Książę Antoni Henryk Radziwiłł - kompozytor, wiolonczelista, mecenas sztuki i polityk. Urodzony 13 lipca 1775 prawdopodobnie w jednej z posiadłości rodowych Radziwiłłów na ziemiach wschodnich, zmarł 7 kwietnia 1833 w Berlinie. Syn wojewody wileńskiego księcia Michała Hieronima.
Był wszechstronnie uzdolniony artystycznie (m.in. rysunku uczył go Jean-Pierre Norblin de la Gourdaine), biegle grał na wiolonczeli, harfie i gitarze, śpiewał tenorem. Lata młodzieńcze spędził w Polsce i Niemczech, głównie w Berlinie. Po studiach na Uniwersytecie w Getyndze (1792-94) poślubił w 1796 księżniczkę pruską Fryderykę Dorotę Luizę Hohenzollern, córkę księcia Ferdynanda Pruskiego. Małżeństwo to określiło jego orientację polityczną, której celem stało się zbliżenie narodu polskiego do dynastii pruskiej.
W Berlinie, później również w Poznaniu, prowadził otwarty salon, w którym obok arystokracji spotykali się muzycy, poeci, malarze i myśliciele. Stałym elementem cotygodniowych spotkań były koncerty kameralne, często z udziałem księcia i innych członków jego rodziny. Interesował się również teatrem - brał czynny udział w przedstawieniach amatorskich, w których mógł popisać się swoim ładnym głosem. W Antoninie koło Ostrowa Wielkopolskiego wybudował pałac myśliwski. W nim również odbywały się wieczory muzyczne, gościł znajomych i przyjaciół (kilkakrotnie bywał tu Fryderyk Chopin). Podziw dla Radziwiłła - wiolonczelisty wyrażali najwybitniejsi kompozytorzy: Ludwig van Beethoven w dowód uznania poświęcił mu swoją Uwerturę op. 115, Felix Mendelssohn-Bartholdy - Kwartet fortepianowy op. 1, Maria Szymanowska - Serenadę na wiolonczelę i fortepian, Fryderyk Chopin - Introdukcję i Poloneza op. 1 na wiolonczelę i fortepian oraz Trio op. 8 na skrzypce, wiolonczelę i fortepian.
15 maja 1815, rozkazem króla Fryderyka Wilhelma, zostało utworzone Wielkie Księstwo Poznańskie, a jego namiestnikiem - pierwszym i ostatnim - został mianowany Antoni Henryk Radziwiłł. Książe nie spełnił jednak pokładanych w nim przez władze pruskie nadziei, związanych z akcją germanizacji terenów Księstwa, dlatego Fryderyk Wilhelm postanowił odwołać go z piastowanego stanowiska. Do formalnej dymisji jednak nie doszło, gdyż Radziwiłł zmarł z powodu epidemii cholery.
Ważniejsze kompozycje:
- pieśni na 1, 2, i 3 głosy:
- Trois romances françaises
- Trois romances
- Trois romances françaises avec leurs parodies allemandes
- Le mal d'amour, romance française
- L'amour charmoit ma vie pour une voix
- Duettino 'Im hohen Schilfe'
- Im hohen Schilfe für 3 Stimmen mit Klavier
- Compleinte de Marie Stuart, romance de Florian avec piano et violoncelle obligato
- Wandle duldend pour une voix et deux violoncells
- Lieder mit Begleitung der Guitarre und des Violoncells
- Stunden vergehen, Lied für eine Stimme mit Begleitung der Guitarre
- Les adieux du Cid, pieśń w muzycznej części anonimowej sztuki Le grand jour du chateau...
- Le pâtre, pieśń w muzycznej części anonimowej sztuki Le grand jour du chateau...
- 9 Lieder aus 'Wilhelm Meisters Lehrjahren' von Goethe in Musik gesetzt von dem Verfasser der Gesänge zu Goethes Faust
- Frühlingslied Liebend und geliebt zu werden, pieśń w dodatku nutowym do powieści Ludwika Achima von Arnim Armut, Reichtum, Schuld und Busse der Gräfin Dolores
- Warnung und Ermunterung, pieśń w dodatku nutowym do powieści Ludwika Achima von Arnim Armut, Reichtum, Schuld und Busse der Gräfin Dolores
- Emma, pieśń, słowa Johann Christoph Friedrich von Schiller
- na chór męski a cappella:
- Koptisches Lied 'Lasset Gelehrte sich zanken' , słowa Johann Wolfgang von Goethe
- Wie hat der Herr am sündigen Geschlecht, słowa Beckendorf
- Der Wein, der alte Liedertafel der Jungen 'Sind wir immer die Alten' , słowa Elkanz
- na fortepian:
- sceniczne:
- Compositionen zu Goethes 'Faust'
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, grudzień 2006.