Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie u Teresy Pągowskiej i Henryka Tomaszewskiego (dyplom '81). Debiutował na łamach tygodnika "Zwierciadło" w 1972 roku, publikował również w: "Szpilkach", "The Warsaw Voice", "Tygodniku Literackim", "Przeglądzie Technicznym", "Magazynie Rodzinnym", "Zarządzaniu". Od 1989 roku związany jest z największym polskim dziennikiem - "Gazetą Wyborczą", w której zamieścił około 15 tysięcy rysunków ilustrujących najważniejsze wydarzenia najnowszej historii Polski. Jest autorem portretu "Człowieka Roku 1989 - Lecha Wałęsy" w projekcie zainicjowanym przez "El Periodico" w Barcelonie w 1989. Wystawiał portret lidera "Solidarności" w Gdańsku, Krakowie, Berlinie, Lipsku i Pradze. Oryginał w kolekcji Wandy i ambasadora Norberto Augé w Buenos Aires.
Przyznaje, że rysować nie lubi i nigdy nie robi tego dla siebie:
"Rysowanie to (…) nieprzyjemna praca. Wymaga maksymalnego skupienia. A poza tym czynność jest fatalna: męcząca, mnisia, w samotności. Na bezludną wyspę nie wziąłbym ze sobą bloku rysunkowego i ołówka".
Tworzy komiksy inspirowane kryminałami oraz ilustracje książkowe, np. do albumu "Najlepszy ogórek, czyli kalendarz na każdy rok" z tekstami Michała Ogórka. Ważne miejsce w jego pracy artystycznej zajmuje karykatura, którą sam woli nazywać "podobizną". Do tworzenia nie używa komputera, dzięki temu nadaje ilustracjom indywidualny charakter.
"Praca się odbywa w głowie, to podstawowe narzędzie – mówi Gawłowski w rozmowie dla Polskiego Radia. – Temat, który trzeba zilustrować jest pytaniem. A ja czuję się zobowiązany odpowiedzieć na to pytanie".
Kreskowaniem i plamami tuszu osiąga światłocień i głębię, kolor pojawiający się w niektórych pracach nadaje szkicom bardziej malarskiego stylu. Jego prace cechuje lapidarność i dowcip. Henryk Tomaszewski mówił o nim: "Potrafi w jednym rysunku ścisnąć to, co przez cały dzień klepie telewizja. Bez żadnego słowa, jednym rysunkiem potrafi to wyśmiać". Gawłowski jest laureatem Nagrody Młodych im. Henryka Grunwalda (1995) oraz Nagrody im. Eryka Lipińskiego. W 2006 roku ukazał się album "Gawłowski" zawierający wybrane rysunki jego autorstwa. Przy tej okazji Michał Ogórek mówił o nim:
"Od lat pełniąc funkcję gazetowego 'ilustratora', jeszcze nigdy nic nie zilustrował: to, co rysuje, jest zawsze całkowicie samoistne, osobne i skończone i w ogóle nie potrzeba żadnego tekstu. Dla autora być zilustrowanym przez niego to zawsze trochę strach. Mając być 'uzupełniaczem' gazetowych tekstów, najczęściej je zastępuje. Pełniąc w gazecie funkcję graficznego oddechu, luźnej przerwy, zwykle bywa elementem najbardziej przykuwającym uwagę. Mając być żartownisiem i wesołkiem, jest błyskotliwy i przejmujący".
Mieszka i tworzy w Warszawie.
W 2014 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Autor: Władysław Serwatowski, sierpień 2005; akt. AW, lipiec 2015.
Wybrane wystawy:
- 1991 – Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa
- 1996 – Muzeum Karykatury, Warszawa
- 2001 – Teatr Rozmaitości
- 2005 – "Uśmiech Akademii. W kręgu Henryka Tomaszewskiego, jego uczniów, następców i przyjaciół", wystawa w 100-lecie ASP w Warszawie (wystawa zbiorowa), Muzeum Karykatury, Warszawa
- 2008 – Krzywy Domek w Sopocie
- 2009 – Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa
- 2010 – "Uśmiech Chopina" (międzynarodowa wystawa pokonkursowa, zbiorowa), Muzeum Karykatury, Warszawa
- 2013 – Galeria Grafiki i Plakatu w Warszawie
- 2014 – Klub Kultury Saska Kępa, Warszawa