Był nominowany do Nagrody Literackiej Nike 1997 za tom "Zabiegi miłosne", a za "Niemal całkowitą utratę płynności" zdobył Wrocławską Nagrodę Poetycką Silesius (2013)
Jego debiutancki tom wierszy "Pomieszanie", tkwi korzeniami w dokonaniach poetyckich poprzedników z pokolenia Nowej Fali. Następny zbiór "Sosnowiec jest jak kobieta", przynosi znamienną dla współczesnego artysty niewiarę w moc poetyckiego spełnienia: "Rana opatrzona słowem wcale nie mniej boli" - powiada poeta.
Najbardziej symptomatyczne dla twórczości Barana są jego autorskie tomiki "Zabiegi miłosne, Sprzeczne fragmenty", oraz zredagowana wspólnie z przyjaciółmi Marcinem Sendeckim i Marcinem Świetlickim antologia "Długie pożegnanie. Tribute to Raymond Chandler". Wiersze te uobecniają różne wzorce poezji erotycznej. Poeta jest zdobywcą - kobiet i lądów nieznanych. Podbija je słowem, które nastraja na nutę swych mistrzów - Mickiewicza, Nabokova, Kawafisa i - Chandlera. Chandler ma dla poetów z pokolenia "bruLionu" wartość szczególną - jest na wpół ironicznym, na wpół poważnym ucieleśnieniem męskich cnót, chropowatego języka, gorzkich sentymentów i rozczarowań wieku dojrzałego. Jak przystało na czasy, w których żyjemy, wiersze Marcina Barana przynoszą uczucia "zmącone": brudną miłość, żar, szarość i nudę. Świat jest niepiękny. Tę prawdę rozpoznajemy jako własną i na nią się godzimy.
Źródło: www.polska2000.pl, Stowarzyszenie Willa Decjusza, 2001
Aldona Kopkiewicz pisała o jego poezji przy okazji tomiku "Niemal całkowita utrata płynności":
"Talent Barana od początku przejawiał się bardziej w pojedynczych zdaniach, mocnych fragmentach, zapadających w pamięć puentach niż w jakiejś całości, powiedzmy w stworzeniu spójnego stylu czy sugestywnej wyobraźni, które przywiązują czytelnika i stają się częścią wspólnego języka. Od początku też Baran najlepiej wypadał w wierszach prostych i prywatnych, w których chciał jedynie ukazać dotkliwe doświadczenie, codzienną sytuację czy wymykające się uczucie, i robił to oszczędnie, bez silenia się na wielkie refleksje czy metaforyczne szarże" ("Dwutygodnik", 07/2012).
Wiersze Barana tłumaczone były m.in. na niemiecki, francuski, słoweński i czeski. W latach 2000-2003 był związany z tygodnikiem "Przekrój", później pracował między innymi w Instytucie Książki, TVP Kultura i Dzienniku Polskim. Jest dyrektorem programowym Bruno Schulz Festiwal we Wrocławiu - międzynarodowego festiwalu sztuki i literatury.
Bibliografia:
- "Pomieszanie", Kraków: Oficyna Literacka, 1990
- "Sosnowiec jest jak kobieta", Kraków-Warszawa: bruLion, 1992
- "Zabiegi miłosne", Kraków: Baran i Suszczyński, 1996
- "Sprzeczne fragmenty", Poznań: a5, 1996
- "Długie pożegnanie. Tribute to Raymond Chandler", Warszawa: Prószyński i S-ka, 1997
- "Tanero", Kraków: Oficyna Literacka, 1998
- "Prozak liryczny", Kraków: WL, 1999
- "Bóg raczy wiedzieć", Kraków: Zebra, 2000
- "Destylat", Kraków: Zielona Sowa, 2001
- "Gnijąca wisienka", Kraków: a5, 2003
- "Mistyka i zmysły", Kraków, Budapeszt: Wydawnictwo Austeria, 2008
- "Niemal całkowita utrata płynności", EMG, Kraków 2012
- "Zebrane", EMG, Kraków 2013
Tłumaczenia:
- angielski: "Sosnowiec is Like a Woman" / "Sosnowiec jest jak kobieta", St. Andrews: "Verse", University of St. Andrews, 1993
- słoweński: pojedyncze wiersze w katalogu spotkań literackich: "Vilenica '95", 1995.
- czeski: pojedyncze wiersze wydano w antologii: "Biale propasti", Skalice nad Suitavou: Host/Weles, 1997.
- niemiecki: w antologii "Das Unsichtbare Lieben. neue Polonische Lirik", Köln: Kristen Gutke Verlag, 1998.