Współtwórca śląskiej (właściwie: katowicko-mikołowskiej) grupy poetyckiej "Na Dziko"- oprócz niego wchodzili w jej skład Wojciech Kuczok, Maciej Melecki, Krzysztof Siwczyk, Krzysztof Śliwka, Grzegorz Olszański oraz Radosław Kobierski. Współredaktor pisma o tym samym tytule, wychodzącego w latach 90. i będącego poetyckim dodatkiem do kwartalnika "Opcje". Zamieszczał tam swoje felietony.
Z opisywaniem poezji Majzla w kategoriach, z jakimi za zwyczaj kojarzy się grupę "Na dziko", należy jednak uważać. Nie sposób na przykład rozpatrywać tej twórczości jako przykładu zastosowania zbanalizowanego potocznego języka. Wspomnianej odrębności jest świadomy inny członek grupy, Paweł Sarna, gdy pisze: "W wierszach Majzla zwraca uwagę otwarcie na kreacyjną moc języka, zwrot ku wyobraźni i zawierzenie jej - kosztem odejścia od opisowości świata". W podobnym tonie wypowiadał się również Paweł Lekszycki. Jeżeli coś natomiast łączy poetykę Majzla z twórczością pozostałych członków grupy, wówczas jest to skłonność do wypowiadania się w pierwszej osobie liczby pojedynczej.
Bartłomiej Majzel jest uznawany, obok Romana Honeta, za jeden z filarów tzw. "nurtu ośmielonej wyobraźni". Termin ten, zaproponowany przez Mariana Stalę, oznaczać miał poezję zbliżoną do nadrealizmu, operującą bogatym i niezwykłym językiem oraz skomplikowanym obrazowaniem. Do nazwania tego zjawiska niekiedy zamiennie używa się określenia "imaginatywizm".
Spośród klasyfikowanych w ten sposób poetów Majzel najodważniej eksploruje poetykę obłędu, co poświadczają często cytowane frazy "te wiersze są w przekładzie bartka majzla"oraz "te wiersze i tak są robione z rozkładu bartka majzla". W pierwszej można dostrzec dowód, że autor nie do końca identyfikuje się ze swoją twórczością, zupełnie jakby pochodziła gdzieś spoza niego, podobnie jak np. wizje mistyczne czy narkotyczne. Zdanie drugie w niedwuznaczny sposób wiąże poezję z destrukcją, z samowyniszczeniem. Razem wzięte, obydwa są świadectwem cokolwiek romantycznego pojmowania poezji. Majzla wyróżnia również rzadko spotykana dynamika języka i obrazowania, niekiedy wzmacniana rytmizacją tekstu, a nawet rymami wewnętrznymi. Charakterystyczne dla niego jest ponadto obrazowanie związane z ciałem, a także motywy turpistyczne (insekty, pleśń, pajęczyna). Również układ graficzny wierszy Majzla jest rozpoznawalny na pierwszy rzut oka. Przyczyniają się do tego często, chętnie i niestandardowo wykorzystywane myślniki i dywizy, czy sugerujące jąkanie się powtórzenia liter.
Charakterystyczne dla tej twórczości jest też, jak dotąd, opieranie kolejnych tomików na jednym, wyrazistym koncepcie, ujawnianym w tytule. W Robaczywości gra jest oparta na tytułowym słowie; Bieg zjazdowy ewokuje zarówno dynamikę tej dyscypliny sportowej, jak i skojarzenia ze złym stanem psychicznym, zawarte w słowie "zjazd"; Biała Afryka uwodzi egzotyką. Afrykańskie rytuały są tam jednakże przyswajane z europejskiej, "białej" perspektywy, oraz łączone z mitologią słowiańską, jak w wierszu Zastygła mi nagle Europa na końcu języka. Wiersze z tomu Biała Afryka często odwołują się do rytów ofiarnych, a ich główny bohater jest w tytułach konsekwentnie nazywany umarłym.
Bartłomieja Majzla z pewnością należy uznać za jednego z najwyrazistszych młodych poetów - i użycie tu superlatywu nie jest bynajmniej jedynie echem licznych hiperbolizacji zawartych w jego wierszach.
Bibliografia:
- Zabraknie nam krwi, 1992 (arkusz).
- Robaczywość, Instytut Wydawniczy "Świadectwo", Bydgoszcz 1997 .
- Bieg Zjazdowy, Zielona Sowa, Kraków 2001.
- Biała Afryka, Biuro Literackie, Wrocław 2006.
O poecie pisali:
- "Dzikość serca?" Z Bartłomiejem Majzlem rozmawia Katarzyna Ewa Zdanowicz, "ArtPapier" 1/2005.
- Inny świt. Antologia młodej poezji na Śląsku, wybór, wstęp i oprac. Marian Kisiel, Katowice 1994.
- Paweł Kozioł, "Przypisy do poezji bagiennej (o jednym wierszu Bartłomieja Majzla)", "Wakat" 2/2006.
- Karol Maliszewski, "Przysłany po siebie", "FA-art" 1/1998.
- Martwe punkty. Antologia poezji Na dziko (1994 - 2003). Wybór, opracowanie i komentarz: Dariusz Pawelec, Ars Cameralis, Katowice 2004.
- Paweł Sarna, " 'Uciec. Ale dokąd?' O 'Biegu zjazdowym' Bartłomieja Majzla", http://www.literackie.pl/artykuly.asp?idautora=74&idtekstu=1144〈=PL
- Paweł Sarna, "W drodze do Afryki. Do białej", "ArtPapier" 18(114)/2008.
Autor: Paweł Kozioł, październik 2008. Tekst opracowany do projektu internetowej "Antologii polskiej poezji od Średniowiecza do wieku XXI" wg koncepcji Piotra Matywieckiego