Rzeźbiarz, urodzony w 1853 w Warszawie, zmarł w 1886 we Lwowie.
Studiował w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Juliusza Faustyna Cenglera, a następnie w Monachium, Berlinie, Dreźnie oraz w Wenecji. Około 1876 osiadł we Lwowie, gdzie wraz z rzeźbiarzem Leonardem Marconim założył spółkę kamieniarską. Do zachowanych realizacji Mikulskiego we Lwowie należą dwie figury alegoryczne zdobiące gzyms główny fasady frontowej gmachu sejmowego oraz część sztukaterii na zewnątrz i we wnętrzach tego gmachu (1879-81, obecnie Uniwersytet).
Mikulski był aktywnym uczestnikiem życia lwowskiej cyganerii artystycznej. W 1882 podjął wraz z rzeźbiarzem Julianem Markowskim inicjatywę wydawania pisma satyrycznego pt. "Olimp".
W 1885 wykonał projekt pomnika Adama Mickiewicza, wyróżniony w tym roku w Krakowie (w drugim konkursie rozpisanym na pomnik poety) listem pochwalnym. Projekt ten cechowała oryginalna i nieco kuriozalna koncepcja, odrzucająca formy architektoniczne cokołu na rzecz nieforemnej skalnej bryły z figurą poety na szczycie oraz, dominującą w kompozycji, grupą geniusza na koniu wyzwalającego się z kamiennych okowów.
Grób przedwcześnie zmarłego artysty, znajdujący się na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie, zdobi personifikacja Rzeźby - figura kobieca z młotkiem w dłoni; została ona wykonana przez przyjaciela Mikulskiego, Stefana Jarzymowskiego.Podstawowa bibliografia:
- Melbechowska-Luty Aleksandra, Szubert Piotr, "Posągi i ludzie. Antologia tekstów o rzeźbie 1815-1889", t, I - II, Warszawa 1993
- "Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających. Malarze, rzeźbiarze, graficy", t. V, Warszawa 1993 (P. Szubert)
Autor: Piotr Szubert, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, sierpień 2002