Aktorka teatru jidisz, zwana "matką żydowskiego teatru", urodziła się w 1870 roku w Porozowie koło Wołkowyska jako córka miejscowego kantora, zmarła w 1925 w Warszawie. Z domu Halpern (Helpern, Hailpern), żona Abrahama Izaaka Kamińskiego, matka Idy i Józefa Kamińskich.
-
Zaczęła pracować jako modystka. Na scenie zadebiutowała w 1888 w Warszawie. Sztuce teatralnej poświęciła się całkowicie po śmierci rodziców, od 1893 występując z trupą swego przyszłego męża Abrahama Izaaka Kamińskiego, grając głównie w operetkach. Prawdziwa sława przyszła dopiero po kilku latach, kiedy Kamińska podjęła repertuar poważny - wiązało się to z warszawską prapremierą "Di Gołdene Kejt" I.L. Pereca i tournée po Rosji (1908-1909).
Nie bez znaczenia było dobre przyjęcie artystki przez kręgi bogatych, zasymilowanych Żydów w Moskwie i Petersburgu. Kamińska występowała także w Stanach Zjednoczonych, Londynie i Paryżu. Zasłynęła jako odtwórczyni ról w sztukach Jakuba Gordina (zwłaszcza "Mirełe Eros"), ale także w "Norze" Henryka Ibsena i "Damie Kameliowej" Aleksandra Dumasa. To jej osobie - będącej filarem "Trupy Wileńskiej" - przypisywano zasługę wylansowania na scenie żydowskiej klasyki europejskiej: Szekspira, Czechowa i Shawa. Kamińska wystąpiła także w filmach jidisz: "Mirełe Eros" (1912), "Der Unbekanter" ("Nieznajomy", 1913), "Di Sztifmuter" ("Macocha", 1914), "Tkijes kaf" ("Ślubowanie", 1924).
Źródło: www.diapozytyw.pl, sierpień 2009.