Urodził się 25 stycznia 1973 roku w Szamotułach. Studiował w klasie kompozycji Jana Astriaba (dyplom z wyróżnieniem) oraz muzykę elektroniczną pod kierunkiem Lidii Zielińskiej w Akademii Muzycznej w Poznaniu. Edukację muzyczną uzupełniał na Międzynarodowych Warsztatach Muzyki Współczesnej Kraków/Stuttgart (1996) oraz na Międzynarodowych Warsztatach Twórczości Intermedialnej w Skokach (2000). W roku akademickim 1999/2000 był stypendystą Ministra Kultury i Sztuki, a w 2001 roku otrzymał nagrodę-stypendium firmy Davidoff dla młodych kompozytorów. W 2008 roku uzyskał stopień doktora sztuki muzycznej w Akademii Muzycznej we Wrocławiu.
Jest laureatem konkursów kompozytorskich: w 2000 otrzymał I nagrodę na konkursie kompozytorskim zorganizowanym w ramach Festiwalu "Śląskie Dni Muzyki Współczesnej" w Katowicach oraz wyróżnienie na Konkursie Kompozytorskim im. Adama Didura w Sanoku, w 2002 roku wyróżnienie na Konkursie Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda w Warszawie, w 2004 roku nagrodę na International Forum for Young Composers w Chalon-sur-Saône we Francji, a w 2009 roku – III nagrodę w Konkursie Kompozytorskim na utwór na orkiestrę w ramach Weimarer Frühjahrstage für zeitgenössische Musik w Weimarze.
Jego kompozycje były wykonywane na festiwalach muzyki współczesnej "Poznańska Wiosna Muzyczna", "Musica Polonica Nova" we Wrocławiu, "Śląskie Dni Muzyki Współczesnej" w Katowicach, "Warszawska Jesień" (podczas koncertu Koła Młodych Związku Kompozytorów Polskich), Festiwalu „Gaudeamus Music Week" w Amsterdamie, Dniach Muzyki Współczesnej w Dreźnie, Festiwalu Aspekte w Salzburgu, Festiwalu Morelia Nueva Musica w Meksyku, jak również na koncertach muzyki współczesnej w Théâtre Dunois w Paryżu, koncercie zamykającym projekt „Kulturjahr der Zehn" w Filharmonii w Berlinie, Londynie, Rzymie, Neapolu, Barcelonie i Stanach Zjednoczonych.
– "Prześwit" Artura Kroschela to kompozycja, w której pojedyncze, niepowtarzalne zestawienia brzmień instrumentów, "prześwity", wyłaniają się z delikatnego, lecz pełnego napięcia brzmienia orkiestry. Sam autor mówi, że w tym utworze "forma kształtuje brzmienie, a brzmienie formę". I rzeczywiście, cała dramaturgia kompozycji, w której krótkie, przenikliwe dźwięki sąsiadują z subtelnymi, płynnymi szmerami, wynikała z wyszukanego operowania grupami orkiestry, wzbogaconej o bardzo rozbudowany skład perkusji. Na różnorodność brzmienia wpłynęły też środki wyraźnie nawiązujące do koncepcji "muzyki konkretnej instrumentalnej" Helmuta Lachenmanna, m.in. bezdźwięczne wdmuchiwanie powietrza w partiach instrumentów dętych, pocieranie instrumentów perkusyjnych, gra na podstawku skrzypiec – fragment recenzji autorstwa Ewy Schreiber opublikowanej w 2008 roku w "Ruchu Muzycznym".
Utwory Artura Kroschla wykonywały zespoły i orkiestry takie jak Ensemble Aleph, Pierrot Lunaire Ensemble Wien, Warehouse Ensemble pod batutą Edwina Roxburgha, Sinfonietta Leipzig pod batutą Johannesa Harneita, An_arche New Music Ensemble, Polish Violin Duo, Orkiestra Filharmonii Poznańskiej pod batutą Marka Pijarowskiego oraz Sepia Ensemble – zespół powołany w 2012 roku z inicjatywy Artura Kroschela i Rafała Zapały.
Artur Kroschel współpracuje z reżyserami i plastykami komponując oraz opracowując muzykę do przedstawień i wystaw. Popularyzuje także muzykę współczesną, m.in. prowadzi w Poznaniu cykl otwartych wykładów na temat współczesnej muzyki sakralnej, a w szkołach powszechnych audycje poświęcone muzyce współczesnej. Jest współtwórcą i współorganizatorem Prowincjonalnego Festiwalu Muzyki Współczesnej "Młodzi Kompozytorzy", którego dwie edycje odbyły się w małych miastach Wielkopolski.
W latach 2001-2002 był sekretarzem Zarządu Koła Młodych Związku Kompozytorów Polskich. Obecnie jest wiceprezesem Poznańskiego Oddziału ZKP. Od 2011 roku pełni funkcję dyrektora artystycznego Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej "Poznańska Wiosna Muzyczna". Obecnie jest wykładowcą w Akademii Muzycznej w Poznaniu.
W 2009 roku Artur Kroschel otrzymał Nagrodę Rektora Akademii Muzycznej w Poznaniu, w 2010 – Odznakę Honorową "Zasłużony dla Kultury Polskiej", przyznaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W latach 2009 i 2012 kompozytor otrzymał także Nagrodę Rektora Akademii Muzycznej w Poznaniu.
Kompozycje
- Wariacje na fortepian solo (1996)
- Lśnienie na klawesyn solo (1997)
- Japońskie postludium na zespół kameralny (1997)
- Kolorowy tryptyk na perkusję, fortepian i zespół dziecięcy (1998)
- Ranek Artura, słuchowisko eksperymentalne (1998)
- Refren i przygrywka na organy (1998)
- Kwartet smyczkowy (1998)
- Interim na perkusję (1999)
- The Debris na orkiestrę kameralną (1999)
- Sen Centaura na taśmę (1999)
- Pejzaż przestrzeni na wiolonczelę i fortepian (2000)
- Rodzina na sopran i dwie perkusje (2000)
- A za oknem półmrok na kontrabas solo (2000)
- Kołysanka na taśmę (2000)
- Alias na orkiestrę symfoniczną (2000)
- Pupipara na skrzypce solo (2001)
- Dwa utwory na flet i gitarę (2001)
- Grosso modo na kwartet smyczkowy, perkusję i orkiestrę symfoniczną (2001)
- Trio na skrzypce, klarnet i fortepian (2002)
- Aunt's birthday na instrumenty dęte (2002, 2005)
- Angelus Domini na chór mieszany a cappella (2003)
- Subito na klarnet solo (2003)
- Assieds-toi, Mariette na sopran i instrumenty (2003)
- Less na orkiestrę symfoniczną (2004)
- Beischrift na flet, klarnet basowy, altówkę i wiolonczelę (2004)
- Interlude na 10 instrumentów (2005)
- Plamki na skrzypce i fortepian (2005)
- Fluchtpunkt na zespół smyczkowy (2005)
- Duo na dwoje skrzypiec (2006)
- Fracture na sześć instrumentów (2006-2007)
- Dissipatio na orkiestrę (2007)
- Prześwit na orkiestrę (2008)
- de dessous na 6 instrumentów (2009)
- tylko na klarnet solo (2009)
- Parfois na orkiestrę smyczkową (2009)
- Fonte na flet, obój, gitarę i wiolonczelę (2010)
- Traverse modulation na dwa flety (2010)
- Diaframma na altówkę i orkiestrę smyczkową (2010-2011)
- Exspectatio na chór kameralny i 12 instrumentów (2011)
- Inklination na flet i fortepian (2011)
- Étonnement na sopran, wiolonczelę i perkusję (2011)
- Deverbal na saksofon altowy, wiolonczelę, perkusję i fortepian (2012)
- Verso na klarnet i fortepian (2012)
- Mol-Parna flet glissandowy (2012)
- Oubli na trzy perkusje (2012)
- Suspension na klarnet basowy, trąbkę, perkusję, skrzypce i wiolonczelę (2012)
- Outline na puzon solo (2012)
- Tauen na flet i fortepian (2012)
- Deverbal II na saksofon altowy, perkusję i fortepian (2013)
- Esquisse na sopran, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2013)
- Still na flet solo (2013)
- Contexture na flet, klarneti skrzypce (2013)
- Epode na flet, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2013)
- Aller na puzon, wiolonczelę i orkiestrę (2013-2014)
- Torpore dla 11 wykonawców (2015)
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, styczeń 2005; aktualizacja: sierpień 2016.
