Jezuicki rzeźbiarz niemieckiego pochodzenia czynny w Małopolsce w latach 20. XVIII w.
Pochodził ze Szwabii, może z miejscowości Pfronten. Między 1690 i 1694 pracował w warsztacie Meinrada Guggenbichlera w Mondsee (koło Salzburga). 17 września 1719 wstąpił w Krakowie do zakonu Jezuitów w wieku lat 48. Wniesioną do zakonu pokaźną sumę pieniędzy przeznaczył na odbudowę krakowskiego domu nowicjatu Św. Szczepana. Wykonywał dla tej inwestycji jakieś prace rzeźbiarskie. W latach 1721-23 pracował przy domu profesorów Św. Barbary i kolegium Św. Piotra w Krakowie. Po przenosinach do kolegium w Krasnymstawie, wykonywał prace dla tamtejszego kościoła jezuitów. Tam też zmarł 1 marca 1727 roku.
Do pewnych dzieł Heela zaliczane są: drewniane figury Marii z Janem oraz Marią Magdaleną dodane do gotyckiego krucyfiksu w ołtarzu głównym kościoła (podówczas jezuickiego) Św. Barbary w Krakowie - 1721-23 oraz cztery kamienne figury świętych w niszach fasady kościoła jezuitów Św. Piotra w Krakowie - 1723.
Analiza stylu dzieł Heela zdradza, iż artysta był zaznajomiony z rzeźbą rzymską końca XVII w. Poznał zapewne też środowisko Pragi ok. 1700.
Autor: Paweł Freus, listopad 2007.