance. Swoją drogę artystyczną rozpoczął w końcu lat 90. we współpracy (do 2000 roku) ze znanym muzykiem jazzowym Mazzollem, a później z Diffusion Ensemble Roberta Knuta. W latach 2000-2004 brał udział w projekcie Poza postmodernizm Marka Rogulskiego, ale z galerią Spiż 7 współpracuje od 1997 roku. Od 2004 roku prowadzi eksperymentalny zespół muzyczny Z2 (Zet Kwadrat).
W pierwszej dekadzie XXI wieku na kilku wystawach zbiorowych Marek Zygmunt pokazywał realizacje wideo o medytacyjno-symbolicznym charakterze Element I, Element II i Element III (2000), które zdumiewają autentycznością przekazu i wyrafinowaną prostotą realizacji. Można je oglądać pojedynczo, ale tworzą trylogię, w której w Elemencie III na moment "znika" pod wodą ciało medytującego artysty. Tzw. zasada pętli zastosowana w tych realizacjach pozwoliła mu ominąć zjawisko linearności czasu i zbliżyć się do reguły umożliwiającej pokonanie fizyczności ludzkiego ciała. Pod tym względem prace te należą do wyjątkowych na artystycznej mapie Polski, świetnie korespondując z dotychczasowymi dokonaniami wideo Andrzeja Dudka-Dürera i Zygmunta Rytki.
Performance Trzydzieści wykonał w 2002 roku w Galerii Spiż 7. Pogrążony w medytacji, nieczuły na doznania świata zewnętrznego, "uzbrojony" w ciemne okulary i chroniony mantrą z walkmana, oczekiwał na interakcje publiczności (wylanie błota na plecy medytującego), która przyjęła postawę obserwującą, lecz także zakłócającą jego wystąpienie. W ten sposób "sprawdzał" własny stan umysłu i moc koncentracji oraz zgłębiał zagadnienie "oczyszczania jaźni" - podstawowe we wszelkiej medytacji. Minimalizm i symbolika użytych środków wyrazu stały się istotnymi cechami jego stylu.
Pragnie być on także nowego rodzaju kapłanem sztuki, mającym przekazać społeczeństwu określone przesłanie, z dużą świadomością korzystającym z osiągnięć najnowszej cyfrowo-wirtualnej cywilizacji, w której zatarciu ulegają tradycyjne dystynkcje pomiędzy sztuką a techniką.
Spacer (2002) - kolejny film wideo, zrealizowany na skrzyżowaniu ulic w Gdyni pokazał, że Marek Zygmunt bardzo sprawnie posługuje się montażem, łącząc doświadczenia kina strukturalnego z lat 70. z wideo w typie "life" rejestrującym proste życie, w tym wypadku odpoczynek pary młodych ludzi na ruchliwej ulicy. Pewna absurdalność działania przybliża tę pracę do wielu realizacji Julity Wójcik i Cezarego Bodzianowskiego.
Jego talent dał o sobie znać po raz kolejny w realizacji Medytacje, w której analizował problem "uwalniania" jaźni swego psa. Wideo zrealizowane zostało w spokojnym nastroju; przedstawia melancholijne nadmorskie pejzaże, których klimat podkreśla także wyrafinowana muzyka.
Na głośnej wystawie Novaart.pl w Krakowie (2002) jego realizacje wideo należały do nielicznych interesujących. W pewien sposób uzupełniały się z bardziej konceptualnymi pracami Jakuba Bąkowskiego.
W 2003 roku w Galeriach BWA w Zielonej Górze i w Słupsku oraz w Galerii Manhattan w Łodzi pokazał wideo-perforamce pt. Mandala będący osobistą antywojenną reakcją na wojnę w Iraku. W tym samym roku w Galerii Spiż 7 przeprowadził udany performance multimedialny Piramida (we współpracy z Zambarim), dotyczący mitologii swego dzieciństwa ukazanej w formie fotografii wyświetlanych na ekranie przenikających się z wykonywanymi na żywo przez artystę rysunkami. On sam zamknięty w piramidzie, niewidoczny dla widzów starał się medytować nad swym dzieciństwem i wczesnym okresem młodości.
Marek Zygmunt stworzył swą indywidualną kosmologię. Wierzy, że za pomocą elektronicznych środków rejestracji obrazu można zmienić siebie, swą duchowość, a także w pewien sposób poprawić świat, tak aby przez moment wydawał się lepszy.
W latach 2002 – 2007 został zaproszony do współpracy przez Dominika Lejmana przy realizacjach video, w których zajął się technologicznymi aspektami. Współtworzy takie projekty jak: "Dziecięce utopie" (NGS Zachęta, 2003), "Delaing Facade" (Pawilon Polski na IX Biennale Architektury, Wenecja, 2004), "Oddychająca katedra" (Noce Świętojańskie, Kościół Św. Jana, 2005), "Ostatni zapala światło" (cykl wystaw: "W centrum uwagi", CSW Zamek Ujazdowski, 2006).
Po roku 2005 światło dzienne ujrzało kilka jego instalacji: "Instrument dla ryb", w którym postanowił stworzyć duet muzyczny z rybą; "Przestrzeń incydentu", prezentowana po raz pierwszy w Instytucie Polskim w Rzymie; instalację wideo "Patrz teraz – ja wiem", w której odchodzi od procesu poznania i rozwoju osobowości; "Labirynt A", z którego wyjście znajduje sam uczestnik poprzez odpowiednie artykułowanie pierwszej litery alfabetu; "Przebicie kurtyny" (projekt nawiązuje do malarskiego ujęcia trabanta przebijającego Mur Berliński).
Od 2006 roku tworzy projekcje wideo do scenografii teatralnych i operowych, od 2010 roku współpracuje z Operą Bałtycką w Gdańsku. Dla niej zrealizował wideo scenografie do: "Tamashii", "Halki", "Czarodziejskiego fletu", "Makbeta" i "Traviaty". Prowadził również zajęcia na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku dotyczące zastosowania multimediów w scenografii i architekturze.
Prace w zbiorach: Muzeum Sztuki w Łodzi, Centrum Sztuki Współczesnej "Zamek Ujazdowski" w Warszawie.
Autor: Krzysztof Jurecki, Muzeum Sztuki w Łodzi, sierpień 2004; akt. AW, lipiec 2015.
Wybrane wystawy i pokazy:
- 1995 - "Phoeticon" (wystawa fotograficzna), Galeria "Pro Arte Pax", Gdańsk
- 1997 - "Pokaz Pierwszy", reżyserowany performance z muzyką Wojciecha Mazolewskiego, Galeria "Spiż 7", Gdańsk
- 1998 - pokaz multimedialny "Diaporama Kazimierska" (zapis dźwięku i obrazu z festiwalu folklorystycznego w Kazimierzu Dolnym), Politechnika Gdańska, "Klub S.A. 109"
- 1999 - pierwsza część projektu multimedialnego "Sztuka Końca" (obiekty, video, przedmioty, muzyka, działania), Galeria "Spiż 7", Gdańsk; performance sceniczny zespołu "Arena Verona", występ w zespole Knuth/Mazzoll Diffudion Ensemble; performance w ramach działań "Sztuka w supermarkecie", supermarket M1, Poznań
- 2000 - realizacja video "Element I", "Element II' i "ElementIII" w ramach projektu "Poza postmodernizm", Galeria "Spiż 7", Gdańsk
- 2001 - prezentacja projektu "Poza postmodernizm", Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej, Słupsk / Ustka, CSW Zamek Ujazdowski
- 2002 – prezentacja video realizacji "Element I, II, III", Festiwal Novart.pl, Kraków; pokaz filmu "Medytacje" w ramach cyklu "Animal Fiction", CSW Łaźnia, Gdańsk
- 2003 - "Mandala" (performance), BWA, Zielona Góra; współpraca z Dominikiem Lejmanem w realizacji warsztatów "Dziecięce Utopie", Galeria Zachęta, Warszawa; druga część projektu multimedialnego "Sztuka Końca" (obiekty, video, przedmioty), Galeria DA, Gdańsk; "Piramida" (performance - współpraca Zambari - oraz projekt muzyczny Z^2 (Marek Zygmunt / Zambari) w ramach wystawy "Energa", Galeria "Spiż 7", Gdańsk
- 2004 - Pawilon Polski. IX Biennale Architektury Wenecja. Technological Support realizacji Lejman / Dominiczak pt. "Delaying Façade"
- 2005 - projekt multimedialny "Piramida" (performance / muzyka / wizualizacje), BGSW, Słupsk; Festiwal Corso Polonia - Palazzo Blumenstihl Rzym. Realizacja wideo-świetlna pt. "Przestrzeń Incydentu"
- 2006 - "Instrument dla Ryb" (instalacja, performance), "Kolej" - kompozycja multimedialna zespołu Zet Kwadrat+H, Audio Art Festiwal – Kraków; The Shoto Museum Of Art Tokyo - 100 lat fotografii polskiej z kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi. Pokaz filmów wideo; przestrzenna realizacja video pt."Look Now - I Know", Wolna Pracownia PGR ART / Kolonia Artystów Gdańsk, Festiwal Berlin – Kraków, pokaz filmów "Medytacje", "Spacer"
- 2007 - "Oczekując na Mahometa" (fotografie), Galeria PPNT, Gdynia; "Mechaniczna Medytacja" (performance), BWA, Zielona Góra, Galeria Sektor 1, Katowice
- 2008 - "Fabryka Statków" - kompozycja av zespołu Zet Kwadrat, Vibe Club, Londyn; "Trzydzieści" (performance), Galeria Manhattan, Łódź; wizualizacje wideo w scenografii Katarzyny Milewskiej do opery "Orfeusz i Eurydyka", Akademia Muzyczna, Gdańsk