Anna Królica, fot. Kamila Buturla, dzięki uprzejmości autorki
Rocznik 1982. Zanim zajęła się krytyką tańca, ukończyła rusycystykę i teatrologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 2011 r. Anna Królica wydała pierwszą na naszym rynku książkę o najnowszej historii i osiągnięciach polskiej sceny tańca współczesnego "Sztuka do odkrycia. Szkice o polskim tańcu". - To propozycja oryginalna i odważna - recenzowała Joanna Szymajda, dyrektorka Instytutu Tańca: "Badaczka przyjmuje za cezurę rozwoju polskiego współczesnego tańca rok 1973 i powołanie przez Conrada Drzewieckiego Polskiego Teatru Tańca – Baletu Poznańskiego, co jest powszechnie przyjęte w narracji historycznej. (...) Autorka sama wyznacza schemat, który wydaje się obrazować w dużym stopniu pewne obszary wykluczenia i przemilczenia w dotychczasowych publikacjach ale – co istotniejsze – powoli wypierane nawet ze świadomości artystów, zwłaszcza młodszego pokolenia i tym cenniejsze wydaje się być ich przypomnienie. Zamiast linearnej próby opisu wszystkiego, czytelnik otrzymuje precyzyjnie pomyślany przewodnik po wybranych zagadnieniach, którego cenną część stanowią rozmowy z artystami, skoncentrowane wokół historycznej osi przebiegu ich kariery i doświadczeń początków swoistego boomu na taniec współczesny w Polsce."
Jest autorką licznych tekstów o tańcu. Publikuje m.in. w "Didaskaliach", "Teatrze", portalu dwutygodnik.com, wspólnie z Witoldem Mrozkiem założyła także specjalistyczny portal poświęcony tematyce tańca współczesnego NowyTaniec.pl działający w latach 2006-2012. Prowadzi warsztaty i wykłady o tańcu teatralnym oraz z powodzeniem realizuje kuratorskie projekty w całej Polsce. Wśród nich "Maszynę choreograficzną" w krakowskiej Cricotece, "Archiwum Ciała" w Centrum Kultury Zamek w Poznaniu czy białostocki "Kalejdoskop". Jest współzałożycielką Otwartego Forum Środowisk Sztuki Tańca, przewodnicząca Rady Programowej w Instytucie Muzyki i Tańca oraz koordynatorem merytorycznym I Kongresu Tańca. Zasiadała także w komisji artystycznej kilku edycji Polskiej Platformy Tańca.
Anna Królica, fot. dzięki uprzejmości autorki
w 2014 r. ukazała się książka "Pokolenie solo. Choreografowie w rozmowach z Anną Królicą", która jest naukowo-literackim portretem najważniejszych twórców: tancerzy, choreografów i kuratorów młodej generacji, związanych m.in. z poznańską kuźnią talentów: Starym Browarem Nowym Tańcem i realizowanym tam przez Joanną Leśnierowską "Projektem Solo" . Rozmowy z kilkudziesięcioma rezydentami, m.in. Anitą Wach, Januszem Orlikiem, Tomaszem Bazanem czy Ramoną Nagabczyńską, uzupełniają sylwetki twórców reprezentujących inne rodzaje tańca, także balet i teatr tańca: Mikołajem Mikołajczykiem, Pauliną Wycichowską czy Anną Steller. We wstępie do książki autorka pisze:
" Chciałabym, aby "Pokolenie solo" stało się świadectwem zachodzących zmian", dlatego zwracam uwagę na nową generację choreografów, która już od dekady działa na polskiej scenie. Podczas przeprowadzania wywiadów powtarzałam część pytań, szczególnie te dotyczące edukacji, dopytując o powody wyjazdów na zagraniczne uczelnie i przyczyny powrotu do Polski. Interesował mnie także stosunek młodych choreografów do mistrzów, waga, jaką nadają swojemu udziałowi w Solo Projekcie, albo znaczenie współpracy ze Starym Browarem lub z innymi ośrodkami tańca. Ciekawiły mnie metody pracy, wybór technik, proces twórczy, spostrzeżenia na temat zmian zachodzących w polskim tańcu. (...). Wielu próbowało dostać się do legendarnego P.A.R.T.S, belgijskiej skzoły Anny Teresy de Keersmaeker. Wielu nie odnajdywało się w repertuarze szkół baletowych, ale myślało poważnie o tańcu, profesjonalnym tańczeniu i tworzeniu choreografii. Pracują samotnie i niezależnie od systemu, występują najczęśniej w małych formatach, sami dla siebie tworząc choreografie. To najczęściej dwudziesto-, trzydziestolatkowie, którzy świetnie odnajdują się w estetyce nowego tańca, a teatr tańca zostawili gdzieś za sobą".
"Pokolenie solo" powstało dzięki stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Anna Królica prowadzi także badania na temat pamięci i ciała w Teatrze Śmierci Tadeusza Kantora i Tanztheater Piny Bausch.
W 2016 roku po raz pierwszy zebrała się Rada Redakcyjna Słownika tańca XX i XXI wieku, której członkinią jest - obok m.in. prof. Małgorzaty Leyko i dr Joanny Szymajdy - także Anna Królica. Projekt jest realizowany przez Katedrę Dramatu i Teatru Uniwersytetu Łódzkiego i stanowi "ambitny plan opracowania pierwszego polskiego kompendium wiedzy na temat tańca – jego estetyki, form, technik i twórców".
W 2017 roku owocem współpracy wydawniczej Centrum Sztuki w Mościcach oraz Instytutu Muzyki i Tańca stała się pierwsza w Polsce publikacja przedstawiająca fotografię teatru tańca. "Nienasycenie spojrzenia" to bardzo ważna książka w czasie, gdy ruch i taniec stają się – jak pisze w jednym z esejów w albumie Adam Mazur – "modne" i coraz śmielej przechodzą z offu do dużych instytucji. Książka przedstawia dzieło choreograficzne (i sytuację performatywną) jako otwarte i relacyjne, zachowuje przy tym harmonię między częścią teoretyczną a wizualną. Pomysł Anny Królicy, by wyłonić z cienia pracę cichych towarzyszy spektakli tanecznych łączy się z tajemnicą ukrytą w samej fotografii: autorzy zdjęć docierają do nieoczywistych pierwiastków spektakli tanecznych, a teraz także ich praca zyskuje własną widoczność.
źródła: "Pokolenie solo", wyd. Cricoteca, taniecpolska.pl, oprac. AL, marzec 2014; aktualizacja lipiec 2018, MO