Pianista, kompozytor, dyrygent i publicysta. Urodzony 23 marca 1933 w Krakowie, zmarł 16 września 1998 w Warszawie.
-
W latach 1952-57 studiował muzykologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Ponadto odbył prywatne studia w zakresie kompozycji oraz analizy i teorii muzyki współczesnej pod kierunkiem Bogusława Schaeffera i Eugeniusza Rudnika w Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia (1955-57). Do 1974 działał przede wszystkim jako pianista jazzowy. Od 1959 kierował zespołami, w których grali m.in. Włodzimierz Nahorny, Zbigniew Namysłowski, Jacek Ostaszewski, Tomasz Stańko, Janusz Trzciński i Michał Urbaniak. Koncertował z nimi w wielu krajach Europy i w Stanach Zjednoczonych (m.in. na festiwalach jazzowych w Newport i Waszyngtonie). Dokonał licznych nagrań płytowych. Współpracował także z zagranicznymi muzykami, takimi jak Stan Getz, Lucky Thompson, Phil Woods i Art Farmer. W latach 1965-70 brał kilkakrotnie udział - jako dyrygent, pianista i kierownik artystyczny - w "Jazz Workshops" w Hamburgu, organizowanych przez Norddeutscher Rundfunk. Od 1974 pełnił funkcję dyrektora i kierownika artystycznego Orkiestry Polskiego Radia i Telewizji "Studio S-1" w Warszawie.
Oprócz działalności koncertowej i organizatorskiej zajmował się również publicystyką i krytyką muzyczną. Jest współautorem "Leksykonu kompozytorów XX wieku" (PWM, Kraków 1963), redaktorem haseł działu jazzowego "Encyklopedii Muzycznej PWM", a także autorem licznych recenzji, artykułów i esejów w czasopismach muzycznych.
Dorobek kompozytorski Andrzeja Trzaskowskiego obejmuje utwory orkiestrowe, kameralne i fortepianowe, a także wiele ilustracji muzycznych do filmów i sztuk teatralnych. W 1972 jego balet telewizyjny Nihil est na 8 wykonawców jazzowych i orkiestrę symfoniczną (1972) otrzymał III nagrodę (I i II nie przyznano) na Konkursie Komitetu ds. Radia i Telewizji oraz Nagrodę Główną na Konkursie Związku Kompozytorów Polskich.
Ważniejsze kompozycje:
- Kalatówki 59 na sekstet jazzowy (1960)
- Ballada z Silverowską kadencją na trio fortepianowe (1961)
- Transformations na fortepian (1961)
- Requiem for Scotty na fortepian (1962)
- Full stop na sekstet jazzowy (1962)
- Nihil novi na trąbkę i orkiestrę kameralną (1962)
- Wariacja jazzowa na temat "Chmiela" (1963)
- Introwersja na fortepian (1963)
- Wariacja jazzowa na temat "Oj tam u boru" na kwintet jazzowy (1964)
- Post scriptum [wersja I] na kwintet jazzowy (1964)
- Synopsis [wersja I] na kwintet jazzowy (1964)
- Blue-beard na zespół instrumentalny (1964)
- Cosinusoida na zespół instrumentalny (1965)
- My point of view na zespół instrumentalny (1965)
- Synopsis [wersja II] na orkiestrę (1965)
- The Quibble na zespół instrumentalny (1966)
- Seant na sekstet jazzowy (1966)
- The Opener I na zespół instrumentalny (1967)
- Disagreement na kwintet jazzowy (1967)
- Piece for Ronnie na zespół instrumentalny (1967)
- Post scriptum [wersja II] na orkiestrę (1967)
- Muzyka na dominancie z małą sekundą i kwartą na sekstet jazzowy (1968)
- Something Rustic na zespół kameralny (1968)
- Posters na sekstet jazzowy (1969)
- Epitaph for K. K. [wersja I] na sekstet jazzowy (1969)
- Collection na zespół instrumentalny (1970)
- Double na kwintet jazzowy i taśmę (1970)
- The Opener II na orkiestrę jazzową (1970)
- Bloki na fortepian, elektryczne skrzypce i orkiestrę (1971)
- Magma na flet, elektryczne skrzypce i orkiestrę (1972)
- Nihil est, balet telewizyjny na 8 wykonawców jazzowych i orkiestrę symfoniczną (1972)
- Pół żartem... na orkiestrę (1973)
- His Better Feeling na orkiestrę (1974)
- Vision na fortepian, saksofon altowy i orkiestrę (1974)
- Better Luck Next Time na orkiestrę (1974)
- Epitaph for K. K. [wersja II] na orkiestrę (1974)
- Close Up na 3 wykonawców (1979)
- Suspensus na orkiestrę (1980)
- Wariacje w stylu nowoczesnym na popularne tematy na fortepian
Autor: Anna Iwanicka-Nijakowska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, grudzień 2007.