Entropia powstała jesienią 2007 roku w Oleśnicy. Jej założycielami byli gitarzysta i wokalista Michał Dziedzic, basista i wokalista Marek Ceńkar oraz perkusista Patryk Budzowski. Następnie do tego składu dołączył klawiszowiec Damian Dudek, a jako ostatni – drugi gitarzysta Michał Duda. Dudę w 2014 roku zastąpił Kuba Cołta.
Na początku działalności Entropia podążała za takimi liderami światowej sceny postmetalowej, jak Neurosis czy Isis. Dowodem demo "Let’s Leave Before This Place Thaws" wydane w 2009 roku. Przyjęta na początku kariery formuła szybko okazała się za ciasna na aspiracje zespołu. W rozmowie z Magazynem Gitarzysta Michał Dziedzic mówił:
Cały fenomen postmetalu wydaje się powoli umierać śmiercią naturalną, pojawiła się masa epigonów, a liderzy gatunku wydają wtórne płyty, które są odgrzewaniem po raz enty tych samych schematów. Trzeba odrzucić ten instynkt stadny i szukać nowych rozwiązań, być krytycznym i źródła muzyki upatrywać we własnym wnętrzu.
W lutym 2013 roku ukazała się debiutancka długogrająca płyta Entropii – składające się z sześciu utworów "Vesper". Recenzenci zwracali uwagę na to, że wywodzący się ze świata muzyki ekstremalnej zespół nie boi się sięgać po stylistykę progrockową, elektronikę, nawet delikatny shoegaze. W rozbudowanych kompozycjach z "Vesper" było sporo powolnych i niskich partii gitar, co kojarzy się ze sludge i postmetalem, gitarowej ściany dźwięku i gardłowego wokalu. W wolniejszych momentach gitarowe riffy przenikały się z partiami klawiszy – kombinacja gatunków była bardzo oryginalna.
W lutym 2016 roku Entropia wydała nagrany z jeszcze szerszym gestem, brzmiący ostrzej album "Ufonaut". Osiem utworów wyprodukowali Jakub Mańkowski (producent "Vesper") oraz Haldor Grunberg (czyli Piotr Gruenpeter). Znaczącą rolę otrzymały biegające w stereo po kanałach klawisze, sample, ale też Entropia nadal zgłębiała świat black metalu, z perkusyjnymi galopadami i gwałtownymi zmianami tempa w kompozycjach. Wokal został sprowadzony do roli drugoplanowej, schowany w hałasie instrumentów, uwypuklona została sekcja rytmiczna.
Zespół sugerował, że tworzy muzykę psychodeliczną i transową, jednak przy nieustannie zmieniających się motywach i strukturalnym zagmatwaniu materiału trudno mówić o transie. Na pewno "Ufonaut" jest płytą kolorową i odważną, a przez cały album przewija się charakterystyczna dla Entropii podniosła, melancholijna atmosfera. Album brzmi znacznie pewniej niż "Vesper", ale wciąż oryginalnie, jakby rozbiegał się w różnych kierunkach. Doczekał się recenzji w Czechach, Grecji, Hiszpanii, Niemczech, na Węgrzech i we Włoszech. Po wydaniu płyty Dziedzic opowiadał w wywiadzie dla portalu Noisey:
"Ufonaut" był dla nas inicjacją, wejściem w nieznane i muzyka odzwierciedla euforię oraz zagubienie towarzyszące wywracaniu czarno-białego świata utartych schematów. Zaczęliśmy dostrzegać wszystko w szerszym kontekście, jako element większego planu (...) Jesteśmy czym jesteśmy - tylko i aż zespołem z czymś do przekazania. Możemy być wszystkim i nie mieć kompletnie znaczenia, jeżdżąc busem po zapyziałej Europie, gdzie języki zmieniają się jak w kalejdoskopie. Cały ludzki tygiel buzuje, a napięcie szuka ujścia.
Entropia bywa porównywana i jeździ na wspólne trasy koncertowe z zespołami równie otwartymi na mieszanie gatunków i psychodeliczny wymiar muzyki, jak Thaw, Ampacity czy Merkabah. Członkowie oleśnickiego zespołu pojmują postmetal jak najszerzej: widzą się wśród artystów traktujących tę muzykę tylko jak punkt wyjścia. W innej płaszczyźnie można ich umieścić pomiędzy mocnym i podniosłym, niemal kiczowatym graniem Blindead a przystępnym dla słuchacza, łagodnym i piosenkowym Tides From Nebula.
W manifeście umieszczonym na facebookowym profilu muzycy Entropii piszą:
Przekonani, że przyszłość świata musi być psychodeliczna lub nie będzie jej wcale, Entropia wychodzi z cienia jako wyznawcy postulatów Terrence’a McKenny i dążąc do restytucji tożsamości plemiennej oraz odrzucenia materialistycznej cywilizacji jako gwałtu na kosmicznym porządku. Wznosząc oczy ku bezkresnej próżni oczekujemy w milczeniu nadchodzącej odpowiedzi.
Dyskografia:
- 2009 – "Chimera" EP
- 2013 – "Vesper"
- 2016 – "Ufonaut"