W czasie okupacji, w 1941 roku wyjechał z rodzicami do Stambułu, potem do Palestyny. Uczył się w Tel Awiwie, Bejrucie i polskiej Junackiej Szkole Kadetów w obozie Barbara w Palestynie. W 1947 roku trafił do Londynu, gdzie ukończył studia humanistyczne na uniwersytetach w Londynie, Sussex i Oxfordzie (anglistyka i filozofia). Współpracował z wieloma emigracyjnymi wydawnictwami i czasopismami literackimi (m.in. "Wiadomości", "Kultura", "Oficyna Poetów"), był założycielem (w 1959) i redaktorem naczelnym "Kontynentów". W latach 1955-57 pracował w Monachium w Sekcji Polskiej Głosu Ameryki. Po 1956 roku publikował też w prasie i wydawnictwach krajowych. Pracował na wielu uczelniach angielskich jako wykładowca filozofii (Thames Polytechnic w Londynie), estetyki i literatury (Medway College of Design w Rochester); dla brytyjskiego radia opracowywał audycje o kulturze polskiej; w latach 1957-65 był zatrudniony w przedsiębiorstwie asekuracyjnym; był też zastępcą kierownika ośrodka studiów translatorskich, oraz administratorem szkockiego zamku.
Tłumaczy na język angielski zarówno dawną (Jan Kochanowski), jak też najnowszą (Rafał Wojaczek, Bronisław Maj) poezję polską ("...na przestrzeni wielu lat udało mi się przełożyć przeszło trzysta wierszy, a może, żeby oddać sprawiedliwość naszej poezji, trzeba by było przełożyć ich siedemset..."); również prozę (Jerzy Szaniawski), dramat (Zbigniew Herbert) i filozofię (Roman Ingarden).
Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień (Fundacji im. Kościelskich; British Arts Council).
Twórczość, zarówno tę poetycką, jak i prozatorską, a zwłaszcza eseistyczną Czerniawskiego określa się mianem intelektualnej. Jest to zapis osobistych doświadczeń pisarza, a jednocześnie próba uchwycenia przeżyć wspólnych dla pokolenia dojrzewającego w cieniu dwóch zbrodni XX wieku - nazizmu i ponurego komunizmu. Czerniawski odwołuje się zarówno do rodzimej, jak i anglosaskiej tradycji literackiej. Swoją twórczość zamyka w zdyscyplinowanej, wstrzemięźliwej formie i doskonale rozpoznawalnym, zindywidualizowanym języku. Uważany jest za pisarza elitarnego, a jego pisarstwo - pełne odniesień do filozofii (m.in. Heideggera i Wittgensteina), estetyki, malarstwa i literatury - uznaje się za trudne i nieprzystępne, z czym zresztą sam autor często polemizuje. Za motto do jego twórczości poetyckiej może posłużyć wypowiedź samego Czerniawskiego: "Ja się wolę odnosić do pięknej wypowiedzi Jana Kochanowskiego 'Sobie piszę a Muzom'. Jak ktoś zauważy i zechce przeczytać, to bardzo ładnie i dobrze, [...] nigdy nie pisałem celowo."
Adam Czerniawski jest kontrowersyjną postacią polskiej sceny literackiej i uczestnikiem wielu polemik - nie tylko literackich. Jego bezkompromisowość, szczerość i odwaga intelektualna (ostre oskarżenia kierowane zawsze imiennie, np. pod adresem Czesława Miłosza czy Stanisława Barańczaka, wydawnictw, czasopism, krytyków i badaczy) przysparzają mu licznych wrogów z wielu środowisk, przez które bywa lekceważony i marginalizowany. Swoje spory prowadzi jednak z silnym poczuciem, iż walczy "o", a nie "z". Świadomie, aczkolwiek nie bez sprzeciwów, żyje na uboczu polskiego życia literackiego, daleko od miejsc, gdzie tworzy się literackie hierarchie i ustala szkolne kanony.
Autor: Paweł Dudziak, Uniwersytet Warszawski, czerwiec 2003
Twórczość
Poezja
- Polowanie na jednorożca, Londyn 1956
- Topografia wnętrza, Paryż 1962
- Sen, cytadela, gaj, Paryż 1966
- Widok Delft, Kraków 1973
- Wiek złoty, Paryż 1982
- Władza najwyższa, wybór wierszy z lat 1953-1978, Kraków 1982
- Jesień, Kraków 1989
- Poezje zebrane, Łódź 1993
- Inne wiersze i historia ludzkości, Katowice 1999
Proza
- Części mniejszej całości, [wstęp: Witold Gombrowicz], Londyn 1964
- Akt, Londyn 1975
- Koncert życzeń, Warszawa 1991
- Narracje ormiańskie. Opowiadania zebrane, Warszawa 2003
Eseje literackie i filozoficzne
- Liryka i druk, Londyn 1972
- Wiersz współczesny, Londyn 1977
- Muzy i sowa Minerwy, Wrocław 1994
- Krótkopis 1986-1995, Katowice 1998
- Światy umowne, Warszawa 2001
- Wyspy szczęśliwe. Eseje o poezji, Toronto 2007
Prace redakcyjne
- Ryby na piasku (antologia "poetów londyńskich" należących do tzw. "grupy Kontynentów"), Londyn 1965
Przekłady
- Heraklit, Zdania, Łódź 1992
Autobiografia
- Fragmenty niespokojnego dzieciństwa, Aneks, Londyn 1995