Kompozytor i pedagog. Urodzony 2 maja 1913 w Rosku k. Czarnkowa, zmarł 20 listopada 2002 w Poznaniu.
-
W latach 1930-39 studiował w Miejskim Konserwatorium Muzycznym w Bydgoszczy teorię muzyki u Stefana Bolesława Poradowskiego oraz grę na fortepianie pod kierunkiem Edwarda Rezlera. W 1948 otrzymał dyplom kompozytorski (jako ekstern) w klasie Stefana Bolesława Poradowskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu.
Jeszcze w 1945 zorganizował w Bydgoszczy średnią szkołę muzyczną, w której nauczał do 1951. Był również współtwórcą Państwowej Filharmonii w Bydgoszczy. W latach 1951-54 wykładał przedmioty teoretyczne, a także pełnił funkcję rektora w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie. Od 1954 pracował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu, gdzie prowadził wykłady i ćwiczenia z zakresu kompozycji, harmonii, instrumentacji, współczesnych technik kompozytorskich oraz kontrapunktu (od 1959 - jako docent, a od 1973 - jako profesor nadzwyczajny). W latach 1961-64 był ponadto prorektorem poznańskiej uczelni.
Czynnie udzielał się w życiu artystycznym miasta Poznania. Współorganizował Festiwale Polskiej Muzyki Współczesnej "Poznańska Wiosna Muzyczna" i wielokrotnie był przewodniczącym ich Komisji Programowych. Od 1968 działał w Młodzieżowym Ruchu Miłośników Muzyki "Pro Sinfonika", a w 1973 otrzymał godność jego członka honorowego. Od 1997 był także wiceprzewodniczącym Poznańskiego Towarzystwa Muzycznego im. Henryka Wieniawskiego. Należał również do Związku Kompozytorów Polskich, w którym w latach 1969-75 pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego.
Florian Dąbrowski jednocześnie pracował jako recenzent i publicysta muzyczny w wielu periodykach, m.in. w "Gazecie Pomorskiej", "Słowie Powszechnym", "Nurcie", "Ruchu Muzycznym". Przez wiele lat był członkiem kolegium redakcyjnego serii wydawniczej Res Facta.
Za swoją twórczość kompozytorską otrzymał szereg nagród, m.in. w 1947 - nagrodę na Konkursie Kompozytorskim Związku Kompozytorów Polskich w Warszawie za Suitę kujawską na sopran, 3-głosowy chór dziecięcy i małą orkiestrę symfoniczną do tekstów ludowych (1946), w 1949 - na tym samym konkursie nagrodę za kantatę pt. Odejście Fryderyka na sopran, chór mieszany i orkiestrę (1949), a w 1963 - nagrodę na Festiwalu Teatrów Polski Północnej za muzykę do Nocy Listopadowej Stanisława Wyspiańskiego. Ponadto został uhonorowany dwukrotnie Nagrodą Artystyczną Miasta Poznania (1965, 1975), trzykrotnie Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki (1967, 1975 oraz w 1980 za szczególne osiągnięcia w dziedzinie dydaktyczno-wychowawczej), Nagrodą Związku Kompozytorów Polskich za całokształt twórczości (1979), jak również Nagrodą Główną Wielkopolskiego Towarzystwa Kulturalnego (1979).
Ważniejsze kompozycje:
- Chorał - Passacaglia - Fuga na skrzypce z fortepianem (1939)
- Stabat Mater na chór mieszany (1940)
- Suita kujawska na sopran, 3-głosowy chór dziecięcy i małą orkiestrę symfoniczną do tekstów ludowych (1946)
- Litania do Najświętszej Marii Panny [wersja I] na sopran solo, chór żeński i orkiestrę symfoniczną (1947)
- Odejście Fryderyka, kantata na sopran, chór mieszany i orkiestrę (1949)
- Suita symfoniczna (1950)
- Mała muzyka dziecięca na orkiestrę symfoniczną (1952)
- Szkice baletowe na orkiestrę (1953-54)
- Missa Brevis na chór mieszany (1954)
- Uwertura koncertowa na orkiestrę (1955)
- Nokturn na orkiestrę symfoniczną (1956)
- Tryptyk na orkiestrę (1956)
- Sceny liryczne na głosy solo, recytatorów, chór i orkiestrę kameralną (1957-58)
- Nokturn na zespół kameralny (1959)
- Żołnierze, kantata na głos recytujący, baryton, chór mieszany i orkiestrę (1960)
- Uwertura symfoniczna (1961)
- Kontrasty na orkiestrę symfoniczną (1962-63)
- Kanon na perkusję (1965)
- Koncert na skrzypce solo, perkusję i dwa fortepiany (1965)
- Rytmy i barwy na perkusję i fortepian (1965)
- Trzy utwory na skrzypce i fortepian (1966)
- Quinquepartitum 66 na orkiestrę symfoniczną (1966)
- Kantata liryczna na sopran, chór mieszany, fortepian i perkusję (1966)
- Koncert fortepianowy nr 1 (1966-67)
- Evocation symphonique (1967)
- Pieśni dziecięce na sopran i orkiestrę kameralną (1967-68)
- Pieśni Bilitis na sopran i perkusję (1968)
- Koncert fortepianowy nr 2 (1970)
- Muzyka uroczysta na orkiestrę symfoniczną (1972)
- Laudate Dominum na chór mieszany (1974)
- Sonata na skrzypce i fortepian (1974)
- Hymn na chór mieszany (1975)
- Soggetto na 3 chóry mieszane (1975)
- Ballada na 3 chóry mieszane (1975)
- Litania do Najświętszej Marii Panny [wersja II] na sopran, chór żeński i orkiestrę symfoniczną (1976)
- Symfonia (1979-81)
- Ave Maria na chór mieszany (1980)
- Hymn do Czarnej Madonny na sopran solo, chór żeński i orkiestrę symfoniczną (1980-81)
- Obłoki na sopran i fortepian (1981)
- Święty Boże na głos i fortepian (1982)
- Oczekiwanie, cykl pieśni na sopran i fortepian (1982-83)
- Celansstimmen [wersja I], cykl pieśni na baryton i fortepian (1986)
- Celansstimmen [wersja II], cykl pieśni na baryton i orkiestrę (1987)
- Dedykacje "Afieromata", cykl pieśni na sopran i fortepian (1987)
- Siedem pieśni [wersja I], cykl na sopran i fortepian (1989-90)
- Siedem pieśni [wersja II], cykl na sopran, orkiestrę smyczkową i harfę (1990-91)
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, czerwiec 2002; aktualizacja: lipiec 2006.
kompozytor polski