Studiowała w Konserwatorium Warszawskim kompozycję w klasie Karola Szymanowskiego oraz grę na fortepianie pod kierunkiem Josepha Goldberga, Zbigniewa Drzewieckiego i Józefa Turczyńskiego.
W 1934 wyjechała do Luksemburga, gdzie w tym samym roku zadebiutowała dwoma recitalami z muzyką polską w miejscowej rozgłośni (wykonała wówczas utwory Stanisława Moniuszki, Fryderyka Chopina, Ignacego Jana Paderewskiego i Karola Szymanowskiego). W 1937 wzięła udział w 3. Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Działalność estradową rozpoczęła w 1939, tuż przed wybuchem II wojny światowej. Po ucieczce do Francji i Luksemburga na początku wojny, w 1942 wyemigrowała do Brazylii. Po niezwykle udanym debiucie w Rio de Janeiro, zagrała ponad 100 koncertów w Ameryce Łacińskiej.
W 1954 pianistka powróciła do Europy, zamieszkała początkowo w Mediolanie, następnie w Londynie. Występowała z najlepszymi orkiestrami, m.in. London Symphony Orchestra, Orchestre National de France, Philharmonia Orchestra, Cleveland Orchestra, Brno Philharmonic Orchestra, Vienna Musikgesselschaft Orchestra, Mozarteum Orchester Salzburg.
Dorobek fonograficzny Felicji Blumental jest bardzo bogaty. Dla firm takich, jak Decca, Columbia, Angel, HVM, Genesis, Turnabout, Auditorium nagrała zapomniane koncerty fortepianowe m.in. Isaaca Albéniza, Antona Areńskiego, Muzio Clementiego, Johanna Baptisty Cramera, Carla Czernego, Johna Fielda, Gabriela Fauré, Johanna Nepomuka Hummla, Friedricha Kuhlaua, Dinu Lipattiego, Giovanniego Paisiello, Giovanniego Benedetto Plattiego, Antona Rubinsteina, Giovanniego Battisty Viottiego, Leopolda Antonína Kozelucha, Ferdinanda Riesa oraz solowe utwory kompozytorów hiszpańskich i portugalskich - Antonia Solera, Rafaela Anglesa, Matea Albéniza, Cantallosa, Carlosa Seixasa, Freiego Jacinto, Joao de Sousy Carvalho. Utrwaliła również dzieła muzyki polskiej, m.in. Krzysztofa Pendereckiego (Partita na klawesyn i orkiestrę kameralną, dedykowana artystce), Paderewskiego (Fantazja polska op. 19 na fortepian i orkiestrę) i Szymanowskiego (Symfonia nr 4 "Symphonie concertante" op. 60 na fortepian i orkiestrę).
Pianistka była wysoko ceniona przez znaczących kompozytorów XX wieku, którzy pisali dla niej utwory. Heitor Villa-Lobos zachwycony artystką dedykował jej 5. Koncert fortepianowy, który później wielokrotnie wykonywała pod batutą kompozytora oraz nagrała z Orchestre National de France dla firmy EMI. W 1978 Witold Lutosławski specjalnie dla Felicji Blumental napisał swoje Wariacje na temat Paganiniego w wersji na fortepian i orkiestrę, wykonane przez artystkę po raz pierwszy z Florida Philharmonic Orchestra pod dyrekcją Briana Priestmanna.
W 1999 The Tel Aviv Museum of Art, najbardziej dynamiczne centrum kulturalne Izraela, nazwało swój prestiżowy Międzynarodowy Festiwal Muzyczny imieniem Felicji Blumental.
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, czerwiec 2008.