W latach 1980-86 studiowała kompozycję w klasie Włodzimierza Kotońskiego w Akademii Muzycznej w Warszawie, a następnie - w latach 1986-88 - kompozycję u Louisa Andriessena w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Hadze. Od 1989 roku pracuje jako wolna kompozytorka, relizując zamówienia i korzystając ze stypendiów twórczych. Jej utwory publikowane są przez wydawnictwa: Donemus w Amsterdamie i PWM w Krakowie. Hanna Kulenty od 1992 mieszka zarówno w Warszawie, jak i w Arnhem w Holandii.
Kursy i wykłady
Uczestniczyła w Międzynarodowych Kursach dla Młodych Kompozytorów, organizowanych przez Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej (polską sekcję ISCM/SIMC) oraz w Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadt. W latach 1990-91 przebywała w Berlinie jako stypendystka Deutscher Akademischer Austauschdienst.
Wykładała na kursach kompozytorskich, m.in. w Apeldoorn (1995), Radziejowicach i Monachium (1996), Amsterdamie (1997) oraz w Kalifornii (1998), podczas festiwalu Other Minds 10 w San Francisco (2004), Soundstreams Canada (2005). W latach 1999-2000 była "composer-in-residence" w Holandii. Prowadziła wykłady jako gościnny profesor w Konserwatorium w Zwolle (2005) oraz w Akademii Muzycznej w Barcelonie (2007). Członek jury m.in. Münchener Biennale (1995), International Gaudeamus Music Week w Amsterdamie (2002), International New Chamber Opera Competition "Orpheus-Luciano Berio" w Spoleto (2003-2004), Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego im. Kazimierza Serockiego w Warszawie (2004) oraz Międzynarodowego Konkursu Współczesnej Muzyki Kameralnej w Krakowie (2005 i 2007).
Nagrody, koncerty i festiwale
Za swoją twórczość kompozytorską otrzymała wiele nagród, m.in. w 1985 - II nagrodę na Europejskim Konkursie Młodych Kompozytorów w Amsterdamie za utwór Ad unum na orkiestrę (1985), w 1987 - II nagrodę na Konkursie Młodych Kompozytorów Związku Kompozytorów Polskich za utwór Ride for 6 percussionists (1987) oraz - w tym samym roku - Nagrodę Artystyczną Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego. Jest również czterokrotną laureatką Konkursu Kompozytorskiego Warszawskiego Oddziału Związku Kompozytorów Polskich: w 1986 zdobyła I nagrodę za Quinto na 2 fortepiany (1986), w 1987 - I nagrodę za Breathe na orkiestrę smyczkową (1987), w 1988 - III nagrodę za Cannon for violin and piano (1988) i w 1989 - II nagrodę za Aaa Tre for viola, cello and double bass (1988). W 1999 uhonorowana została tytułem Kompozytora Roku w Gelderland. W listopadzie 2000 rozgłośnia radiowa Deutschlandfunk w Kolonii zorganizowała koncert monograficzny kompozytorki, który zarejestronawno na płycie CD. W 2003 podczas Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów, organizowanej corocznie przez Międzynarodową Radę Muzyczną przy UNESCO, najwyższą punktację i miano utworu "wyselekcjonowanego" otrzymał jej Koncert na trąbkę i orkiestrę symfoniczną (2002); kompozycja została przedstawiona w nagraniu z prawykonania, dokonanego przez holenderskiego solistę Marco Blauuwa z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia pod batutą belgijskiego dyrygenta Ronalda Zollmana.
W 2015 roku otrzymała doroczną nagrodę ZKP "za wybitną twórczość kompozytorską, silny rys indywidualny, połączenie muzycznej energetyczności z oryginalnymi rozwiązaniami formalnymi".
Kompozycje Hanny Kulenty były wykonywane podczas festiwali na całym świecie, m.in. na Huddersfield Festival, Schleswig-Holstein Musik Festival, Münchener Biennale, Warszawskiej Jesieni, Festiwalu "Musica Polonica Nova" we Wrocławiu. Wykonywały je orkiestry symfoniczne w Holandii, Danii, Polsce i Niemczech, prowadzone przez takich dyrygentów, jak David Porcelijn, Antoni Wit, Peter Hirsch, Peter Eötvös, Ingo Metzmacher, Renato Rivolta i Ronald Zollman. Solistami jej dzieł byli m.in.: Isabelle van Keulen, Elżbieta Chojnacka, Krzysztof Bąkowski, Marco Blaauw oraz Frank Peters. Gra je również holenderski zespół De ereprijs, na zamówienie którego kompozytorka napisała wiele utworów.
Ważniejsze kompozycje:
- Trzy minuty na kontrabas (1983)
- String Quartet No. 1 (1983-84)
- Muzyka podwodna na orkiestrę (1984)
- Prośba o słońce na taśmę (1984)
- Przypowieść o ziarnie, monodram na alt, flet, skrzypce, kontrabas, perkusję i taśmę (1985)
- Martwa natura ze skrzypcami na skrzypce (1985)
- Ad Unum na orkiestrę (1985)
- Sesto na fortepian solo (1985)
- Quatro na orkiestrę kameralną (1986)
- Symphony No. 1 (1986)
- Quinto na 2 fortepiany (1986)
- Arci na perkusję (1986)
- Ride na sześć perkusjonistów (1987)
- Breathe na orkiestrę smyczkową (1987)
- Symphony No. 2 na chór mieszany i orkiestrę (1987)
- One by One na marimbę solo (1988)
- Arcus na 3 perkusistów (1988)
- Cannon na skrzypce i fortepian (1988)
- aaa Tre na altówkę, wiolonczelę i kontrabas (1988)
- Perpetuus na orkiestrę kameralną (1989)
- Trigon na orkiestrę kameralną (1989)
- String Quartet No. 2 (1990)
- Piano Concerto No. 1 na fortepian i orkiestrę kameralną(1990)
- Piano Concerto No. 2 na dwóch pianistów i orkiestrę (1991)
- Air na orkiestrę kameralną (1991)
- E for E na klawesyn (1991)
- Violin Concerto No. 1 [wersja I] na skrzypce i orkiestrę kameralną (1992)
- Passacaglia na orkiestrę kameralną (1992)
- Cadenza na skrzypce i delay (1992)
- Still Life with a Cello na wiolonczelę (1993)
- Violin Concerto No. 1 [wersja II] na skrzypce, delay i orkiestrę (1993)
- Sinequan na wiolonczelę (1993)
- A Cradle Song na skrzypcę, wiolonczelę i fortepian (1993)
- A Fifth Circle na flet altowy i delay (1994)
- A Fourth Circle na skrzypce (albo altówkę, albo wiolonczelę) i fortepian (1994)
- Sinequan forte B na wiolonczelę (amplifkacja + delay) i orkiestrę kameralną (1994)
- Sinequan forte A na wiolonczelę (amplifikacja + delay) i orkiestrę symfoniczną (1994)
- Lysanxia na zespół gamelanowy i taśmę (1994)
- The Mother of Black-Winged Dreams, opera (1995)
- Going Up 2 na orkiestrę kameralną (1995)
- Going Up 1 na skrzypce i kontrabas (1995)
- A Sixth Circle na trąbkę i fortepian (1995)
- Violin Concerto No. 2 na skrzypce i orkiestrę symfoniczną (1996)
- Sierra na skrzypcę i wiolonczelę (1996)
- A Third Circle na fortepian solo(1996)
- Blattinus na kwartet saksofonowy (1996)
- Certus na orkiestrę (1997)
- Waiting for... na fortepian solo i głos (1997)
- Elfen, muzyka baletowa na orkiestrę kameralną (1997)
- Stretto na flet, klarnet, wiolonczelę i gitarę (1998)
- Rapidus na kwartet saksofonowy (1998)
- Symphony No. 3 (1998-2000)
- Harmonium na fisharmonię solo (1999)
- MM-blues na dwóch pianistów i dwóch perkusistów (1999)
- Drive Blues na fortepian (2000)
- Decimo na chór mieszany a cappella (2000)
- Koncert na flet i orkiestrę kameralną (2001)
- Asjaawaa na mezzosopran, flet, harfę, fortepian i elektronikę (2001)
- Crossing lines na skrzypce, klarnet i fortepian (2001)
- Koncert na trąbkę i orkiestrę symfoniczną (2002)
- Rainbow 3 na 2 instrumenty dęte i fortepian (2003)
- Hoffmanniana, opera (2003)
- Koncert fortepianowy nr 3 (2003)
- Postcard from Europe na zespół (2004)
- Mezzo Tango na zespół instrumentów dętych blaszanych (2004)
- Run na flet i fortepian (2004)
- Brass No. 1 na trąbkę solo (2004)
- Mezzo Tango 2 na zespół „De Ereprijs” (2005)
- Brass No. 2 na róg i trąbkę (2005)
- Brass No. 3 na róg solo albo trąbkę solo (2005)
- Island na trębacza-recytatora, zespół i taśmę (2006)
- Tell me about it 1 na klarnet, wiolonczelę, trąbkę i fortepian (2006)
- Tell me about it 2 na klarnet basowy, wiolonczelę, trąbkę i kontrabas (2006)
- Preludium, Postludium i Psalm na wiolonczelę i akordeon (2007)
- String Quartet No. 3 – Tell me about it (2007)
- Preludium and Psalm na fisharmonię albo inny instrument klawiszowy solo (2007)
- Kisses & Crosses na fortepian i perkusję (2007)
- Brass No. 4 na tubę solo albo inny instrument dęty (2007)
- String Quartet No. 4 (A Cradle Song) (2007)
- Lost & Found – twenty five, muzyka baletowa na zespół i taśmę (2008)
- Walc z Lost & Found – twenty five na fortepian i trąbka (2008)
- Muzyka do filmu "Nieruchomy Poruszyciel" w reż. Łukasza Barczyka (2008)
- Walc in A na fortepian (2009)
- Sugar-Fela Tango na fortepian i cztery instrumenety (2009)
- G for G na klawesyn solo (2009)
- GG Concerto na klawesyn i orkiestrę smyczkową (2009)
- Decimo Forte na chór i zespół (2010)
- Music for Roy na chór mieszany i orkiestrę kameralną (2010)
- Twenty-five na orkiestrę symfoniczną (2010)
- String Quartet No. 5 (2011)
- E-motions na akordeon, orkiestrę smyczkową i perkusję (2011)
- Cembalo Uno na klawesyn (2012)
- Five for five na kwintet smyczkowy (2013)
- Emotionsolo na akordeon (2013)
- Viola-Viva na altówkę i orkiestrę kameralną (2013)
- Smokey Eyes na podwójne trio (dwa fortepiany, saksofon, flet oraz dwa zestawy perkusyjne) (2013)
- String Quartet No. 6 (2014)
- Trumpet Concerto No. 3 na trąbkę i orkiestrę symfoniczną (2014)
- VAN... na fortepian na cztery ręce lub na dwa fortepiany (2014)
- Koncert altówkowy nr 1 na altówkę i orkiestrę symfoniczną (2015)
- Koncert saksofonowy nr 1 na saksofon i orkiestrę symfoniczną (2015)
- Muzyka do filmu Hiszpanka w reż. Łukasza Barczyka (2015)
- Smokey White na kwintet fortepianowy (2016)
- Smokey One na fortepian solo (2016)
- Siesta na skrzypce, wiolonczelę i trąbkę (2016)
- When the morning light starts glowing na orkiestrę smyczkową (2016)
- Concerto Rosso na kwartet smyczkowy i orkiestrę smyczkową (2017)
- DoubleCelloConcerto na 2 wiolonczele i orkiestrę symfoniczną (2017-2018)
- Koncert fletowy nr 3 na flet i orkiestrę symfoniczną (2017-2018)
- Fado na trio fortepianowe (2018)
- Musique Surrealistique na sopran, klarnet i fortepian (2018)
- Aisthetikos na saksofon sopranowy, fortepian i orkiestrę (2019)
- EldoradoEldorado na głos i fortepian (2020)
- Alias-Demo na trio fortepianowe (2020)
Strona internetowa kompozytorki: www.hannakulenty.com
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, czerwiec 2002; aktualizacja: grudzień 2011, sytyczeń 2015, styczeń 2021.