Kompozytor i pedagog. Urodzony 14 września 1937 w Smerekowcu koło Gorlic, zmarł 29 marca 2005 w Poznaniu.
Studiował kompozycję w klasie
Stefana Bolesława Poradowskiego w
Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu (dyplom w 1963). W latach 1973-74 uzupełniał wykształcenie w zakresie kompozycji i instrumentacji pod kierunkiem Warrena Bensona oraz muzyki jazzowej u Rayburna Wrighta w Eastman School of Music w Rochester w stanie Nowy Jork.
Od 1963 związany był z
poznańską Akademią Muzyczną oraz jej Filią w Szczecinie, gdzie wykładał kompozycję, kontrapunkt i instrumentację. W latach 1987-90 pełnił jednocześnie obowiązki prorektora do spraw artystyczno-naukowych. Trzykrotnie był dziekanem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki. W 1989 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1992 tytuł profesora zwyczajnego. Od 1993 kierował Katedrą Kompozycji i Teorii Muzyki. Współpracował także z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Słupsku.
W 1964 otrzymał wyróżnienie za Dwie wokalizy na sopran i 12 instrumentów (1964) na
Konkursie Młodych Związku Kompozytorów Polskich, a w 1974 - III nagrodę za Diphtong II na orkiestrę symfoniczną (1974) na Konkursie Kompozytorskim im. Karola Szymanowskiego.
Jego kompozycje były wykonywane na wszystkich ważniejszych estradach koncertowych w Polsce, a także na Węgrzech, w Rosji, na Litwie, w Armenii, Niemczech, Szwecji i Stanach Zjednoczonych.
Jan Astriab działał aktywnie w
Związku Kompozytorów Polskich. Współorganizował festiwale muzyki współczesnej, m.in.
Poznańską Wiosnę Muzyczną i
Warszawską Jesień.
Został uhonorowany Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1981), Nagrodą Artystyczną miasta Poznania (1984) oraz odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1995).
Ważniejsze kompozycje:
- Sonata na altówkę i fortepian (1957)
- Kwartet smyczkowy nr 1 (1957)
- Rondo na skrzypce i fortepian (1959)
- Koncert podwójny [wersja I] na flet, klarnet, instrumenty strunowe i perkusję (1961)
- Tryptyk na orkiestrę (1962)
- Dwie wokalizy na sopran i 12 instrumentów (1964)
- Dwa preludia na fortepian (1965)
- Kwartet smyczkowy nr 2 (1965)
- Dialogi na orkiestrę (1965)
- Metamorfozy na orkiestrę symfoniczną (1966)
- Cztery pieśni na sopran i fortepian do słów Tadeusza Różewicza (1966)
- Oktet na instrumenty dęte (1971)
- Dopowiedzenia na sopran i 4 instrumenty (1972-73)
- Sonores na fortepian (1972)
- Diphtong I na orkiestrę (1973)
- Elegia na orkiestrę symfoniczną (1973)
- Appositions na sopran i zespół instrumentalny (1973)
- Diphtong II na orkiestrę symfoniczną (1974)
- Koncert podwójny [wersja II] na flet, klarnet, instrumenty strunowe i perkusję (1974)
- Dimorphoses na 7 instrumentów (1975)
- Frazy na fortepian i klawesyn (1975)
- Koncert na skrzypce i wielką orkiestrę symfoniczną (1979-80)
- Cztery pieśni na sopran i fortepian do tekstów Tadeusza Różewicza i Tadeusza Mieszkowskiego (1980)
- Ślepcy, opera kameralna (1980-81)
- Trzy polskie liryki na bas, recytację, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1982)
- Uwertura na orkiestrę symfoniczną (1984)
- Cztery utwory charakterystyczne na kameralną orkiestrę smyczkową (1985)
- Ikar na orkiestrę (1986)
- Sonata trzech planet na fortepian (1992)
- Elegia na flet, wiolonczelę i fortepian (1993)
- Muzyka na letni wieczór na orkiestrę symfoniczną (1996)
- Koncert kameralny na orkiestrę smyczkową (1998)
- Symfonia kameralna na orkiestrę (1998)
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, maj 2006
