Napisała kilkadziesiąt poczytnych książek kulinarnych, między innymi: "Encyklopedia polskiej sztuki kulinarnej", "Na polskim stole", "Polska Wigilia", "Polska Wielkanoc", "200 potraw z warzyw", "Polska kuchnia myśliwska", "100 potraw ze śledzia", "Sekret kucharski, czyli co jadano w Soplicowie", "Smakosz warszawski: potrawy dawne i nowe", "Polskie tradycje świąteczne", "Kuchnia polska: potrawy regionalne". Niektóre z nich przetłumaczono na język angielski.
Książki Szymanderskiej – wydane w ok. kilku milionach egzemplarzy – to nie tylko zbiory przepisów, ale przede wszystkim opowieści, ciekawostki etnograficzne, zapomniane historie związane z kuchnią polską, tradycją i kulturą jedzenia. Ta popularna autorka była chodzącą encyklopedią i skarbnicą anegdot, a do tego osobą energiczną i dowcipną. W poszukiwaniu inspirujących historii czy przepisów spędziła wiele czasu w polskich i zagranicznych bibliotekach wertując zapisy pamiętników, starych książek czy dworskich inwentarzy, zapomnianych lub mało dostępnych źródeł.
"Pierwsza kucharka Rzeczypospolitej" - jak ją określano - kulinariami zaczęła się interesować po ślubie, w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku. To pustki na półkach sklepowych "zmusiły" ją do kulinarnych eksperymentów. W ich efekcie w 1974 r. powstała pierwsza książka pt. "200 potraw z warzyw". Jednak wskutek działań cenzury została opublikowana dopiero pięć lat później – na dodatek po licznych przeróbkach i wykreśleniach, np. trudno dostępnych produktów jak szynka. Przejścia z cenzurą na jakiś czas zniechęciły Szymanderską do pisania. Ale do dalszych publikacji o tematyce kulinarnej zmusiła ją sytuacja życiowa w stanie wojennym. Na początku lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku Szymanderska straciła pracę i zmuszona była zarabiać pisaniem felietonów kulinarnych na zamówienie.