W latach 1987-1989 studiował polonistykę w Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, zaś w okresie 1990-1994 komparatystykę, germanistykę i filozofię w Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Bonn. W 1997 roku uzyskał tytuł magistra filologii polskiej (UJ).
Tłumaczył Celana, Benjamina i Lichtenberga, być może jego najważniejszym przedsięwzięciem był przekład "Aforyzmów z Zürau" Franza Kafki. Stypendysta m.in. berlińskiej Akademii Sztuk, Fundacji Roberta Boscha, Ministra Kultury RP. Jego wiersze tłumaczone były na język angielski, niemiecki, francuski, szwedzki, bułgarski, czeski i słowacki, oraz publikowane w różnych czasopismach i antologiach.
Znany krytyk Marian Stala uważa jego twórczość za "jedno z najdojrzalszych i najbardziej zastanawiających zjawisk nowej literatury". Szlosarka początkowo zaliczano do grupy poetów neoklasycznych, mówiących głosem nastrojonym przez historię kultury i zatroskanych brakiem metafizycznych czy choćby społecznych poręczeń dla poezji. Dzisiaj jawi się jako wyraziciel głębokich przeżyć egzystencjalnych. Nie jest jednak poetą jednego nastroju, lecz twórcą szukającym sensu wśród zacierających się przeciwieństw, upominającym się o prawo wyboru i prawo do nadziei.
"Szlosarek to autor rozpoznawalnych, wyciszonych wierszy, posługujący się chętnie długą, spokojną frazą, pisarz, który panuje nad swoim warsztatem i w śmiały sposób podejmuje dialog z tradycjami europejskiej literatury i filozofii. Poeta posługuje się często aluzją, cytatem, kulturowym odwołaniem, tworząc swoiste lekturowe palimpsesty, które wymagają od czytelnika znacznej interpretacyjnej sprawności" - pisali o nim organizatorzy Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius.
Sam Szlosarek mówi o tworzeniu poezji:
"Im więcej wierszy za mną, tym mniejsza pewność, czym jest wiersz. Być może jest to wewnętrznie sprzeczne równanie, które najlepsi z nas próbują rozwiązać podstępem. Może wypadkowa nadziei i jej utraty, niejasny znak nieczytelnego ogołocenia, jak w psalmach. Coegsitentia oppositorum, jak ujmował to Lorca w teorii duende. A może podanie komuś ręki, jak chciał Celan".
Źródło: www.polska2000.pl Copyright: Stowarzyszenie Willa Decjusza, 2001. Uzupełnienie: czerwiec 2016.
Bibliografia:
- "Wiersze napisane", Kraków: Oficyna Literacka, 1991
- "Wiersze różne", Kraków: Oficyna Literacka, 1993
- "Popiół i miód", Kraków: Znak, 1996
- "Camera obscura", Kraków: Oficyna Literacka, 1998
- "List do ściany", Kraków: WL, 2000
- "Wiersze powtórzone", Kraków: WL, 2002
- "Pod obcym niebem", Kraków: WL, 2005
- "Święto szparagów", Kraków: Wydawnictwo a5, 2010
- "Ołówek rzeźnika", Poznań: Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Kultury, 2012.
- "Wagary w czyśćcu", Poznań: Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu, 2022.
Tłumaczenia w antologiach:
- niemiecki:
Panorama der polnischen Literatur des 20. Jahrhunderts, Poesie, Zurych: Ammann Verlag, 1996
Transit, Europäische Revue, Frankfurt a.M.: Verlag Neue Kritik, Heft 5, 1992/93
Trialog IV, Freiburg im Breisgau, 1998
Geschrieben in Deutschland, Forum der Kultur, Jestetten und Köln, 2000 - angielski:
Young Poets of a New Poland, London: Forest Books, 1993
Carnivorous Boy, Carnivorous Bird, Zephyr Press, Brookline, 2004 - szwedzki:
17 polska poeter, FIB:s Lyrikklubb, Stockholm, 2003