Ukończył germanistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Syn wybitnego pianisty Jana Ekiera. W 1992 roku ukazały się jego tomy "Z dnia na dzień" i "Cały czas. Wiersze 1986-91", a w 1999 roku "Podczas ciebie". W 2012 roku opublikował tomik "Krajobraz ze wszystkimi", za który nominowany został do Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego "Orfeusz".
Charakteryzuje się niezwyczajną, wręcz epigramatyczną językową oszczędnością, wieloznacznością i nastrojową gęstością. Jego liryka jest inspirowana poezją Celana i Ryszarda Krynickiego. Jak pisał Marian Kisiel:
Liryka Jakuba Ekiera jest sztuką wielkiej skali wyrazu. To cichy głos, który rozsadza skały.
Tłumaczył m.in. Celana, Kunze, Frischa, Brechta, Kafkę. Pytany, czy uważa swoją twórczość translatorską za równorzędną działalność artystyczną, a przekłady za odrębne dzieła sztuki, odpowiadał:
Osiemnastowieczny angielski teoretyk przekładu Alexander Fraser Tytler postulował, żeby przekład cechował się „swobodą kompozycji oryginalnej”. Uważam też, że tłumacz ma obowiązek ukazać artyzm oryginału – więc wymagam od własnych przekładów, by oddawały go możliwie w analogicznej mierze i w analogiczny sposób. Gra słów musi być równie lekka i swobodna, równie spielerisch, jak u autora, styl nie mniej rozpoznawalny. Ale też oczywiście nie bardziej. To taki paradoks: tłumacz musi umieć korzystać ze swojej wolności, by być służebnym (www.goethe.de).
Za swoją działalność translatorską uhonorowany został m.in. Nagrodą austriackiego Ministerstwa Kultury, Oświaty i Sportu (2008), Nagrodą "Literatury na Świecie" (2010) i Nagrodą im. Karla Dedeciusa (2013).
Źródło: www.polska2000.pl; copyright: Stowarzyszenie Willa Decjusza, maj 2003, aktualizacja: AP, listopad 2019.
Twórczość:
Poezje
- "Z dnia na dzień" (1992);
- "Cały czas. Wiersze 1986-91" (1992);
- "Podczas ciebie" (1999);
- "Krajobraz ze wszystkimi" (2012).
Przekłady
- "Paul Celan. Miasta i miejsca" Helmuta Böttigera (2002);
- "Rachuba świata" Daniela Kehlmanna (2007);
- "remont poranka" Reinera Kunzego (2008);
- "Proces" Kafki (2008);
- "Subtelny nos Lilly Steinbeck" Heinricha Steinfesta (2010);
- "Przestępstwo" Ferdinanda von Schiracha (2011);
- "Dziennik 1956−1949, 1966−1971" Maksa Frischa (tłumaczenie wspólnie z Krzysztofem Jachimczakiem, 2015).