W latach 1909-1911 kształcił się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Konstantego Laszczki oraz studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W okresie 1911-1912 był w Paryżu, gdzie uczęszczał m. in. do akademii Colarossiego. Przed II wojną światową mieszkał i tworzył w Warszawie, gdzie brał czynny udział w życiu artystycznym, m. in. był członkiem i wieloletnim prezesem Towarzystwa Rzeźba. Po II wojnie światowej, w czasie której większość jego dzieł uległa zniszczeniu, zamieszkał w Katowicach.
Wczesne rzeźby Jackowskiego powstawały pod wpływem stylistyki Młodej Polski, co uwidacznia się np. w posągach alegorycznych Cztery pory roku na balustradzie rosarium willi Aleksandra Kraushara w Konstancinie oraz rzeźbie zatytułowanej Ekstaza przechowywanej w Muzeum Narodowym w Warszawie. Ok. 1915 roku skłonił się ku realizmowi poddawanemu czasem klasycznej stylizacji. Prace artysty cechowała nieodmiennie doskonałość warsztatowa i precyzja modelunku bryły. Zasłynął jako portrecista oraz twórca rzeźb monumentalnych i nagrobków.
Do jego najbardziej znanych prac należą: figura zatytułowana Tancerka, którą wykonał w kilku wersjach (jedna z nich została ustawiona w 1927 roku w Parku Skaryszewskim w Warszawie); Pomnik Jana Kilińskiego na Podwalu w Warszawie oraz wodotrysk Igraszka z aligatorem na placu Jana Henryka Dąbrowskiego tamże (oba ostatnie dzieła z 1936 roku).
Wielką popularnością cieszyła się również zniszczona w czasie II wojny światowej Żniwiarka - posąg ustawiony w latach trzydziestych na placu Wilsona w Poznaniu. Wiele dzieł artysty znajduje się na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, m. in. grobowiec Bolesława Prusa z 1914 r.
Podstawowa bibliografia:
- "Katalog rzeźb Stanisława Jackowskiego". Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, Kraków 1951
- Kaczmarzyk Dariusz, "Rzeźba polska od XVI do początku XX wieku. Katalog zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie", Warszawa 1973
- "Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających. Malarze, rzeźbiarze, graficy", t. III, Wrocław 1979 (Hanna Kubaszewska)
Autor: Piotr Szubert, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, marzec 2002.