Zdobył szeroką popularność nie tylko wśród fanów tego gatunku.
Powstał w 1986 roku w Poznaniu. Założył go basista i wokalista Tomasz "Titus" Pukacki (ur. 9 sierpnia 1967 w Poznaniu), do którego dołączyli gitarzyści Robert "Litza" Friedrich (ur. 15 kwietnia 1968 roku w Sulechowie) i Dariusz "Popcorn" Popowicz (ur. 2 sierpnia 1969 roku w Poznaniu) oraz perkusista Piotr "Chomik" Kuik.
Wówczas zespół istniał tylko kilka miesięcy, a zawiesił działalność z powodu powołania Titusa do odbycia służby wojskowej. W czasie przerwy Litza występował w zespole Turbo, a Popcorn w Wilczym Pająku.
Acid Drinkers reaktywował się na początku 1989 roku, ale bez Kuika, a z Maciejem "Ślimakiem" Starostą (ur. 9 stycznia 1971 w Poznaniu). Grupa zadebiutowała na scenie w sierpniu tego samego roku podczas "Metal Madness" odbywającej się na wrocławskiej Wyspie Słodowej. Pierwszych nagrań dokonała w marcu 1990 roku dzięki pomocy zespołu Turbo, który zakończył pracę w studio dzień przed wyznaczonym terminem i ten właśnie dzień podarował Acidom.
Zespołem zainteresował się szef Metal Mind Productions, Tomasz Dziubiński. Wziął nagrania Acids na targi MIDEM do Cannes. Spodobały się one przedstawicielom renomowanej angielskiej firmy Music For Nations, która zdecydowała się wydać płytę Acid Drinkers na Starym Kontynencie. Dlatego "Are You A Rebel?" najpierw pojawiła się w sklepach Europy Zachodniej, a dopiero rok później w Polsce. Zresztą Krążek dostał bardzo dobre recenzje zagranicą, jedni krytycy określili styl zespołu jako "Guns'N Roses na obrotach Metalliki", inni porównywali go do Dead Kennedys.
To jedna z najważniejszych polskich płyt lat 90., która pokazała pomysłowość i potencjał drzemiący w młodych poznaniakach, którzy thrash metal potrafili w niezwykły sposób połączyć z punk rockiem.
Natomiast w Polsce Acid Drinkers dzięki poczuciu humoru i dystansowi do własnej twórczości zmienił pompatyczną wówczas scenę heavymetalową w muzykę żywą i ciekawą. Zresztą grupa szybko stała się jedną z największych atrakcji koncertowych w kraju i weszła do czołówki polskiego rocka w ogóle. Taka sztuka udała się wcześniej tylko TSA. Nie udało się natomiast wyjechać na koncerty poza Polskę. Na drodze stanęła głównie biurokracja, ponieważ wówczas trzeba było posiadać wizy wjazdowe niemal do wszystkich krajów Europy Zachodniej.
Gorsze wrażenie robiła druga płyta "Dirty Money, Dirty Tricks". Przyniosła też muzykę różniącą się od tej znanej z "Are You A Rebel?", bardziej stonowaną, bliższą klasycznemu hard rockowi. Jednym z najciekawszych fragmentów albumu okazała się zwariowana przeróbka "Smoke On The Water" z repertuaru Deep Purple. Zresztą po wydaniu "Dirty Money, Dirty Tricks" zespół towarzyszył Ian Gillanowi, wokaliście tej słynnej kapeli, podczas jego trzykoncertowego tournée po Polsce.
"Strip Tease" - trzecie wydawnictwo poznaniaków - okazał się powrotem do thrash metalu. Zresztą w kolejnych latach ostre, thrashmetalowe płyty przeplatane były tymi spokojniejszymi, tradycyjnie rockowymi. Największym powodzeniem ze "Strip Tease" cieszyły się przeróbki "Seek And Destroy" Metalliki w wersji flamenco i z gościnnym udziałem Edyty Bartosiewicz oraz "Always Look Of The Bright Side Of Life" z filmu "Żywot Briana" trupy Monthy Pythona. Podczas kilku koncertów trasy promującej "Strip Tease" grupę poprzedzał nikomu jeszcze nieznany Hey.
Zgodnie z zasadą, kolejna płyta Acid Drinkers, "Vile Vicious Vision" przyniosła muzykę lżejszą, bardziej przebojową. Największym powodzeniem cieszyły się piosenki "Zero", gdzie Titus zaśpiewał o życiowych niedorajdach, "Pizza Driver" poświęcone byłemu wokaliście Wilczego Pająka, który wyjechał za chlebem do Niemiec oraz zaśpiewany przez Ślimaka "Midnight Visitor", kiczowata ballada zbliżona stylistycznie do piosenek Elvisa Preslaya. Zresztą "Vile Vicious Vision" to jedyna płyta, na której zaśpiewali wszyscy członkowie zespołu - wcześniej oprócz Titusa wokalnie udzielał się głównie Litza (średnio w dwóch piosenkach na płycie), choć na "Strip Tease" zaśpiewał też Popcorn.
Jako że Acid Drinkers świetnie radzili sobie z przerabianiem cudzych piosenek, w 1994 roku postanowili poświęcić takim przeróbkom niemal całą płytę. Tak powstał "Fishdick", na którym znalazły się Acidowe wersje m.in. "Another Brick In The Wall" Pink Floyd, "Ace of Spades" Motorhead, "Oh no, Bruno" NoMeansNo, "Deuce" Kiss czy "N.I.B." Black Sabbath. "Fishdick" był początkiem krótkiej współpracy zespołu z firmą Loud Out Records. W "Baladzie" - jednej z dwóch własnych kompozycji - gościnnie zaśpiewała Patrycja Kosiarkiewicz. Po nagraniu płyty Litzę, który musiał się poddać operacji serca, zastąpił na kilka miesięcy Paweł "Paulo" Grzegorczyk z zespołu Hunter.
Po rekonwalescencji Litzy grupa przygotowała (również w 1994) kolejną płytę, "Infernal Connection". To najlepsze, najbardziej dojrzałe dzieło Acid Drinkers, tętniące thrashmetalową energią. W "Consumencie" (coverze Kultu) gościnnie zaśpiewał Kazik Staszewski, a na gitarze zagrał Grzegorz Skawiński. Do dziś utwory z tej płyty stanowią stały punkt koncertów zespołu (jak "The Joker", "Anybody Home?" czy "Dancing In The Slaughter-House"). W 2006 roku, czyli w trzynastą rocznicę jej wydania, odbył się w Poznaniu specjalny koncert złożony tylko z utworów, które znalazły się na "Infernal Connection".
W 1995 utworzona przez Litzę agencja Stage Diving Club wydała limitowaną edycję kasety "Acid Drinkers 1985 / 3 Version 4 Yonash", na której znalazły się archiwalne nagrania z początku Acid Drinkers oraz taneczne wersje utworu "Slow and Stoned (Method Of Yonash)" stworzone przez realizatorów Tomasza Bonarowskiego i Jarogniewa Milewskiego. Remiksy dostępne były również na jednej z późniejszych reedycji.
"The State Of Mind Report" - kolejne dzieło Acid Drinkers - to powrót do muzycznych fascynacji wieku nastoletniego członków zespołu, do Motorhead, Judas Priest, Iron Maiden, wczesnej Metalliki. Świadczą o tym piosenki "Solid Rock", "Private Eco" czy "Pump the Plastic Heart". Niespodzianką okazała się ballada "Walkway To Heaven" (z melodią opartą na brzmieniu orkiestry smyczkowej), która zdobyła popularność m.in. w pierwszym programie Polskiego Radia. Album wydano też na czerwonym winylu (w limitowanym nakładzie), a między wszystkimi piosenkami słychać było trzaski pochodzące "czarnego krążka". Po wydaniu płyty ukazała się też książka "Raport o Acid Drinkers" [autorstwa Leszka Gnoińskiego - przyp. red.], która pokazała kulisy powstania zespołu i jego drogę na szczyty polskiego show biznesu.
Zgodnie z zasadą "jedna ostra, kolejna bliższa tradycji", "High Proof Cosmic Milk" było płytą z muzyką ciężką, twardą, mocną, ale tym razem niezwykle nowoczesną, nawiązującą do dokonań Sepultury czy Korn. Album promowała odjazdowa przeróbka "Proud Mary" z repertuaru Creedence Clearwater Revival. Zespół uhonorowano Fryderykiem w kategorii "hard & heavy". Płytę promowała trasa koncertowa. Jej fragmenty nagrano i wydano na "Varran Strikes Back - Alive!!!". Jedyna płyta nagrana na żywo nie pokazała koncertowego potencjału zespołu stając się jedną ze słabszych pozycji w jego dyskografii.
Po tournee z Acid Drinkers pożegnał się Litza, który poświęcił się działalności w zespołach 2Tm2,3 i Arka Noego, a także KNŻ (z przerwą w latach 2000-2008) i założonej w 2010 roku Luxtopedzie. Jego miejsce zajął Przemysław "Perła" Wejmann. Już z nim zespół nagrał "Amazing Atomic Activity". Znów do promocji posłużył cover -"(I Can't Get No) Satisfaction" The Rolling Stones. Jednym z najciekawszych fragmentów albumu okazała się piosenka "Cops Broke My Beer", która opowiadała o tarapatach Popcorna podczas pierwszej wizyty Acid Drinkers w Stanach Zjednoczonych we wrześniu 1998, kiedy to gitarzysta znalazł się w areszcie, bo... wyszedł z piwem w ręku przed klub. Do płyty przylgnęło określenie "fruit album", ponieważ charakterystyczną cechą okładki były owoce, które układały się symbol radioaktywności.
Na "Amazing Atomic Activity" znów grupa powróciła do hard rocka, więc "Broken Head" emanowało potężną thrashmetalową siłą i agresywnością. Ta płyta pokazała też Acid Drinkers z nieco innej strony, utwory stały się bardziej "pokręcone" aranżacyjnie, co stało się głównie zasługą nowego gitarzysty. Za "Broken Head" grupa otrzymała Fryderyka. Najlepszym albumem z udziałem Perły okazała się jednak "Acidofilia" - album bez słabych punktów, który spokojnie można postawić w jednej linii z największymi osiągnięciami Acidów. Jednak mało brakowało, a "Acidofilii" w ogóle by nie było, albo ukazałaby się z dużym opóźnieniem. Powodem było jej zniknięcie w wirtualnej przestrzeni. Na szczęście realizatorowi udało się ją odnaleźć na czas.
"Acidofilia" to pożegnanie Perły, który odszedł z zespołu i skupił się na pracy realizatora. Zresztą w kolejnych latach nagrywał płyty swoich byłych kolegów z zespołu. Jego miejsce zajął Tomek "Lipa" Lipnicki, dawniej wokalista i gitarzysta Illusion. W tym czasie na koncertach Acidzi wykonywali też utwory Illusion. Lipa uczestniczył w nagraniu płyty "Rock Is Not Enough" (tytuł to parafraza jednego z filmów o Jamesie Bonddzie - "World Is Not Enough") i piętno jego osobowości słychać w kilku utworach, jak choćby w "The Ball And The Line", jednym z najlepszych na płycie.
Album otrzymał Fryderyka. Zespół na trasę promująca w połowie 2004 roku pojechał już bez Lipy, a z Aleksandrem "Olassem" Mendykiem. Olass okazał się najbardziej pasującym do zespołu gitarzystą po odejściu Litzy. Przez kolejne trzy lata Acidzi głównie koncertowali. Wystąpili m.in. przed Deep Purple i Ten Years After, trzykrotnie na Hunterfeście w Szczytnie, a w 2007 na festiwalach w Węgorzewie i Przystanku Woodstock, gościnnie z Litzą i Perłą. Podczas jednej z tras powstał film dokumentalny "Chasing The Acids", który otrzymywał nagrody na festiwalach filmów niezależnych. Dołączono go do DVD "The Hand That Rocks The Coffin" w 2006.
Przygotowali też płytę "Verses Of Steel" - jedną z najciężej brzmiących w dorobku. "In A Black Sail Wrapped" zaskakiwał thrashową agresywnością, ale grupa też spoglądała na nowinki, jak choćby nu metal, którym przesiąkła najbardziej melodyjna kompozycja "We Died Before We Start To Live". "Verses Of Steel" nagrodzono Fryderykiem. Jesienią 2008 grupa ruszyła w trasę promującą, ale tournée to zakończyło się tragicznie - po ostatnim koncercie w Krakowie z powodu niewydolności układu krążenia zmarł Olass.
Kolejne pół roku Acid występowali jako trio (m.in. podczas koncertu reaktywowanego Illusion czy na krakowskim Rynku podczas finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy). W połowie kolejnego roku nowym gitarzystą Acidów został dotychczasowy techniczny, Wojciech "Yankiel" Moryto. Już z nim zespół zaprezentował się na festiwalu w Węgorzewie z nietypowym repertuarem, bowiem grając przeróbki Led Zeppelin, a okazją ku temu była 40. rocznica ukazania się dwóch pierwszych płyt słynnej formacji. Natomiast jesienią pojechał w trasę, aby uczcić swoje 20. urodziny. W części koncertów gościnnie wzięli udział Litza i Perła.
W 2010 zespół przygotował "FishDick Zwei. The Dick Is Rising Again", czyli drugą płytę z coverami. Album cieszył się bardzo dużym zainteresowaniem, a "Love Shock" z repertuaru amerykańskiej grupy B 52's zaśpiewany z udziałem Ani Brachaczek z zespołu Biff, stał się największym przebojem 2010 roku - dotarł na sam szczyt wciąż prestiżowej Listy Przebojów Trójki i zdobył Fryderyka w kategorii "przebój roku". Zresztą Acidzi stali się jednymi z bohaterów gali, bowiem otrzymali je jeszcze w kategoriach "najlepsza oprawa graficzna", "metal" i "grupa roku". Wiosną następnego roku zdobyli też SuperJedynkę na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu wykonując "Hit The Road Jack" Raya Charlesa połączony z ich własnym "The Joker". W nagraniu płyty - oprócz Brachaczek -uczestniczyli jeszcze m.in. Czesław Mozil (zaśpiewał w "Nothing Else Maaters" Metalliki) i Wacław "Vogg" Kiełtyka z Decapitated, który zagrał w "Hot Stuff" pochodzącym z repertuaru Donny Summer. Po wydaniu płyty grupa pojechała w tournée, w lecie 2011 roku uczestniczyła m.in. w festiwalu w Jarocinie.
Nagrania Acid Drinkers można też znaleźć na płytach Małgorzaty Ostrowskiej ("Małgorzata Ostrowska" z 1993, gdzie z wokalistką Lombardu wykonali "Polowania, polowania" i "Kobra w mojej głowie") oraz kompilacji "Być wolnym" stworzonej przez Jana Borysewicza (tu znalazło się "Blustery Nite Tour").
Najwięcej poza zespołem udzielał się Titus. Pod nazwą Tommy Gunn nagrał w 2009 płytę "La Peneratica Avavolya". W 1993 roku wraz z Dariuszem "Para Wino" Paraszczukiem i Piotrem "Peterem" Wiwczarkiem (liderem Vader) wystąpił na kasecie "Bandid Rockin", gdzie zaśpiewał utwory punkrockowego zespołu Dead Kennedys. W latach 1995-98 współtworzył supergrupę Albert Rosenfield. Występował też z zespołami Virgin Snatch, Homo Twist, współpracował z Closterkeller, Cremaster, Żuki Rock'n'Roll Band, Nagły Atak Spawacza, Holy Smoke. Zaśpiewał na koncertach Pidżamy Porno, Plateau, a w sierpniu 2011 wziął udział w Przystanku Republika na Przystanku Woodstock, gdzie zaśpiewał słynny "Kombinat". Ślimak występował m.in. z Flapjackiem (był jednym z jego założycieli), Houk, Dog Family i Arką Noego, a Popcorn grał z Armią i formacją Budzy i Trupia Czaszka.
Dyskografia:
- "Are You A Rebel?" (LP i CD), 1990, Under One Flag (Europa); (LP i CD), 1991, Polskie Nagrania;
- "Dirty Money, Dirty Tricks" (CD), 1991, Indies; (LP i CD), 1991, Under One Flag (Europa);
- "Strip Tease" (CD), 1992, Metal Mind Productions; (CD), 1992, Under One Flag (Europa);
- "Vile Vicious Vision" (MC), 1993, Loud Out Records; (CD), 1994, Loud Out Records;
- "Fishdick" (CD), 1994, Loud Out Records;
- "Infernal Connection" (CD), 1994, Mega Czad;
- "Acid Drinkers 1985 / 3 Version 4 Yonash" (MC), 1995, Stage Diving Club;
- "The State Of Mind Report" (CD i LP), 1996, Polton;
- "High Proof Cosmic Milk" (CD), 1998, Metal Mind Records; (LP), 1998, SDC;
- "Varran Strikes Back - Alive!!!" (CD), 1998, Metal Mind Records;
- "Amazing Atomic Activity" (CD), 1999, Metal Mind Records;
- "Broken Head" (CD), 2000, Metal Mind Records;
- "Acidofilia" (CD), 2002, Sony Music Polska;
- "Maximum Overload" (CD), 2002, Metal Mind Productions;
- "Rock Is Not Enough" (CD), 2004, Sony Music Polska;
- "15 Screwed Years" (DVD), 2004, Metal Mind Productions;
- "The Hand That Rocks The Coffin" (DVD), 2006, Metal Mind Productions;
- "Verses Of Steel" (CD), 2008, Mystic;
- "Acid Empire - Anthology 1989-2008" (13CD + 2DVD), 2008, Metal Mind Records;
- "FishDick Zwei. The Dick Is Rising Again" (CD), 2010, Mystic.
Autor: Leszek Gnoiński, sierpień 2011.