Urodził się 12 sierpnia 1959 roku w Lublinie. Studia kompozytorskie odbył pod kierunkiem Tadeusza Bairda i Mariana Borkowskiego w Akademii Muzycznej w Warszawie oraz u Louisa Andriessena w Konserwatorium Królewskim w Hadze. Uczestniczył w kursach kompozytorskich, m.in. w Kazimierzu Dolnym, Darmstadt i Villenueve-lez-Avignon. Był stypendystą rządu holenderskiego, Polskiej Fundacji Kultury oraz British Council.
Pisze utwory na zamówienie festiwali, instytucji oraz znakomitych wykonawców z Polski i zza granicy, m.in. Radia BBC, Polskiego Radia, Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia, chóru BBC Singers, Festiwalu "Warszawska Jesień", orkiestry De Ereprijs, kwartetu Joachim, Filharmonii Praskiej i Miasta Wrocławia. W swoim repertuarze kompozycje Kornowicza posiadają m.in. Elżbieta Chojnacka (Nagroda Orfeusza na Warszawskiej Jesieni za "Kształty żywiołów"), Jerzy Maksymiuk, Krzysztof Bąkowski, Orkiestra Muzyki Nowej, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, orkiestry Leopoldinum, Wratislavia, Polska Orkiestra Kameralna, Aukso, Weltblech, Melos Ethos Ensemble oraz chór Schola Cantorum Gedanensis.
Twórczość Jerzego Kornowicza była prezentowana na Warszawskiej Jesieni, Światowych Dniach Muzyki, Radiowym Festiwalu BBC, festiwalach w Middelburgu, Cheltelham, Paryżu, Lille, Bukareszcie, Mińsku, Kijowie, Odense, Nowym Jorku i Tokio. Utwory kompozytora ukazywały się na płytach wydanych przez BBC Music, Signum Classic, Acte Préalable i Polskie Centrum Informacji Muzycznej. W 2000 roku jego utwór "Figury w oplocie" uzyskał rekomendację na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO, w 2008 roku kompozycja "Spiętrzenia" na orkiestrę (2007) znalazła się w grupie siedmiu nominacji do pierwszej edycji Nagrody Muzycznej Publicznych Mediów OPUS, zaś w 2014 roku utwór "Wielkie przejście" dostał się do finału pierwszej edycji Wrocławskiej Nagrody Muzycznej "Polonica Nova".
Jerzy Kornowicz jest założycielem grupy muzyki intuitywnej
Kawalerowie błotni, skupiającej improwizujących kompozytorów oraz autorów muzyki alternatywnej i jazzowej, z którą występował na wielu festiwalach, wśród nich:
"Chopin i Jego Europa",
Musica Polonica Nova,
"Warszawska Jesień", Audio Art w Krakowie, Audio Art w Warszawie i
Warszawskie Spotkania Muzyczne. Kompozytor jest również twórcą utworów dla dzieci, muzyki do spektakli teatralnych i filmu oraz songów i piosenek.
Jerzy Kornowicz był w latach 1988-90 przewodniczącym Koła Młodych
Związku Kompozytorów Polskich, zaś w latach 1989-92 i 2002-2007 – członkiem Zarządu Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej. Współorganizował II i III Gdańskie Spotkania Młodych Kompozytorów "Droga" w 1989 i 1991, współinicjował lubelskie "Akordy", koncerty "Generacje" w Polskim Radiu, był kuratorem artystycznym festiwalu Audio Art w Warszawie i Przestrzenie dźwięku w
Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie oraz projektodawcą "Akademii dźwięku" – serii koncertów edukacyjnych z nową muzyką, prezentowanych w warszawskich szkołach. Jest kuratorem artystycznym Festiwalu Tradycji i Awangardy Muzycznej „Kody” w Lublinie oraz autorem i organizatorem corocznego od 2004 roku wydarzenia dla profesjonalnych i amatorskich entuzjastów wolnego dźwięku „Ogólnopolskiego Skupu Dźwięków Nowych i Używanych”.
Brał udział w powołaniu Europejskiego Forum Kompozytorów w Wiedniu, a także Europejskiego Porozumienia Kompozytorów i Autorów w Brukseli. Był jurorem w międzynarodowych i ogólnopolskich konkursach kompozytorskich, wśród nich
im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie,
im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach i im. Karola Szymanowskiego w Warszawie. Wykładał na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, jak również gościnnie na innych uczelniach polskich i zagranicznych. Od 1994 prowadzi autorski program edukacji muzycznej w szkołach Stowarzyszenia Kultury i Edukacji w Warszawie.
Działa na rzecz obecności muzyki w przestrzeni publicznej, ruchu poznawczego w muzyce, dostępu do twórczości, kultury jako indywidualnego i społecznego wymiaru tożsamościowego. Jest jednym z inicjatorów powołania Instytutu Muzyki i Tańca, zorganizowania Konwencji Muzyki Polskiej, ustanowienia programu zamówień kompozytorskich i dostępu do powstałych utworów w internecie. Obecnie jest zaangażowany w stworzenie instrumentów zapewniających dostęp do nagrań i wydawnictw muzycznych.
W latach 2004-2006 był wiceprzewodniczącym Rady Organizacji Pozarządowych Ministra Kultury. W latach 2003-2015 pełnił funkcję prezesa Związku Kompozytorów Polskich. Od roku 2013 jest prezesem Stowarzyszenia Kreatywna Polska, zrzeszającego polskie środowiska twórcze i przemysły kreatywne. Jest zastępcą przewodniczącego Rady Programowej ds. Muzyki Instytutu Muzyki i Tańca. Od roku 2017 pełni funkcję dyrektora artystycznego Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień".
W 2005 roku otrzymał odznaczenie Gloria Artis – Zasłużony Kulturze, a w roku 2008 – Nagrodę
Stowarzyszenia Autorów ZAiKS za zasługi w dziedzinie promocji muzyki polskiej. W 2014 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Urodzony w 1959 roku Jerzy Kornowicz należy do pokolenia, które znacznie śmielej, niż poprzednie, poczyna sobie z muzyczną tradycją, albo nawet znów się od niej odwraca. Wcześniejsza generacja w reakcji na awangardę lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych odwołała się do tradycji w sposób pozwalający mówić o stylistyce postmodernistycznej. W takim kontekście Kornowicza można by określić - przynajmniej w odniesieniu do niektórych jego utworów, takich jak
"Warkocz Bereniki" na fortepian,
"Figury w oplocie" na zespół kameralny czy
"Kształty żywiołów" na klawesyn i taśmę - mianem postpostmodernisty. W tej muzyce nie ma neoromantycznych emocji, neoklasycznych zwrotów kadencyjnych czy neobarokowych formuł rytmicznych, jest swobodna gra wyobraźni i dźwięków. Ale Kornowicz nie podchodzi do materiału muzycznego z awangardowym puryzmem. Traktuje go swobodnie, mieszając różne style, estetyki i źródła dźwięku, w czym zbliża się do postawy postmodernistycznej.
"Postmodernistyczna" jest również otwartość Kornowicza w kompozytorskim działaniu. Uprawia różne gatunki muzyczne, nie ograniczając się do muzyki określanej jako "poważna". Pisze muzykę teatralną i filmową, piosenki oraz ilustracje do radiowych audycji litearcko-muzycznych. Jego utwory były wykonywane na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu i Gali Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Włącza się w nurt teatru eksperymentalnego i animacji komputerowej, jak choćby utworem
"Renesis" na dźwięki natury oraz cienie i witraże elektrostatyczne Laboratorium Zjawisk Tadeusza Wierzbickiego. Wreszcie zajmuje się pedagogiką muzyczną i działalnością organizacyjną. Współtworzył Gdańskie Spotkania Młodych Kompozytorów "Droga",
Laboratoria Współczesnej Muzyki Kameralnej w Starej Wsi, Międzynarodowe Wakacyjne Kursy dla Mlodych Kompozytorów Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej, koncerty Koła Młodych
ZKP, uczestniczył w pracach Komisji Koncertowej
Związku Kompozytorów Polskich i programował koncerty
Stowarzyszenia Autorów ZAiKS.
Ważniejsze kompozycje
- "Interakcje" na sześciu perkusistów (1982)
- "Transmission" na fortepian solo (1983)
- "Pisane w Polsce" na taśmę (1984)
- "Harmonikos" na orkiestrę (1984)
- "Tybet I" na taśmę (1985)
- "Totale" na orkiestrę (1985)
- "Off Reduction" na skrzypce solo (1986)
- "Tukuang - Płaskowyż Feniksów" na marimbafon 5-ciooktawowy (1987)
- "Fractus" na kontrabas solo (1988)
- "Runda" dla 3 perkusistów-aktorów (1988)
- "Relacja" na flet altowy i pogłos elektroniczny (1990)
- "Warkocz Bereniki" na fortepian solo (1990)
- "Mała Pavana" na skrzypce i fortepian (1993)
- "Tchnienie i pył" na orkiestrę kameralną (1993)
- "Pavanette" na skrzypce i fortepian (1993)
- "Puzzler" na orkiestrę kameralną (1995)
- "Nieustanne rzeczy wirowanie" na skrzypce solo (1996)
- "Turlajśpiewka" na kwartet saksofonowy (1997)
- "Figury w oplocie" na orkiestrę (1998-99)
- "Metanoja" na klawesyn i taśmę (1998)
- "Cztery poematy do tekstów Czesława Miłosza" na głos i fortepian (1999)
- "Kształty żywiołów" na klawesyn i taśmę (2000)
- "Oczekiwanie" na chór mieszany (2000)
- "Spiętrzenia" na kwintet fortepianowy (2001)
- "Renesis" na dźwięki natury (2001)
- "Zaklęcia" na chór mieszany (2001)
- "Lśnienie" na skrzypce i fortepian (2001)
- "Wstęga purpury (W szponach walca)" na fortepian (2002)
- "Cztery strumienie" na smyczki (2003)
- "Zorze I - 'Praskie'" na orkiestrę symfoniczną (2004)
- "Zorze II - Ereprijs" na orkiestrę kameralną (2004-2005)
- "Zorze III - Weltblech" na zespół instrumentów dętych blaszanych i perkusję (2005)
- "Zorze IV - 'Melos Ethos'" dla 15 wykonawców (2006)
- "Sceny z bezkresu" na zespół instrumentalny, zespół wokalny i live electronics (2006)
- "Spiętrzenia" na orkiestrę (2007)
- "Dwie pieśni do tekstów pieśni chopinowskich" na sopran i fortepian (2010)
- "Sceny z Bułhakowa" na orkiestrę kameralną i improwizujący komputer (2010)
- "Dzwony od Nielisza" na dwa fortepiany (2011)
- "Sceny z Bułhakowa – Mińskie" na orkiestrę kameralną i taśmę (2011)
- "Kamienie niepamięci" z cyklu "Partytury fotograficzne", wersja na fotografie i dwa fortepiany – muzyka improwizowana do fotografii Mariusza Wideryńskiego z udziałem Szabolcsa Esztényi’ego; autorzy koncepcji cyklu: Ryszard Latecki i Mariusz Wideryński (2011)
- "Dzwony z Saint-Acheul" na dwa fortepiany i sampler (2012)
- "Godzina przemian – Echo, król Midas i łabędzie", wyprawa muzyczna na wątkach Przemian Owidiusza w opracowaniu Anny Kamieńskiej (2012)
- "Milczenie dźwięków - w stronę Sz. E." na fortepian i warstwę elektroniczną (2013)
- "Wielkie przejście" na orkiestrę symfoniczną z instrumentami koncertującymi (2013)
- "Great Spinning" na big-band i solistów (2014)
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, październik 2002; aktualizacja: czerwiec 2016, AG.
