"Ale być może nic z tego [z tej kariery fotograficznej] by nie wyszło, gdyby nie wielki kryzys rolny w stanie Paraná" – mówi Urban, wspominając wielki exodus, który wygnał wielu ludzi ze wsi do miast w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX w. "Każda wrażliwa osoba interesowała się tym, co się wówczas działo" – tłumaczy Urban.
Z potomkami polskich imigrantów, których fotografował w centrach o dużej koncentracji polonusów jak Cruz Machado, również miał dobry kontakt, ponieważ jego matka, Janina, pochodziła właśnie z tamtych rejonów na południu stanu Paraná.
João Urban jest autorem wielu albumów fotograficznych: "Chłopi bezrolni. Częściowy widok" (Kurytyba, 1988), "Tropeiros" (São Paulo, 1992), "Aparecidas" (wspólnie z Suzaną Barretto) (Rio de Janeiro, 2002), "Tui i Tam – Wspomnienia polskiej imigracji" (Kurytyba, 2004), "Rzeki, przez które przechodzę – Mater Natura" (Kurytyba, 2007), "Morze i las – góry, puszcza i zatoki" (Kurytyba, 2009).
Uczestniczył również w XIV Biennale w São Paulo (1977), XV Biennale w São Paulo (1979), V Biennale w Havanie (1994). W latach 2006-2007 w Muzeum Oscara Niemeyera w Kurytybie została zorganizowana retrospektywa jego prac pt. "Czasowa demarkacja. João Urban – 40 lat fotografii".
Opracowała Aleksandra Pluta, lipiec 2015
Na podstawie: